Mitch, Jack'e bakarken o yavaşça başını eğdi.
- Ben... Bir yetimhanede büyüdüm. Ve orada tek dayanağım, bir gün oradan çıkabilecek olmamdı. Her neyse bir gün bir adam geldi ve beni aldı. Bilmediğim bir yere götürdü. Burası korkunç bir yerdi. Bir kaç çocuk büyük hayvan kafeslerine hapsedilmişti ve hepsinde korkunç yaralar vardı. Bu manzarayı görünce kaçmaya çalıştım ama adam beni yakalayıp bir masaya yapıştırdı. Gözlerimi çıkardı ve böbreklerimden birini aldı. Tam diğerini alacakken elinden kurtuldum ve zar zorda olsa ondan kaçmaya başladım. En sonunda adamdan kurtulduğumda biri bana yardım etti. Bir kız. Bana baktı. Bir süre sonra gözlerim olmadan görmeyi öğrendim. Bir bakıma yarasalar gibi. Kulaklarım diğer insanlara göre daha keskin hale gelmişti. Neyse kendimi kas gücü açısından geliştirdim. Artık o herifi benzetmeye hazırdım. Ve intikam aldım. Ama bir canavara dönüştüm diyebilirim. Çünkü insan öldürmek ve insan eti yemek artık bir ihtiyaca dönüştü...
Mitch yutkundu.
- O halde yüzündeki bir maske mi?
Jack gülerek kapüşonunu çıkararak kumral saçlarını ortaya çıkardı. Ve ardındanda maskesini çıkardı. Mitch yutkundu. Jack'in yüzü cidden mükemmeldi. Küçük bir burnu güzel dudakları vardı. Ama boş göz çukurları bu yüzü ürkütücü kılıyordu. Mitch istemsizce öne eğilerek boş göz çukurlarının etrafına dokundu.
- Üzgünüm Jack...
Jack omuz silkti. Sonra hafifçe gülümsedi.
- Biliyor musun, bende senin yüzünü görmeyi çok isterdim...
Mitch istemsizce kızardı.
- Ben... Nasıl...
Jack onun sözünü kesip onu yatağa itti ve üstünü çabucak örtüp yatağın altına girdi. O girer girmez kapı hafifçe açıldı ve bir kadının endişeli yüzü içeri uzandı. Bu Mitch'in annesiydi. Kadın odaya ve Mitch'e şöyle bir bakıp kapıyı kapatarak çıktı. Mitch derin bir nefes aldı. Jack yatağı altından çıkarken hafifçe ona eğildi.
- Bunu nasıl farkettin?
Jack sırıtıp kulağını gösterdi.
- Ayak seslerini duydum...
Mitch'te sırıttı.
- Süpermiş...
Jack kafa salladı ve maskesine uzandı. Mitch bileğini tutup onu durdurdu.
- Böyle iyi görünüyorsun...
Jack hafifçe güldü.
- Gitmeliyim Mitch...
Mitch dudak büzdü. Durum hoşuna gitmeye başlamıştı.
- Neden?
Jack güldü.
- Bir yere gitmem gerek... Bak ne diyeceğim, yarın buluşalım mı? Yeni açılan eğlence parkına gideriz...
Mitch tuhaf bir sevinç duygusuyla gülümsedi.
- Olur...
Jack sırıttı.
- Seni öğlen alırım, ve kapıdan geleceğim haberin olsun...
Mitch güldü. Jack maskesini takıp kapüşonunu kafasına geçirdi ve silahların alarak pencereden çıkıp gecenin içinde kayboldu...
Multiplayerda Eyeless'cım var. Ve...
Jeff: Ve sen çok kaşınıyorsun Evrim...
Jeff karışıp durma diğer bölümde sen varsın.
Jeff: Oh hele şükür, bende neredeyse bıçağımı çıkarıyordum...
Tehditle hikaye yazıyorum yok böyle bir şey ya! Grey, Jeff'le uğraşması gereken sen değil misin?
Grey: Bebek bakıcısına mı benziyorum?
Meow :3 kesinlikle hayır...
Jeff: Benim bebeğe benzer bir halim mi var?
Hayır eğer öyle olsaydı sübyancı olurdum :D Her neyse çocuk gibi davranıyorsun Jeff. Neyse şu duyuru bitsin artık. Yorum yok mu hiç yahu? Jeff, ben ve Slendy büyük merakla yorumlarınızı bekliyoruz.
Jeff: Hanna hariç birileri yorum yapsa iyi olacak yoksa okuyup yorum yapmayanların hepsi Go To Sleep olacak...
Slendy: Beğeni eleştiri ne varsa kabülümüz hem gelecek bölümde benim bir resmim olacak yani yorumlarınız bekliyorum ;)
Onları duydunuz pamuk eller klavyeye gençler :D
