RÜZGARIN MASALI#Wattys2017

RM-1-

Üzerimi giyindikten sonra çantamı da sırtıma takıp merdivenlerden aşağıya indim.

"Günaydın prenses" sesin geldiği yöne döndüğümde annemin eveleneceği eş adayı Murat abiyi görmemle gözlerimi devirdim. Aslında iyi bir adamdı ama babamın yerine geçmeye çalışması sinirlerimi bozuyordu.

"Günaydın" dedikten sonra buzdolabından meyve suyu çıkarıp bardağa doldurdum.

"Yeni okulunu seveceğine eminim" birkez daha gözlerimi devirdim.

Eski okulumdan ayrılıp bugün özel okula başlama sebebim Murat abiydi. Özel okulda okumamın daha iyi olduğunu söyleyip tüm masrafları kendisi karşılayacaktı. Ben her ne kadar karşı çıksamda büyük ısrarları sonucunda kabul etmek zorunda kalmıştım.

Meyve suyumu dikleyip içtikten sonra ona gülümsedim. Umarım yapmacık bir gülümseme olduğunu anlamıştır diye de geçirdim içimden.

"Beni sevmiyorsun kızım biliyorum, ama beni baban yerine koy demiyorum sana. Sadece baba eksikliği çekme, bir babam var diyebil diye kabullen istiyorum beni" diyince derin bir nefes aldım. Ne yaparsa yapsın onu babam yerine koymayacaktım veya babam gibi görmeyecektim. Bunu anlamalı ve boşuna uğraşmamalıydı.

"Benim bir tane babam vardı, ve o da öldü" dedim. Ben üç yaşındayken ölmüştü babam. Oysa hayal meyal hatırlıyordum onu. Birkez kızım dediğini duymak için nelerimi vermezdim ki?
İlkokulda tüm arkadaşlarımı babaları getirirken beni annem bırakırdı hep okula. Annemden şikayetçi değildim ama arkadaşlarım hep babası yok diye dışlarlardı beni. Ben küçücük yaşımdan beri hep baba eksikliği çektim, baba özlemiyle yanıp tutuştum hep. Şimdi ise hiç tanımdadığım bir adam gelmiş baba yerine koy beni diyordu. Asla böyle bir şey olmazdı!