Φταίει η ηλικία ;

Κεφαλαιο 7

1 μήνας μετά
Νεφέλη pov
Όλα κυλούσαν ήσυχα και ομαλά , έφτασε το καλοκαίρι, πιο συγκεκριμένα έφτασε η μέρα που θα ταξιδεύαμε με τα παιδιά στη Σκιάθο,εκεί είχε εξοχικό η Μυρτώ. Εγώ με την Ιόλη, τη Δάφνη, τη Ναταλία και τη Μυρτώ κάναμε 'πιτζάμα πάρτυ' έτσι πήγαμε όλες μαζί στο λιμάνι όπου μας περίμεναν τα αγόρια και η Έλλη. (Δυστυχώς εδώ να προσθέσω πως ο Στέλιος λόγο κάποιας ατυχίας δε μπόρεσε να έρθει μαζί.)
Ιόλη: " Καλημέρα, πήρατε εισητήρια γιατί αν όχι να πάμε τώρα μετά θα έχει τεράστια ουρά" λέει ξέρα λόγο του γεγονός πως ο Αχιλλέας ήταν εκεί με την Έλλη.
Άρης:"Ε .. όχι δε πήγαμε ακόμα"
Ιόλη:" Οκ. Δε πειράζει θα πάω εγώ τώρα,Νεφ θα έρθεις για παρέα;"
Αχιλλέας:" Ιόλη πάμε μαζί αν είναι "
Ιόλη:" Δε χρειάζεται θα πάω με τη Νεφέλη σωστά;"του απαντάει απότομα
Νεφέλη:" Σωστά, άντε πάμε"
Έλλη:" Αχιλλέα μου πας να πάρεις κανένα καφέ;"
Αχιλλέας:" Δε πίνω καφέ"
Έλλη:" Οκ, πάω μόνη μου" περιμένει να δει αν θα την εμποδίσει και τελικά φεύγει"

Αφού πήραμε τα εισητήρια κατευθύνθηκαμε προς το καράβι, η διαδρομή δεν ήταν κουραστική όμως η έκπληξη που με περίμενε εκεί πάνω ήταν σοκαριστικη. Φαντάζομαι πως δε θα το πιστεύετε.
Ιόλη pov
Δε το πιστεύω, αποκλείεται, είναι αδύνατον, δε πρέπει να τον δει πρέπει να εμποδίσω αυτή τη συνάντηση.
Ιόλη:" Νεφέλη μου πάμε για καφέδες;"
Νεφέλη:" Πάμε αλλα σε λίγο γιατί συζητάμε λίγο κάτι με τη Δάφνη
Τότε ήταν η μοιραία στιγμή.
Γιώργος:" Νεφέλη; Εσύ είσαι;
Νεφέλη pov
Όχι όχι όχι δε δε δεν είναι αυτός ή είναι;
Νεφέλη:" Γιώργο, τι κάνεις εδώ πως και έτσι;" λέω και το παίζω χαλαρή.
Γιώργος:" Καλά, να μωρέ ήρθαμε εδώ με την Ειρήνη για ένα τριήμερο, εσύ;"
Νεφέλη:" Αα οκ και γω ήρθα με τη παρέα μου για καμιά βδομάδα."το δάκρυ μου είναι έτοιμο να κυλήσει και το κρατάω με νύχια και με δόντια.
Γιώργος:" Ωραία, να κανονίσουμε καμία βόλτα."
Νεφέλη:" Καλά θα δούμε λοιπόν τα λέμε."
Γιώργος pov
Τι όμορφη που ήταν αλλά γιατί ήταν έτσι απότομη και ξερή τι έπαθε; Πο έχω και την άλλη πάνω από το κεφάλι μου να με ζαλίζει δε μπορώ να ασχοληθώ.
Νεφέλη pov
Η Ιόλη κατάλαβε, το έβλεπα στα μάτια της, δε θέλω να καταλάβει πως στεναχωρήθηκα γιατί θα πέσει η ψυχολογία της.
Νεφέλη:" Παιδιά να παίξουμε τίποτα; προτείνω με απόλυτη φυσικότητα ενώ κατά βάθος  ήθελα μόνο να κλάψω.
Δάφνη:" Εγώ είμαι μέσα εσύ Άρη;" Τον κοιτάζει από την ώρα που μπήκαμε στο καράβι με ένα βλέμμα καρφί. Αμάν και αυτός δεν είχε ξεκολλήσει το βλέμμα του από τη Δανάη η οποία ήρθε και ακάλεστη.
Άρης:" Τι, ναι ναι συμφωνώ σε ότι λέτε."
Δάφνη:" Άρη μου να τα πούμε λιγο ιδιαίτερος;"