Felt so right | vicerylle

I'm Jose Marie Viceral, 24yrs old.

Sobrang lungkot ko, pakiramdam ko mag'isa na lang ako. Nawalan ako ng kakampi.My mom just passed away and she told me before she left na umuwi ako sa Dad ko sa Philippines. Kahit ayoko, I have no choice but to do what she said. Hindi naman sa ayoko na makita siya ulit. It's just that, ang hirap nang bumalik ulit sa buhay ng tatay ko. It'll be hard for me. Lalo na't babalik ako nang ako na lang mag'isa.

Bukod sa mom ko, ang dad ko nlng ang family ko. After 18yrs, ngayon lang ulit ako haharap sa kanya. Ang tagal na din. Wala na din kasi kaming communication. Halos hindi ko na siya matandaan, bata pa kasi ako the last time I saw him. I wonder what he looks like. Kung kamukha ko ba siya, kung anong nakuha kong ugali sa kanya, at kung matutuwa ba siyang makita't makasama ako.

Nasa eroplano na ako ngayon. It's been a long time since umalis kami ni mama papuntang US. 6 yrs old ako no'n. Nilayo niya ko sa tatay ko. Anak ako sa labas ni Dad. Oo, may nauna sa amin.  Alam ng mga anak niya ang tungkol sa mom ko at sa akin. But that happened 2 years after mamatay ng other wife niya. May dalawa silang anak na mas matanda sa akin, Jose Sixto and Angel ang pangalan nila. I called them kuya D and Angel. Halos ka'age ko lang kasi si Angel, months lang ang tanda niya sa akin. Na'meet ko na sila before and for what I remember, si kuya D never kong nakasundo. He hates me. Kahit nasa kanya lagi ang attention ni Dad noon, pakiramdam pa rin niya na aagawan ko siya ng tatay. Si Angel, she's nice to me. Yun lang ang natatandaan ko.

And ngayon makikita ko na ulit sila. I don't know what to expect. Kinakabahan ako.

Lumapag na ang eroplano, nakita ko yung pangalan ko na hawak ng isang matandang lalaki. I reached out to dad after mamatay ni mom, he is aware na uuwi ako sa kanya. He felt bad nang malaman niya na wala na si mom. After all, may pinagsamahan pa rin naman sila even if it doesnt worked out between them.

"Good evening po kayo po ba si Sir Jose Marie? Pinapasundo po kayo sa akin ng father niyo, si Mr. Viceral." sabi nung matandang lalaki na hawak yung name ko. Busy siguro si dad kaya hindi siya ang sumundo sa akin.

"Ah. Opo.ako nga po. Vice na lang po itawag niyo sa akin. Tara na po?"

"Tara na po, Sir Vice." Sabi niya at kinuha na ang mga maleta ko para ilagay sa sasakyan.

"Ako si Mang Jun, Driver po ako ng father niyo. Kamukhang kamukha nyo ho siya kaya hindi na ako nagdalawang isip na baka kayo nga iyon." Sabi niya habang nagddrive. Ngumiti na lang ako. Kamukha ko daw ang tatay ko. It feels good to hear that. Kahit papano nabawasan ang kaba ko.

"Mukhang ang tagal niyo hong nawala ah. Mag 10 yrs na po ako sa tatay niyo pero ngayon ko lang nalaman na may anak pala siya na nasa US. " sabi ni Mang Jun. Hindi niya siguro alam. Hindi ko alam isasagot ko kaya tumingin na lang ako sa bintana.

"Pasensya na ho kung madaldal ako ha. Mukhang nakulitan na ho kayo. Hehehe" nahihiya niyang sinabi.

"Hindi ho. Okay lang po yun. Mjo pagod lang po ako kaya di ko masagot mga tanong niyo. " i told him and smiled.

"Ahh. Malapit na po tayo. Sigurado ko matutuwa mga kapatid niyo pag nakita kayo." Kinabahan nanaman ako. How will they welcome me again sa family nila?

"Nandito na po tayo Sir Vice." Nawala ako sa thoughts ko when I heard Mang Jun.

Nasa tapat na pala kami ng bahay. Whoa. Mansion. I know mayaman ang tatay ko, pero I didn't expect na ganito kayaman. Sumunod na ako sa loob, dala ni Mang Jun ang mga gamit ko. The maids greeted me and they lead me sa dining.

When we got there, I saw him sitting back at me. Nung na'feel niya yung presence ko. Tumayo siya and lumapit sa akin.

He hugged me, "Welcome home, Vice" It's one of the best feeling in the world. Ang tagal kong hinintay na mayakap siya ulit.

He pulled me back from the hug,"I'm glad that you chose to be here." He said.

"I don't have any place to go." Naiiyak kong sinabi.

"I know youre mom is happy to know na magkasama na tayo. You'll be fine here, Vice" he smiled sadly. I know he misses my mom.

"We're home dad." We heard a voice from the living room. I think its Angel.

Pagdating nya sa dining room, she was kinda shocked to see me, parang she doesnt know what to say. Ako din, i dont know what to say.

"Vice?"she said smiling.

I smiled and nodded. Then she hugged me, "Oh my God. Im so glad to see you. Its been what? 18 yrs?! Kelan ka pa dumating?Im sorry about your mom."

"Kadadating ko lang. I a-.."

"Dumating ka na pala." si kuya D.

"I just arrived, kuya." i replied.

"Well, uhm. Welcome home. I'm going to my room. I'm tired. Goodnight, Dad." He said then he left. I guess through the years, it still doesnt change. He still hates me.

"Pagpasensyahan mo na si D ha, pagod lang yun. Anyways, dinner? :)" sabi ni Angel sa akin.

Dad just sighed and looked at me and said,  "You should eat, para makapagpahinga kana. I know youre tired from your flight."

After dinner, hinatid ako ni Angel sa kwarto ko. Umupo ako sa kama, holding my mom's picture. "Nandito na ko Ma. Kamukha ko nga si Dad and I'm excited to know him better. Masaya ko na nakita ko siya ulit. Angel is nice, hindi sya nagbago the last time I remember her. I think I'll get along with her. Kaya lang si kuya, parang ayaw niya na nandito ko. But I know it takes time. I'll prove to him na magkakampi kami.  This is gonna be hard for me to prove myself to them, but its gonna be worth it. *sigh* I wish you were here Ma, I missed you so much."

A/N: Hi. First story ko to. hihi. Sorry kung boring. Ini'establish ko pa lang ang character nila e. Si Vice muna, straight siya dito. Hindi din sila artista. :))