3.Bölüm- Hiç

412 18 4
                                    

Bu ilk kez olan bir durumdu. Onunla aylar öncesinden tanışmıştım. En saçma olayları, yaşadığım her şeyi anlatmıştım. Hatta dinlemesi için ona yalvarmış karşılığında bana istediğini yapabileceğini söylemiştim. Ama onu hiç dinlememiştim. Gözlerini sıkıca kapattı ve kovadaki bir kömür parçasını eline bastırdı. Gözleri hala kapalıydı ve yanlardan yaşlar düşmeye başlamıştı. Sinirle ayağa kalktım bulduğum bir kaba musluktan su doldurdum. Akan su zaten her an donmaya niyetliymişçesine soğuktu. Başına dikildim " Eğer anlatacak kişi sen olacaksan istediğini yapmakta özgür olacak kişi de benim" diye kükredim. Ürkekçe gözlerini araladı. Hala canı yanıyordu. Yanına oturdup elini soğuk suyun içine soktum. Sırtını göğsüme yaslamasını sağladım ve kollarımla önümdeki küçük bedeni sardım. Rahatsızca kıpırdanınca kollarımı daha çok sıktım. Seslice nefesini verdi.

"Sen ömrümde gördüğüm en gerizekalı insansın."

"En azından elime kömür bastırmıyorum."

"Bir daha bana zarar verme hakkını sana vereceğimi mi sanıyorsun?"

Beni dinleyen , benim var olduğumu kabul eden tek kişiye zarar verme gibi bir amacım yok

"Birilerine gerçekten sarılmayalı uzun zaman olmuştu. Sanırım bir beş yıl kadar."

"İşkenceyi ben çekiyorum ve yine sen anlatıyorsun"

"Sen anlat o zaman"

"Ben... Bazen ben kendimi birden güçsüz hissetmeye başlıyorum. Çevremdeki her şey büyümüş ben küçük kalmışım gibi. Yapmam gereken çok şey varken ben hiçmişim gibi. Ve hiç olmak istiyorum. İnsanlar beni görmesin daha fazla üstüme gelmesinler."

"Şu an bir hiçin kolları arasındasın ve inan bana hiç olmak hiç de iyi değil"

"Sahip olduğun tek şeyin bir hiç olması da öyle sanırım. Ama hiç yoktan iyidir ha?"

"A-anlamadım"

"Mükemmel. Yarın okula gelmeyeceğim hafta sonu da burada değilim. Haftaya yine görüşürüz. Umarım... "

"Ta-tamam"

"Kendine iyi bak. Sağlıklı vücudu bozmak daha eğlenceli oluyor."

Üşengeç -Bir ara final yazmayı umuyorum.-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin