YARIŞ

ilk yarış

Sonunda 11. sınıf bitmiş ve yaz tatiline gitmiştik karnemi aldiktan sonra arabama dogru ilerlerken arkamdan safa'nin "Arya"diye bağırmasıyla duraksadım arkadamı döndüğümde bana doğru koştuğunu gördüm yanima geldiginde kolunu omzuma attı "naber fıstık "Safa benim hayatimdaki en degerli insanlardan biri 9 yıldır yan yanayiz yediğimiz içtiğimiz ayri gitmez severim eşeği " iyidir senden naber yakışıklı "onun yakisikligi yuzunden basima bir çok bela gelmisiti onun yuzunden cok kizla kavga etmiştim ama deger kudursunlar safa kadar yakın olduğum eylül ve savaş vardı onlar benim herseyimdi " eee yaz tatili de geldi napiyoruz bu yaz" bu yaz maalesef bizimkilerle tatil yapamayactim babamin otelinde calisacaktim " bu yaz bi sey yapamiyoruz kanki ben otelde calisacagim "safa'nın morali bozuldu ama bi anda sebek gibi gülmeye basladi"o zaman bende seninle gelirim" safa benden ayri kalamazdi kafamla aklina geldigi fikrini onaylayip arabama binip yola ciktim 15 dk suren yolculugumdan sonra eve gelmistim

*

Aksam yemegini annem ve  babamla birlikte yedikten sonra her zamanki gibi gece 00.00 da baslayacak olan araba yarışına hazirlanmaya basladim küçüklükten beri merak sardigim araba yarislarini buyudugumde de devam ettirip kendimde yarisiyordum babam ne kadar buma izin vermesede gizli gizli evden kacip yarismaya yada yarislari izlemeye giderdim siyah kotumu gobegi acik bir tişört ve deri ceketimi giydikten sonra makyajimi yaptigim sirada telefona mesaj geldi
Sebek:kapiya geldim seni bekliyorum
Safa' da benim gibi araba yarislarina bayirlidi" tamam geliyorum" yazip mesaji yolladim ve evden kacma planimi gerceklertirmeye koyuldum herkes uyumustu ve bende evden rahatlikla cikmistim arabaya bindigimde safa'nin yanagina bir öpücük kondurdum"naber fıstık hazir misin yarışa " evet bugun ben yarisacaktim ve biraz heyecanliydim daha oncede yarismistim ama her seferinde heyecanlanirdim " tabiki hazirim kazanicam her zmanaki gibi " daha onceki butun yarislari kazanmistim ama bugun erkelerle yarisacaktim ama iddam her zamanki gibi tavandi " bugun erkeklerde var  dikkat ette almasinlar havani " safa'nin bu dedigine kendisinin bile inandigini sanmiyorum ki o beni zaten taniyo ve nasıl yaristigimi biliyo gulumsedim ve 'he he' der gibi baktim biz konuşurken çoktan mekana gelmistik mekan harabe bir yer ve yollarin  issiz oldugu bir yerdi arabadan indim ve safa ile  birlikte bizimkileri aramaya basladik  neyseki savaşın ve eylülün bize bagirmasiyla onlari kolayca bulabilmistik savas ve eylul ben onlari tanımaya basladigimdan beri sevgililer ve deli gibi birbirlerini seviyolardi onlarin yanina gittigimizde savas " hazirmisin asi kiz" dediginden guldum ve " hazirim her zmanki gibi" diye bir cevap verdim bana asi kiz demesenin sebebi normalde yakinlarim haric soguk sert ve kavgaci bir yapimin olmasindan dolayi bana bu takma ismi kullaniyorlardi biz takilirken safa' yi yaninda biriyle konusarak bize dogru geldigini gordum cocuk 19 20 yaslarinda uzun boylu bugday tenli siyak uzun sacli havali biriydi ve simsiyah giyinmisti yanimiza geldigiinde hepimize selam verdi ve direk konuya girerek "yasicak kiz kim"diye safaya soru sordu  ben soruya atilarak " benim" diye cevap verdim egoist ve sinir birine benziyodu beni boydan boya suzdukten sonra gozlerimin icine bakati ve uzerime yurumeye basladi gozlerini gozelerimden ayirmadi ve ben butun soguk kanlılığımla ve sert bakislarimla gozlerimi ondan ayirmadim aramizda nefeslerimizi hissedecegimiz kadar mesafe kaldiginda " yaristan cekil yenilince  aglayan birilerini gormek istemiyorum" dedi ve yandan bi gulus atti ilk goruste sinir oldugum çocuğun  dibine girerek "ama ben seni aglarken göreceğim anı heyecanla bekliyorum " dedim ve gulerek yanindan gecip gittim orda mal gibi kalip bana cevap veremedigi icin çok mutlu olmustum arabamin konrtrolloreni yapip başlangıc yerine surdum 5 kisi yarisacaktik ve adini bilmedigim gicik sey de iclerindeydi safa yaris baslamadan once yanima  gelip " iyi şanlar arabayi dikkatli kullan"dedikten sonra savas ve eylulun yanina gitti baslangis yerinde herles hazır bekliyordu baslat düdüğü calindiginda bende digerleri gibi gaza basmis ve her zamanki gibi en onde ilerliyorudum dikiz aynasindan arkaya baktigimda sadece siyah bir araba icinde de gicik olsugum salak vardi  o kadar artislige ragmen arkamda olmasi cok komikti finish noltasinda yaklastgimizda hizimiz iyice artmisti son baktigimda 150 de giderken simdi 250 ye cikmisitim bile sinir oldugum cocuk bana yaklastigi icin hizimi hic dusurmemis ve daha da hizlanmistim finish noktasna geldigimizden yan yana yarisi bitirmistik sinirden arabayi vurmak ve icinde olmek istiyordum oysa yemilmemistim bile yenilseydim kim bilir ne yapmak  isterdim bilemiyorum arabayi durdurup sinirim biraz daha yatismasini bekledim birinin cama vurmasiyla irkildim kafami cam veridigimde safa gulerek bana bakiyordu kapiyi acp ciktigimda "aferin arya cok guzel bi yaristi beraber bitti ama sonucta yenilmedin" safa bunlari soylediginde sinirim biraz daha yatismisti hakliydi sonucta yenilmemistim sinir oldugum çocuğa baktigmda oda arabasindan inmiş oda sinirliye beziyordu beni yenememek ona cok koymustu göz göze geldiğimizde sinirli olduğum halde onu sinir etmek icin güldüm çocuk yaslandığı siyah arabasindan doğurulup uzerime doğru yurumeye basladi bende sert bakislarimi ondan ayirmiyorudum yanimiza geldigin de safa"tebrikler ediz guzel yaristi " diye adını daha yeni öğrendiğim edizi tebrik ediyordu ama ediz safa'yi takmadan bana odaklanmis bi sekilde uzeme geldi ve beni arabaya yasladi onun bu hareketinden ne kadar urkmuste olsam ona belli etmemek icin gozlerimi ondan ayirmadim  kulagima egilip " pazar gunu burda yanliz sadece ikimiz" dedi ve benden uzaklasti " o kadar cok mu aglamak istiyosun " diye cevap verdim beni yenememeyi hazmedemeyen ediz yandan bi gulus atti ve " kazanan kaybedenin 24 saat boyunca kolesi olacak ve ne isterse onu yapacak " diyerek devam etti konusmaya bu çocuğun derdi ne boyle kaybetse kim bilir neler yapacak sert tavrimdan hic cikmadan soguk bi sekilde "kolelik yakışacak diyerek bizimkilere selam çakıp arabama bindim ve eve dogru yola koyuldum

