The Playgirl | Cassandra Ylliana (Revising)

Chapter 3

  Chapter 3

"I'M SORRY, Ms. Samonte..."

Nanatili lang akong tahimik habang pinipigilan ang pagbabadya nang mga luha ko.

"Thanks for checking me up, Dr. Willson."

Naaawa lang siya sa'king nakatingin. "Do you think you should tell this to Dra. Davids?"

Umiling lang ako at pinunasan ang aking luha. "Don't tell this to anyone, Doctor. Promise me, lalo na kay Storm. She'll be devastated and the others. I don't one them to suffer the pain I'm into now. Please promise me."

Bumuntong hininga lang siya at bahagyang tumango.

"Just... just take care of yourself, okay? kapag sumakit ang ulo mo, pumunta ka kaagad dito. You know how dangerous your situation right now is. Kailangan mag ingat ka. Your son still needs you."

Tumango lang ako at nagpaalam na. "Thanks for everything, doctor."

He just nodded quietly.

Lumabas na ako nang ospital. Tamang tama lang ang panahon sa nararamdaman ko ngayon. It's raining heavily.

Humakbang ako at hinayaan lang na mabasa ako. Even just once. I could feel the rain against my skin. Ipinikit ko lang ang mga mata ko at doon na ibinuhos ang nararamdaman...

"CASSANDRA!"

Napabangon ako sa sobrang pagkabigla sa lakas nang boses ni Hunt. He's finally back.

Sighing, Pinunasan ko ang pawis na namuo na pala sa noo ko dahil sa alaalang iyon. As much as I don't want to remember that, I can't.

"What the fuck is happening to you?" Tanong niya bago umupo sa tabi ko.

Yumuko lang ako at ipinikit ang mga mata. "It's just a... nightmare."

I heard him groaned then umalis sa pagkakaupo sa kama.

"Kumain ka na. The food is in the table." Aniya at tuluyan ng lumabas nang silid.

Nanghihinang tumayo ako habang sapo sapo ang medyo nananakit pang tagiliran. Mag dadalawang linggo ring nawala si Hunt kaya nakapagpahinga ako nang maayos. I don't know but parang bumait siya ngayon. Hmm...

I took a seat then munched the food that is prepared on the table. Nang matapos ako, bumalik kaagad ako sa kama at kinuha ang nakatagong pouch ko sa ilalim nang kama. Kinuha ko ang maintenance ko roon at ininom ito. I was about to return the pouch under the bed when suddenlt the door sprang open.

Nakita ni Hunt ang pouch sa kamay ko kaya kaagd na nanlisik ang kanyang mga mata sa'kin.

"What the hell are you hiding woman?"

His voice was so deep. Ganito palagi ang boses niya kapag galit kaya napaatras ako. Dahil sa panginginig nang kamay ko nabitawan ko ang pouch na kaagad naman niyang pinulot.

Binuksan niya ito at iniisa isang tiningnan ang laman. Napalunok nalang ako. I hope he won't discover...

"Why do you have a fucking medicine for brain?! gaddamn it!"

Nanginginig lang ako sa takot. I don't want him to know... nor to anyone!

Lumunok muna ako nang isang beses bago sumagot. "Ahm... Ah... T-that's for my migraine. You knew that I suffer migraine since we're in c-college."

Seryoso lang siyang nakatingin sa'kin habang nakahalukipkip.

"Hand it over."

Napatanga lang ako sa sinabi niya. "W-what?"

"Hand it over."

Nang hindi ako gumalaw, kinuha niya ang baril na nakasuksuk sa bewang niya at itinutok ito sa paa ko.

"Don't let me repeat myself, Cassandra."

Napalunok ulit ako at nanginginig na ibinigay sa kaniya ang pouch ko.

"Anong gagawin mo diyan? Please, I need that." Pagmamakaawa ko.

Walang emosyon niya lang akong tiningnan. "This is your punishment."

"Punishment for what? Wala naman akong ginawa!"

"Don't fucking raise your voice at me or I'll fucking shoot you again so you would suffer even more?!"

Doon na naumid ang dila ko. If he'll shoot me, baka hindi ako makalakad at baka may madamage sa paa ko na dahilan para hindi na ako makalakad nang tuluyan. Pero... mas kailangan ko ang mga gamot ko para...

"Just please Hunt! 'Wag mong galawin ang mga gamot ko! I need them I'm begging you!" I would beg if this is the only way para mas makasama ko pa nang matagal ang anak ko.

Ngumisi lang siya at inilagay sa mataas na parte nang kabinet ang pouch. Mas mataas pa sa height ko.

"I enjoy watching you begging but you need to suffer more for hiding something from me."

Pagkasabi niya noon ay bigla niya akong pinaputokan sa paa ko na ikinasigaw ko nang malakas. Halos maiyak ako sa sakit. My body was feeling numb because of the pain I can't bear to feel.

"Go get it yourself, bitch."

STONEMIKAELSON