ES

-2-

Usul usul adımlarla yaklaştım. Toprağa elimi sürtmemle gözlerimin dolması zor olmadı. Her canlı bir gün ölümü tadacaktır. Tatmışlardı. Acaba beni görüyorlar mı? Saçma sapan düşüncelerimi bir köşeye bırakıp yanımda getirdiğim kavanoza ailemin mezalarından bir kaç avuç toprak doldurdum. Ayrı kaldığımız günler bunlarla avunacaktım. Aptalca . Sarılıp kokusunu çekmek varken bir kaç avuç toprağa muhtaç kaldım.
Sırtımda hissettiğim elle zor da olsa kalktım. Kavanozu çantama koyup arabaya ilerledim . Bu gece belgi'nin dediğine göre birşeyler yapacaktık. Sarhoş olmak istiyordum . 18 yaşındaki bir kızın bir kaç saatliğine acısını unutturacak kadar sarhoş olmak istiyordum .
Bilirsiniz alkol kökten unutturmaz , acıyı dindirmez bir nevi ağrı kesici . Velhasıl hiçbir acı ebediyen sürmez . Zaman bana bunu alıştıracak.
...

- Eve uğrayıp üzerimizi değişelim Beria.
- Pekala öyle yapalım . Sen yinede fazla süslenme . Bilirsin erkek dövmekten çekinmem .
- Canımın içisin . Estağfurullah .
Belginin bu sözü üzrine yüzümde aylar sonra da olsa minik bir hayatta varoluş belirtisi belirdi .Odama geçip üzerime siyah bir tişört ve pantolon çektim. Süslenmey tahamülüm yoktu . Hiç olmadı da. Saçmalık. Ah ! ve kapım aniden açıldı :
- Yuh be kızım insan bi kapıyı çalar !
-Uf Beria ne gizlin var sanki ?
Bu sözler ikimizinde kıkırdamasına sebep oldu diyebilirim .
- Belgi sinir etme adamı .
- Tamam be tamam ben hazırım yarımsaate çıkıyoruz.
...

En sonunda evden çıkmayı başardık. Belgi bir taksi çağırıp birşeyler vızıldadı. Yol boyunca birşeyler anlattı ne anlattığı hakkında hiç bir fikrim yok . Aklım başka yerde. Taksini durması üzerine indik . kafamı kaldırdığımda biraz tedirgin olmuştum . Burası 18 yaşındaki bir kız için fazla ürkütücüydü.