The Ugly Wifes Revenge(Under Revision)

Chapter 33

Biglang natahimik ang paligid. Or should I say am I the only one who felt the awkwardness? Nakaiwas ang tingin ni Iya only Cassy and Red dared to look at me straight on the eye. Kahit na namumutla man ay pinilit kong harapin sila ng nakataas ang noo at onti-onting naglakad papalayo.

"W-wait Suzie!"

Nagulat ako ng marinig ang boses ni Red na sinigaw bigla ang pangalan ko pero hindi ako natigil sa paglalakad papaalis sa opisina na yon. Kaya ng tuluyang makasakay ng elevator ay halos sirain ko na ang pindutan para lang magsara agad ito at wala ng ni isa pang makapasok sakanila at makasabay ko. No, I dont want to face them. Im a coward I shouldnt let them see me like this.

Akala ko ay may isang hahabol sakin hanggang papaalis pero nakahinga ako ng maluwag ng mapahinto ako sa main door ng whole building at wala ni isang humabol saakin.

Bago ako makalabas ay nakita ko na naman ang guard na nangmaliit sakin kanina na may hilaw na ngisi habang nakayuko sakin. Napairap ako, well dahil pinakitaan niya ko ng kagaspangan ng kanyang ugali kaya ibabalik ko lang din sakanya ang ginawa nya sakin. Wala akong alam sa mga binabalak ni Quiel. Kung masama man o mabuti ito ay hindi ko parin alam. Dapat nga ba akong magtiwala sakanya?

Iisa lang ang pumasok saking isipan at yun ay ang tawagan ang pinsan niya. Doon ko lamang naalala na wala na akong pera na maaaring pambayad sa taxi. Napangiwi ako ng bahagyang kumirot bigla ang ulo ko. Nilabas ko na ang cellphone ko at unti-unting naglakad papalayo sa building pero halos maiyak ako ng lalong sumakit lamang ang ulo ko hanggang sa bumagsak ako sa lupa.

"Suzie what the hell? Ang tigas ng ulo mo! Nahimatay ka sa labas ng building ko." Sumalubong sa mukha ko ang mukha ni Quiel na nakapangalumbaba at nakasimangot na nakatingin saakin.

Napatingin ako sa paligid at napansing nasa condo niya na naman ako.

"What will happen to you if my guard didnt saw you." Iniwas ko na ang tingin sakanya at naalala ang lahat ng nangyari kanina.

"Quiel tell me, what are you planning?" Nangasim ang mukha niya at parang naoffend sa tanong ko kaya tumayo siya sa tabi ko.

"Im not planning anything Suzie. Dont you worry." Tinikom ko ang bibig ko hanggang sa makaalis na sya ng kwarto.

Siguro ay papasok na ako bukas at makikisabay nalang sa agos ng buhay na meron ako. Hindi ko na alam ang maaari kong gawin. Bahala na lamang ang masasabi ko.

Kinabukasan pagkagising ko ay nagulat ako ng makitang may nakahanda ng pangoffice na damit sa tabi ko. Sinipat ko ito isa-isa at nakita kong isang blouse na color blue at isang pencil skirt na below the knee ang haba. Napakunot ang noo ko, sino ang magsusuot ng ganito kahabang skirt sa office? Sana lamang ay hindi ako secretary sa kompanyang iyon. Nagdalawang isip pa ako kung bibili o magtitiis sa skirt na binigay sakin, pero sa huli I decided to wear it since I dont have money to buy new one.

Pagkababa ko ay may bumusinang sasakyan sa harapan ko. Kaya pumunta na ako roon at handang sumakay, pero nagulat ako dahil si Quiel ang nagdadrive. Bigla akong napalunok at nagdalawang isip.

"Suzie dont be so stubborn." Nakasimangot niyang sinabi habang inaayos ng kanyang isang kamay ang necktie na suot niya.

Pumasok na ako at umupo sa tabi niya ng walang imik habang ramdam ko ang titig niya sa buong ako.

"Good." Di ko napigilan ang mapangiti ng bahagya nang makita niyang suot ko ang mga iniwan niyang damit. So conservative Quiel.