Yaz Aşkım

Bir de komşu belası çık beeehh

     Medya: Elif :)))

    Adını mı söylemişti o? Daha şimdiden. Napıcaktımki ben onun adını. Kütüğüme falan geçirecektim sanki. O adını söylemişti. Bende söylesemiydim acaba?

      "Ben de El-" dememe kalmadan Deniz'in bağırışını duydum. Hah tam zamanında ya. Görmüyomusun ya burda kaynaşmaya çalışıyorum.

      "Elif! Demek burdasın. Deminden beri seni arıyorum. Nerdeydin? Anahtar bende kalmış. Yanıma neden gelmedin?" diye sordu yine tek nefeste. Ay bi sus. Yeter bi nefes al.

      "Burdayım. Anahtarın sen de olduğunu biliyorum. Yolu bulamadıgım için gelmedim. Oldu mu?" dedim aynı şekilde tek nefeste. "Sen git arabayla eve; ben yürüyeceğim."

       "Ay Elif seni hayatta bırakmam haberin olsun. Hem yürüyüpte napıcaksın. Yorulma gel benimle." dedi korumacı tavrıyla. Ya gerizekalı bu kız yanımdaki çocugu görüyo hala gitmemekte ısrar ediyor. Bi tane geçircem eve kadar uçucak ya.

        Gözümle hafiften adının Çağlar olduğunu bildiğim çocuğu işaret ederek "Ya git sen ben kendim gelirim dedim ya" dedim birbirine bastırdığım dişlerimin arasından. Deniz'de omuz silkip yanımızdan ayrıldı. Bende yavaşça 'ee' dermişçesine Çağlar'a döndüm.

       "Demek adın Elif" dedi gülümseyerek. Adımı söylememiştimki daha ben. Müneccim mi yoksa lan bu çocuk?

     "Adımı nerden biliyorsun" dedim tek kaşımı kaldırarak. Cevap beklercesine kaldırdığım kaşımı indirmemekte inatçıydım.
  
      "Demin giden sarışın söyledi ya" dedi zafer kazanmışçasına. Gerizekalılığım yüzünden kafama vurmak istemiştim ama yapmadım tabiki.

     "Sen insanlara 'sarışın' gibi isimler mi takarsın?" dedim lafı çarpıtarak. Sarışını bastıra bastıra söylemiştim. Kurtuluşum gerçekleşmiş gibi omuzlarımı dikleştirdim.
  
       "Şu ana kadar bütün sevgililerim sarşındı. Ve hepsine 'sarışın' diye seslendim. Açıkçası çoğunun adını bile bilmiyordum. Belki de yenisi arkadaşın olur " dedi muzipçe. Bu kadar öküz olabileceğini tahmin etmemiştim. Hayvanlığın bu kadarı. Daha yeni biriyle tanışıp hemen sevgililerinden hangi gerizekalı bahseder ki.

        Hah o öküzse bende öküzlük yaparım canım. "Olur tabi neden olmasın. İstersen ayarlayabilirim. Hatta dur daha gitmemiştir belki." diyerek arkamı dönüp yürüyecekken kolumda onun sıcak elini hissettim.

       "Ah hadi ama şaka yaptım. Alındığını söyleme bana. Hem neyine alındın ki. Yoksa şimdiden yakışıklılığım seni etkiledi de kıskançlık krizlerine mi girdin?" dedi ve ardından kahkasınıda eklemeyi unutmadı öküz. Katkısın organik öküzdü bu.

       Tabiki 'Evet' diyecek halim yoktu. "Öküz" diyip kolumu ondan kurtardım ve yürüyüşümü hızlandırdım. Aslında koşar adım oradan uzaklaştım. Israr bile etmemişti. Belki onla takılırım diye Deniz'i de eve göndermiştim yolu bile bilmiyordum.Benim kadar gerizekalısı olamaz ya. Bravo, two points for me, great, good job. Tebrik cümlelerimi kendime göndererek, ayakta alkışlamayıda unutmadım. Ah şu iç sesimi bir duysalar ne gülerlerdi. 

      Sahilden çıkıp yolda yürümeye başladım. Yürüdükçe sanki evden dahada çok uzaklaşıyormuşun gibi hissediyordum. Geliş yolundayken görmüş olabileceğim tanıdık bir yer arıyordu gözlerim. Ama tanıdık bir yeri bırakın ben buraları tanısam bile gelmezdim. Hava da iyice kararmaya başlamıştı zaten. Buralar tekin yerler değildi. Yani ön sezime göre öyle. Zaten Bodrum'da bardan çok ne olabilirdi ki?