YARE-İ DİL (KİTAP OLDU! ) Sipariş Adresi Www.pembevagonlar.com

ÖZLEDİM

   Günler, aylar geçmişti ayrılığın üzerinden. Fakat Aslı hâlâ Kerem'i unutamamıştı. Kerem'in neler yaptığını, onu unutup unutmadığını merak etmektediyordu. Ama Aslı bilir bir yandan da hayat devam etmek zorundaydı.

                         ***

      İstemeyerek de olsa üniversite sınavına girdi.
    Kazanıp kazanmak zerre umrumda değildi ki. Ailesinin baskısı ile girmişti zaten sınava.
    Sırf annesinin "bir erkek için hayatını heba ettiğine değer mi?" sözlerini daha fazla  duymamak  için girmişti sınava...

                          ***

    Bir kaç ay sonra sınav sonuçları açıklandı.
   Aslı'nın sınav sonucu tamda tahmin edildiği gibi vasattı.
 
   Babasının "oku ne okursan, hangi bölümü okursan oku! sözleri üzerine Aslı hiç istemediği bir bölümü tercih etmişti.
   Böylece öğretmenlik hayallerine veda etmek zorunda  kaldı Aslı.

                          ***

   Annesinin" bir erkek uğruna hayatını heba etmene değer mi?" sözleri belki de doğruydu. Ama sadece  annesi için.
 
    Kerem Aslı için sıradan bir erkek değildi ki.
    İlk kalp atışı, ilk gülüşü, ilk nefesi, ilk ilk ilk. Herşeyin ilkiydi Kerem Aslı için.
   Ama artık Aslı için Kerem kapanmayacak bir yarayı adeta. Ömür boyu taşıyacağı bir yara.
  
                            ***

   Aslı günler, aylar geçsede unutamadı Kerem'i. Ne ona olan sevgisini ne de ona yaşattığı depremi.
 
    Yine bir gün bu düşünceler sarmışken beynini  Aslı telefonu eline aldı. Telefon rehberine girerek "çimen gözlüm" yazan isim üzerine tıkladı ve bekledi. "Acaba arasam mı?" diye düşünürken birden aklına özel numaradan aramak geldi.
  "Hiç değilse Kerem'in sesini duyup kapatırım."dedi kendi kendine. Ve aradı Aslı Kerem'ini.

   " Alo! Alo! Konuşsana kardeşim" "sesini özlediğim yarim" diye içinden geçirdi Aslı ve telefonu kapatı hemen.
   Bu aramalar bir kaç gün daha devam etti.

                              ***
 
    Ve en sonunda bir gün Kerem Aslı'ya mesaj attı. "Beni özelden arayanın sen olduğunu biliyorum. Arama artık beni."

     Aslı durur mu hemen cevap yazdı Kerem'e. "sen ne saçmalıyorsun. Seni arayan ben değilim." Ardından bir mesaj daha geldi Kerem'den.
  
     "Sen değilsen kim ozaman. O zaman Zehra, Sıla, Aylin, Sevda... Bunlardan birisi. "
   Aslı hemen tekrar cevap yazdı. Maşallah ne çok kişi girmiş hayatına. Neyse önemini yok. Ben değilim. K.i.b."Yazıp yolladı.

   Çok beklese de Kerem'den cevap gelmemişti." Meğer ne kadar çok kişi girmiş hayatına ve aslında hiç sevmemiş beni"diye geçirdi Aslı içinden.
     O gece sonraki geceler Aslı için hep ağlamakla geçti. Tek dayanağı kağıdı ve kalemiydi. Bir tek kağıdına kalemine döktü Aslı içini.

    Yine yazdı mısralara döke döke Kerem'e olan hasretini...

    Özledim...
Hani martı özler ya denizi.
Hani özler ya kuşlar yarim dediği gökleri.
İşte öyle özledim seni.
Bir bebeğin annesini özlemesi gibi.
Suyun toprağı.
Çiçeğin güneşi özlemesi gibi.
Hava gibi, su gibi özledim Seni...(2007-Temmuz)