Addicted - Larry Stylinson Fanfiction

Hoofdstuk 1

Harry pov.

Ik gooi de deur van mijn apartement open en grijns. Eindelijk, na een half uur afscheid nemen van mijn moeden en mijn zus Gemma, een vlucht van 15 uur en een enorme zoektocht naar mijn apartement sta ik hier. Bakerstreet 24 Atlanta. Ik loop naar binnen en gooi mijn koffers op de bank. Het is niet enorm groot, maar groot genoeg om de komende weken door te brengen. Mijn appartement bestaat uit een woonkamer met een zwarte stoffe bank, een glazen tafel en een jaren 90 tv. De muren zijn wit en de vloer is hout. Verder is er een kleine zilver/zwarte keuken, een slaapkamer met een tweepersoonsbed en een kleine badkamer met een douche, wastafel en een wc. Zoals ik al zei, het is niet veel. 

Als ik mijn koffer aan het uitpakken ben word er op de deur gebonst. Ik zucht, leg neer waar ik mee bezig was en loop er naar toe. Er word weer gebonst. "Jaja, ik kom al!" schreeuw ik en werp snel een blik op mijn klok. Half 12 s'avonds, wie belt er rond deze tijd nog aan? Ik gooi de deur open en kijk recht in de groene ogen van Jeff. "Styles" roept hij lachend, klapt tegen mijn schouder aan en loopt naar binnen. Achter hem stond een kleinere jongen met blond haar en blauwe ogen. ''Niall'' zegt hij met een iers accent. Ik glimlach naar hem en schud zijn hand. ''Harry'' mompel ik en laat ze binnen. "Wanneer ben je aangekomen man?" roept Jeff en ploft op mijn bank neer. Ik ken Jeff al sinds de middelbareschool, maar nadat we afgestudeerd waren hebben we elkaar niet meer gesproken. Een paar weken geleden zocht hij ineens contact met me op via Facebook, en wisselde we weer nummers uit. Het bleek dat hij naar Atlanta was verhuisd, een van de grootste uitgaans steden in America. Hij nodigde me uit om een keer langs te komen, en ik werd meteen verliefd op de stad. Toen ik terug kwam in Londen besloot ik dat het tijd was om van mijn saaie leven te ontsnappen en naar Atlanta te verhuizen. Na veel bezwaar van mijn familie en vrienden heb ik toch mijn koffers gepakt en ben ik gegaan. Ik heb al het vertrouwde, maar saaie, achter gelaten en ben naar Atlanta gekomen. "Oh, een paar uur geleden" antwoord ik op Jeffs vraag en glimlach. "Wat doen jullie trouwens nog zo laat hier?" Niall schiet in de lach en schud zijn hoofd. ''Laat? De nacht begint nog niet eens man" zegt hij lachend. Jeff zegt niks, knikt alleen maar. ''Oh'' Niall rolt met zijn ogen en gaait naast Jeff zitten. ''Nemen we hem echt mee?" kreunt hij en kijkt geërgerd naar Jeff. Ik frons mijn wenkbrauwen, maar ze letten niet op mij. ''Hij woont hier net Ni, hij komt uit Londen. Laat hem even" mompelt Jeff en glimlacht naar me. ''Ga je mee naar Jessie's?" vraagt hij. Ik zucht en grijns naar de grond. "Ik heb nogal last van mijn jetlag en..'' ''Daar heb ik wel iets voor" mompelt Jeff, staat op en pakt de randen van mijn bloes vast. "Ga je omkleden Styles, we gaan over 5 minuten" mompelt hij en duwt me naar mijn slaapkamer. 

**

Louis pov.

Lachend duw ik een glas bier in de hand van een blond, en enorm dronke meisje. Ze grijnst naar me, duwt een paar dollar in mijn hand en blaast een kusje. Ik stop het geld terug in haar hand en wenk haar naar me. "Voor een kusje is deze van het huis" zeg ik. Ze grijnst, pakt mijn kraag vast en drukt haar lippen op die van mij. Ik voel niks, zoals gewoonlijk. Niet zo vreemd ook, ik val niet een op meisjes. Maar ach, we zijn in Atlanta, alles kan hier. Het meisje laat me los, knipoogt naar me en loopt weg. Ik rol met mijn ogen en ga naast Ashton staat, mijn collega en beste vriend. ''Weer aan de haak geslagen Tommo" zegt hij lachend en geeft een dienblad shotjes aan een man in een gestreept shirt en een oranje broek. ''5de al vanavond" zeg ik en neem de bestelling van een groep jongens op. ''4 bier graag" "Van de tap?" vraag ik en de jongens knikken. Ik geef het door aan Marco, een andere collega van me, en besluit een gesprek met ze te voeren. ''Op vakantie in Atlanta huh?" zeg ik en grijns naar de jongen met de blonde haren en blauwe ogen. "We wonen hier" zegt hij lachend en kijkt naar de jongen die achter hem staat. "Hm waar ongeveer?" vraag ik en pak het bier over. ''Dichtbij de Chevron Food Market" zegt de blonde jongen. Ik knik en grijns. "Woon daar ook in de buurt, het saaie gedeelte van Atlanta" zeg ik lachend en geeft hem de bekers. ''Ach, de supermarkt maakt alles oké'' zegt de jongen, geeft het bier aan de jongens achter hem en grijnst. "Nou fijne avond nog uh.." "Niall, Niall Horan" mompelt hij en schud mijn hand. "Louis Tomlinson" zeg ik terug en grinnik. Als ze weglopen ga ik weer naast Ashton staan. ''Je bent een idioot Louis" zegt hij lachend. Ik grinnik en haal mijn schouders op. "Kom op Ash, die komen straks thuis met het idee dat die barman toch wel erg aardig was, komen ze terug en dan?" "Meer fooi voor ons?" "Meer fooi voor ons" zeg ik en kijk de club rond.