First made story ko po ito.
Sana po magustuhan niyo. Pero po kung ngayong simula pa lang ehh ayaw niyo na sa story ko.
Pwede naman pong HUWAG nalang ituloy. (JOKE!) :p
Okay ! tama na satsat.
P.s - if your'e not interested then DONT READ IT ! Im not forcing you.
Official FB: https://www.facebook.com/clabealeen21
You may proceed now.
PROLOGUE
"Time Passes By So Quickly ... Change Happens All Around Us Wether We Like it Or Not. Enjoy The Moment While You Can, One Day It Will Be Just Another Memory." Sa madaling salita You Only Live Once (YOLO)
Ako nga pala si Claire Beatriz Grande (Bea for short) 16 years of age. Im from a wealthy family. Simpleng babae lamang ako pero pagpumorma may dating.
Minsan na rin akong nagmahal ngunit sa kasamaang palad...
.
.
.
Hindi rin kami NAGTAGAL.
1st Chapter (Memories)
Kasalukuyan akong nandito sa park ngayon at inaalala ang mga nakaraan. Isang taon na rin ang lumipas pero hanggang parang hindi pa rin ako nakakapagmove-on. Masyado pa rin akong nasaktan sa nangyari sa amin ni Joshua ang ex-Boyfriend ko.
FLASHBACK..
March 19, 2012 (the day before our 6th monthsary)
(Bea's POV)
Naglalakad ako ngayon papuntang parke dahil sabi sakin ni Joshua ang boyfriend ko na dun daw kami magkikita, may sasabihin daw siyang importante sa'kin. Ano naman kaya yun ? Gaano ba ka importante yun para papuntahin niya ako dun sa park ng ganitong oras? 11:00 ba naman ng gabi ?
Hmmm. Siguro pag-uusapan namin yung tungkol sa monthsary namin, kaya importante. (Excited Much!)
Ilang minuto na rin akong naglalakad nang makita ko siyang nakaupo sa isang bench. Pero bakit ganun ? Yung excited kong mukha ay agad din napalitan ng kabadong mukha. Bakit parang may mali ? Bakit parang di ko gusto yung mangyayari ?
Nang makalapit na ako sa kanya. Bigla siyang tumayo at hinarap ako. Bigla siyang nagsalita...
Joshua: Bea...m-may, s-sabihin ako s-sayo. -Sabi niya.
Bakit Parang di ko gusto yung tono ng pananalita niya ? (dug.dug.dug) Shet >_< ang bilis ng tibok ng puso ko. kinakabahan na talaga ako.
Bea: B-bakit ? A-ano yun ? -nauutal-utal kong sagot. Whew! (pinagpapawisan na ako)
Joshua: A-ano kasi, Shit ! Paano ko ba 'to sasabihin ? A-ano kasi ehh.. Ano.
Parang tanga rin siya ehh no ? Di siya maintindihan. Kaya nilakasan ko na ang loob ko at sinagot ko siya.
Bea: Ano ba kasi yun !? -inis na tanong ko. Pa'no ba naman kasi pabitin effect pa !
Joshua: Ok Fine ! (this time sumeryoso na talaga siya. Huminga siya ng malalim at nagsimulang nagsalita) Gusto ko nang makipaghiwalay sayo.
Parang nabingi ako sa sinabi niyang yun. Ilang minuto rin kaming hndi nag-imikan at binasag ko na ang katahimikang iyon.
Bea: (teary eye na) B-bakit ? Ok naman tayo diba ? Wala naman tayong problema diba ? -sunod sunod na tanong ko and this time umiiyak na talaga ako. At ang nasabi niya lang ayy ....
