Son akşamıydı yazın
Çaresiz bir sıcak vardı
Öylesine üşüyordu ağaçlar
Ve öylesine ağlıyordu kuşlar
Ağustos böcekleri çoktan gitmiş
Yeşilini almış bahar
Sarısını bırakmış dallar
Gökyüzü ise kırmızı duvar
İçime işledi işte
Bu hüzün bu boş sokalar
Boynu bükük lambalar
Son gidene dün baktılar
Kimler döner gidenlerden bilinmez
Kalanlarda oldu izi silinmez
Bekler yine sessiz sedasız bu yazlık
Yine gelir elbet o kalabalık
Kırmızı duvarın sonu gelmez
