Oyunun adı: AŞK

Herşeyi öğrenen bir civciv

Borandan...
Mirayları eve bırakmıştık Kubilayla kızlar arabadan inip bize el salladılar ama arabanın gitmediğini görünce yüz ifadeleri çok komik bir hal almaya başlamıştı.
Pınar: Miray niye gitmiyo bunlar?
Miray: Ne biliyim ben
Pınar: Peki biz niye hala el sallıyoruz?
Miray: Harbiden niye hala el sallıyoruz? Gel kız soralım niye gitmiyolar
Miraylar kapıyı açtığında rüzgarla birlikte mirayın parfüm kokusunu hemen seçtim.
Miray: Siz niye gitmiyosunuz?
Boran: Evimizdeyiz zaten
Pınar: Nasıl yani?
Kubilay: Artık yeni komşularınıza oturmaya gelirsiniz
Pınar: Yeni komşu mu?
Miray: Yeni komşu mu?
Boran: Evet canım yeni komşu. Sizin karşı ev artık bizimde.
Miray: Na-nasıl?
Boran: Bayaa şimdi arabanın kapısından çekilsende bende çıkıp yeni evime gitsem daha karşı komşumla tanışıcam inanır mısın 2 tane çok güzel kız yaşıyo
Kubilay: Belki bi kahve yaparlar ne dersin Boran?
Pınar: Başka zamana sözümüz olsun dimi Miray hadi biz gidelim.
Miray: Hı? Hı hı
Miray hala şoktaydı. O zaman o ev tutarken karşı ev boş olsaydı zaten ben tutucaktım yani o zamandan kalan bir plandı bu denilebilir...

Pınardan...
Miray: Noluyo pınar?
Pınar: Bişey olduğu yok
Miray: Hı hı yedim bende. Boranları resmen orda şey gibi bıraktık.
Pınar: Olmaz onlara bişey
Miray: Dökül bakalım pınar hanım
Pınar: Kubilayı seviyorum ama ondan emin değilim o yüzden ondan uzak durmaya karar verdim.
Miray: Uzak durabiliyo musun? Hayır
Pınar: Ben napıcam miray?
Miray: Kelin ilacı olsa başına sürermiş pınarcım ikimizde oluruna bırakıp yeni komşularımıza alışıcaz...

Ertesi gün...

Miraydan...
O gece Boranın anlattığı hikayeden epey etkilenmiştim. Madem seviyodu neden mecbur kalmıştı terk etmeye? Kafamdaki soru işaretleriyle birlikte mutfakta kahve yaparken aklıma hastanedeki rüyam geldi. Bu gece o eve gidecek ve o kutuya bakacaktım! Bana doğru cevapları verecek kutuya...
Kahve makinesini kapattım. Arabanın anahtarını alıp doğruca dağ evine sürdüm.
Dağ evine vardığımda hızla kitli odanın önüne geldim. Bu akşam bu kapı açılacak! Aklıma kartla kapıyı açabileceğim geldi. Bunuda bir keresinde Cihan kitli kaldığında öğrenmiştim. Kartla kapıyı hafif zorladığımda kilitin tık sesini duydum. Neden daha önce akıl edememiştim ki?
Odaya girdiğimde annemin eşyalarına baktım özlemle... Gözlerimin dolmasına izin vermedim çünkü bugün güçlü olmak zorundaydım. O rüyamdaki kutuyu aradım bir müddet... Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama en sonunda bulmuştum.
Kutuyu açtığımda önce annemin fotoğrafları çıktı karşıma sonra Boranla benim... 2 Mektup... Gazete küpürleri... Bir dosya...Ve CD...
Önce ilk mektubu aldım elime...
Canım karım,
Beni bırakıp gittiğinden beri kızımızın yüzüne bakamıyorum. Ona baktıkça sana olan özlemim aklıma geliyor. O senin gidişinle sadece annesiz kalmadı da aynı zamanda bensizde kaldı. Tamam bana kızdığını biliyorum. Ama olmuyor yapamıyorum... Oradan görüyo musun bilmiyorum ama kızımız aşık oldu hayatım. Tıpkı benim sana aşık olduğum gibi kızımıza da biri aşık oldu. Yanında değilmiş gibi olsa da herşeyden haberim var merak etme o kadar da ilgisiz bir baba olmadım.
Seni çok özledim ben... Kokunu bakışını gülüşünü hayat enerjini özledim... Sen gittiğinden beri nefes alamadığımı hissediyorum. Sen gittiğinden beri üşüyorum ben sevgilim...

2.mektubu elime aldım...

Hayatım yine ben...
Bu sefer sana iyi şeylerden bahsedemiycem üzgünüm... Kızımız bir hata peşinde bir uçurumdan sürüklenmek üzere... Sevdiği adam seni benden alan adamın bir parçası... Bunu ona nasıl söylemem gerek bilmiyorum tek bildiğim en kısa sürede onların ayrılmasını sağlamam gerektiği. Seni zaten o adam yüzünden kaybetmişken kızımıda oğlu yüzünden kaybedemem... Tamam belki sen şimdi sevdadan bahsediceksin ama kızımız daha küçük elbet unutucaktır.
Sevgilim, senin benden koparılma anını ve sebebini unutamıyorum. Senin canını benim yüzümden aldıklarını... Eğer ki inat edip geri çekilseydim aslında senin yanımda olacağını bildiğim için belkide kendimi affedemiyorum. Bazen canıma kıyıp senin yanına gelmeyi düşünüyorum ama  buna hakkım yok. Ben cezamı burda çekmek zorundayım birtanem sensiz yaşayarak en büyük cezamı çekmek zorundayım...

Gazete küpürlerine baktığımda annemin haberlerini gördüm. Dosyayı elime aldığımda babamın detaylı inceleme yaptırdığını anladım. Acı gerçek bir tokat gibi çarptı yüzüme o an... Annemin babam yüzünden kaçırıldığını babam yüzünden Boranın beni terk ettiğini annemin katilinin sevdiğim adamın babası olduğunu kısacası o an herşeyi anlamıştım.
Ben ne zamandır ağlamaya başladım bilmiyorum. Acım hafifledi mi bilmiyorum. Tek bildiğim şu an sevdiğim adamın yanında olmak istediğim gerçeği... Ne olursa olsun herkesin bir sığınacak limanı vardır ya hani benim limanımda Borandı. Hem babasının yaptığı bir suç yüzünden ikimizde yeterince acı çekmiştik. Bu suçu Boranın tek başına üstlenmeside hiç adaletli değildi.Şimdi kavuşma vaktiydi...

Meraba kedicikler 😸
Finallerim bittiği için artık seri bi şekilde bölümlere kaldığımız yerden devam edebilicez! Bu arada 4k olmuşuz 😻 Sizin beğenileriniz benim için çok değerli bu yüzden yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum! Yeni bölümde görüşürüüz