Have Been In Love With The Superstar (COMPLETED)

88: Officially

88: Officially

"Why you didn't tell me?"

Matagal ko na itong gustong itanong. Hanggang sa lumipas na ang ilang araw ay gusto kong intindihin ang lahat.

"I'm afraid you'll drop me again."

Napapikit ako ng mariin sa sinabi niya.

"But Reniel-"

"Katriel ayokong mawala ka ulit. Sa mga panahong hindi kita kasama para akong nasa tunnel na mag-isa. Sobrang dilim at sobrang haba na hindi ko alam kung makikita ko pa ba ang liwanag."

"But you managed to live."

"Not again." Kaagad niyang tugon na papiling-piling. "At least noon, I have hope to see you again but now, it's too different."

"Anong pinagka-iba nun?"

"Because Katriel they want me to tie the knot with Camilla! I can't do that. Habang buhay akong magsisisi. I will carry the what ifs and what could have beens through out my life!"

It caught me off guard. I didn't know. I don't have any idea that his family is asking him this such big of sacrifice just for the sake of that damn business!

Ang buong akala ko ay paghihiwalayin lang kami. Iba pala. Ibang iba. Ipapakasal siya kay Camilla? Anong klase... anong klaseng pamilya iyon? Parang pinamimigay mo nalang rin ang iyong anak.

"What? Are you leaving me again?"

Kaagad akong umiling. Iling ako ng iling. Hindi.. ayoko. I will not sacrifice this again. No. It's a big NO.

"No. Of course not."

As I said those words, parang nabunutan ng tinik sa dibdib si Reniel. Gumaan na ang kanyang pag-hinga.

"I don't want to lose you, either." Dugtong ko pa.

"That's good. Akala ko na naman na pipiliin mo na namang makinig sa mga sinasabi nila kaysa sa sinasabi ng puso mo." He said.

Nasa Illest bridge kami. Dito namin gustong tumambay para maka-iwas sa mata ng mga tao. May mga dumadaan rito ngunit hindi ganoong karami gaya ng syudad.

"But what if they'll force you?" I asked suddenly when the silence covered us.

"I'll resist," he immediately answered. "You.. what if they'll tell you to leave the Philippines again?"

"I won't listen," I smiled at him.

Once is enough. Pinagsisihan kong nangyari iyon kaya hindi ko iyon gagawin ulit. Tama na ang isang beses na pang-iiwan. Baka sa susunod, wala na akong mabalikan.

He draped his arms over my shoulder and lead my head to lean on his shoulder. We looked at the horizon in front of us with the city lights.

"Uwi na tayo. May press conference pa bukas."

Tinulungan naman ako ni Reniel na makababa sa hood ng kanyang sasakyan. His driving skills never changed. Lagi siyang maingat. Pero dinig ko kina Jigs na nakikipag-karera pa ito sa kanila. I wonder kung nagiging maingat lang siya dahil sakay ako. Well.. dapat lang.

"Hindi ba talaga pupunta si Camilla bukas?" I started a conversation.

"She will not. That's better to clear things out thoroughly."

Tumango ako sa sinagot niya. Iniba ko nalang ang usapan dahil bumabalik iyong imahe ni Camilla sa office ng kanyang ama. Tss. Nakakairita talaga iyon.

Ginawa ko na ang morning routines ko. Brayden joined me to jog. I usually do that but for now, I did to relax myself and to clear my thoughts. Masyadong maraming tumatakbo sa isipan ko kaya dapat mag-focus muna ako sa presscon.