စိမ္းစိုစိုျမက္ခင္းေပၚသို့သူမလက္ထဲက
စာအုပ္ေတြေဘးခ်ကာေျခပစ္လက္ပစ္
ွဲထိုင္ခ်လိုက္သည္......
သူမမ်က္မွန္ကိုပင့္တင္ကာပတ္ဝန္းက်င္
ကိုၾကည့္ျပီးအျပင္းေက်ာဆန့္လိုက္ကာ
ေဘးကစာအုပ္နဲ့ခဲတံကိုေကာက္ယူလိုက္
ကာပံုတစ္ပံုကိုစတင္ေရးဆြဲေလသည္......
* ဖတ္ *
1ခု
2ခု
3ခု
4ခု
5ခု............
မ်ားျပားလွတဲ့လက္နဲ့ေခ်ထားတဲ့စကၠဴ
ေတြကသူမရဲ့ေဘးတစ္ဝိုက္ပ်ံ့က်ဲစြာ
တည္ရွိေနသည္...
သူမရဲ့ပံုတိုင္းကိုစိတ္တိုင္းမက်ဟန္တူ
သည္...ထိုစဥ္သူမအနားသို့ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ေရာက္လာကာသူမေဘးနား
ကစကၠဴေတြကိုလိုက္ေကာက္ေနသည္...
......
'' စာရြက္ေတြကိုလြွင့္ပစ္မယ့္အစား......
မရွိတဲ့ကေလးငယ္ေတြကိုလွဴလိုက္ပါ
လား...... ''
သူမေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္......ေက်ာလည္ေလာက္ရွိ
တဲ့ဆံႏြယ္ေတြနဲ့သန့္သန္ျပန့္ျပန့္ေလး
ဝတ္ဆင္ထားသည္.......
သူမအသားေရကေဖြးဥလြန္းလို့ေသြး
ေၾကာင္းေတြကိုေတာင္ျမင္ေနရသည္......
'' Thae? ''
ထိုေကာင္မေလးကတစ္ခ်က္ရယ္လိုက္
ကာသူမေဘးနားကိုကပ္ထိုင္လိုက္ျပီး
......
'' အဲ့စာရြက္ေတြကိုအလကားသက္သက္
ျဖဳန္းမတီးသင့္ဘူးေလ...... ''
'' Aww......အဲ့တာက...ဒါကအနုပညာ
ေလ...အနုပညာဆိုတာခံစားခ်က္နဲ့
အညီလုပ္ေဆာင္ရတဲ့အရာပဲေလ...အဲ့တာေၾကာင့္ျဖဳန္းတီးတာလို့မျမင္ပဲနဲ့
အနုပညာအေတြးသက္သက္လို့ေတြး
လိုက္ပါ......... ''
ထိုေကာင္မေလးကိုေျပာျပီးသူမစာအုပ္
ကိုၾကည့္လိုက္ေလသည္......
'' Ahh...ဒါေပမယ့္လည္းအနုပညာမွာ
အဲလိုလုပ္မွအနုပညာျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့
ဥပေဒသီးျခားသတ္မွတ္ထားတာမ်ိဳးမွ
မဟုတ္တာ......ဟုတ္တယ္မလား ''
'' ဒါေပမယ့္လည္း......ဒီမွာၾကည့္... ''
သူမပံုဆြဲေနတဲ့စာရြက္ကိုျပလိုက္ျပီးမွား
တဲ့ေနရာကိုျပျပီးျဖဲမည္အလုပ္ထို
ေကာင္မေလးကလက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္
ျပီးသူမလက္ထဲကိုေဘးနားကခဲဖ်က္ေလး
တစ္တံုးထည့္ေပးလိုက္ကာ