*
Sabah lanet olasi alarmla uyanmustim okula giderken calan alarmi kapatmayi unutan ben sabahin 7 sinde uyanmak zorunda kalmıştım alarmi kapatip tekrar uyumaya devam ettigimde bir iki saat sonra çalan telefon sesiyle guzelim uykumdan kalkmak zorunda kalmıştım telefon ekranina baktigimda eylulumm yazisini gorudugumde eylulu bogarak oldurmek ve onu gommek istedim ama öldürme operasyonudan vazgecip telefonu acip kulagima goturdum "naber bebegim hadi kalk hazirlan seni bekliyoruz kahvaltiya gidicezzz" bu eylul sabahin korunde nasil kalkiyo diye dusunurken ayni zamanda onu dinliyorudum " sabahin korunde ne kahvaltisi yaa" dedikten sonra yataga kafami koymus yarı uyuklar sekilde eylülü de dinliyordum "hadi kalk yaa zaten 15 gun sonra gidiyosum gorusemiycez o zaman kadar her gün beraberiz " evet bide o gerçek vardi babam yuzunden onlardan ayri kalicak ve bodrumdaki otel de calisacak  işleri öğrenecektim "tamam geliyorum 1 saate siz gidin " deyip güzelim yataktan kalktiktan sonra dus almaya gittim dustan ciktiktan sonra makyaj yaptim ve yirtik jeanimi ve salas tisortumu giydikten sonra cantami alip asagi indim annem ve babam kahvalti ya baslamislarti artık beni beklemiyorulardi çünkü ben ogleye dogru kalkar ve o zaman kahvalti yapardim annemin "nereye kizim kahvalti yapmadin" demesiyle mutfaga  girip annemin ve babamim yasağından öpüp anneme "bizimkiler beni bekliyo onlarla kahvalti yapicaz " diyerek mevye suyu icerken ayni zamanda anneme cevap verdiyordum annem mukemmel biriydi doltordu ve isini cok seviyodu babamla birbirlerine aşılardi  bende onlar gibi asik olup evlenmek isiyordum " tamam kizim gec kalma " annemin onayini aldiktan sonra babama baktim ve onunda onay vermesini bekliyorum güldü ve kafasiyla onaydi bende babamin onayini aldip evden ciktim arabama bindip yola ciktiktim kisa bir sure sonra  kafeye ulastigimda  arabami parkederken arkadan gelen bir arabamin bana carpmasiyla sarsilip kafamin direksiyonuna kafami carptim ...