Shanagent Mission

CHAPTER 1

SHANAGENT

"Where are you?" Tanong niya but I didn't response because I'm eating chocolate cake.

Sarap!

"Shanagent I am asking you, where the hell are you!?" Tanong niya ulit at hulaan ko galit na yan.

Like I care?

"Argh! Shit, Shanagent, tell me where you are. Did you fucking hear me?" She shouted. Ininum ko yung juice na nasa table, then *burb*

Solved.

"Hello, why?" tanong ko ng maka recover na ako

"Fuck you, Nagent! Are you finish, huh?" She said sarcastically.

"Yeah." malamig kong sabi habang nag tatanggal ng tartar.

"Tss. So where are you?" Tanong niya pero obvious parin na naiinis siya

"Why?" Sinimot ko lahat ng chocolate na nasa plato.

"Hay, tatanda ako ng maaga sayo. Si Vinzer hinahanap ka, and don't ask me why because I don't know." May diing sabi nito.

Hayy, talagang tatanda siya ng maaga masyado niya kasing minamadali ang mga bagay bagay.

"Okay, I'll be there in 30 minutes." Agad kong pinatay yun call ni Zamanthe at omorder pa ng isang slice ng chocolate cake with nips toppings.

After I ate my favorite dessert, dumeritsyo na ako sa HQ.

"You are late." Bungad sa akin ni Zamanthe habang nakapamwewang pa sa harap ko.

"Tinapos ko yung kinakain ko eh." nakataas kilay kong sabi at nilagpasan siya may sinagaw siya pero di ko na pinansin.

Tumigil ako sa harap ng isang pinto at binuksan ito. Bastos na kung bastos wala akong pake.

"Why?" inis na tanong ko sa lalaking masama ang tingin sa akin habang ito'y nakaupo sa kanyang table.

"You are 10 minutes late, Shanagent Perez."

"So?" nakataas na kilay kong tanong.

"Don't talk to me like that, Shanagent, I'm the boss." malamig niyang sabi habang nagliliyab ang mga mata sa galit. Sige ganyan nga magliyab ka hanggang mamatay ka para kahit papaano maging masaya ako. Kahit papaano

"I don't care. Tell me what do you want?!" Inis na tanong ko. hinilot niya yung sintido niya siguro mamamatay na kaya ganyan.

"Shanagent, I need your respect. Please give me even though it's just little.." gigil na sabi nito.

"What did you say? Do you need respect from me?" I smirked. "You don't deserve to be respected-" Lumapit ako nang hindi tinatanggal ang tingin sa kanya, "..Vinzer Kimhyung."

Kinuha ko ang hawak-hawak niyang black envelope at tumalikod sa kanya. Bago ako makalabas sa mala-impyernong office na 'to ay may sinabi siya.

"I love her so much.." He coldly said pero ramdam mo yung kalungkutan doon.

"Gabi gabi, Shana lagi ko sinisisi yung sarili ko na sana kung hindi ako pumayag na umalis siya that time sana masaya pa kami... at-sana hindi nanyayari to.." malungkot niyang sabi ramdam ko ang pagdadalamhati niya kay ate pero di niya ako masisisi kung galit ako sa kanya.

"I'm sorry." huling sabi niya bago ko isara ang pinto ng office niya.

"Psh." Mabilis kong pinunasan ang isang butil ng luha na tumulo mula sa mata ko. Kahit ilang sorry pa amg sabihin mo hindi maibabalik ng Sorry ang buhay na nawala

*

Yung lalaki kanina, siya si Vinzer Kimhyung. Ang may pinakamataas na pwesto sa aming mga secret agents at siya ang may kasalanan kung bakit wala sa tabi ko si ate ang dapat na nakaupo sa pwesto niya.

Girlfriend niya si ate Shanagell-ang ate ko. Dalawa na lang kami ni ate pero iniwan niya rin ako. Sabi nila patay na daw siya pero di ako na niniwala kasi wala naman nakuhang bangkay, kaya bakit nila sinasabi na patay na? Tss.

Kaya Simula noon di ko na nirespeto si Vinzer. Kasi kung mahal niya si ate shanagell, sana di niya pinayagan na umalis si ate na mag-isa.. at sana hindi ako nag iisa ngayon.

Tss, lahat naman sila iniiwan ako.

"Hey, are you okay?" Nagulat ako ng bigla nalang lumabas sa likod ko si Deanna, ang pinaka batang agent sa amin.

"What you doing here?" Takang tanong ko at nag umpisang maglakad palabas. Sa pagkakaalam ko may misyon siya ngayon. Marami akong nakitang mga agent na busy sa kanilang ginagawa.

"Nothing. Ay ate do you have a new mission?" Tanong nito habang ang mga mata nito ay kumikislap pa. Ano na namang kailangan nitong batang ito?

"Why?" Tanong ko.

"I just want to know." She pouted. 'To talagang batang 'to, pasalamat siya cute siya.

"Di ko pa nakikita." Walang ganang sagot ko dito at pinakita yung black envelope na kinuha ko kay Vinzer.

"Open it." masigla nitong sabi. Hahablutin sana nya sa kamay ko pero agad ko itong iniwas sa kanya.

"Pleaseee, open it!" Pinagdikit niya pa ang mga palad niya sa harap ko. Yung parang nagdadasal.

"No."

"Ehhhh, sige na!" nakapout niyang sabi

Kung di ko to ibibigay kukulitin niya ako ng kululitin at ayoko sa makulit na tao dahil nakakainis

"Tss, oh yan" masungit kong sabi at pinalo sa noo niya. Yung nakapout  kanina ay napalitan ng excitement. Bata nga naman talaga.

Binuksan niya yung envelope. "HORI SHIT!" bigla niyang bigkas. Napakunot ang noo ko. Para siyang natatae na ewan pero di niya mailabas dahil nasa labas siya.

"Why?" Walang ganang tanong ko dito habang nakapamulsa sa harap niya.

"Don't accept this mission" seryosong sabi niya, nakita ko sa mata niya abg takot at lungkot. But why? Ugh nevermind!

"Are you crazy?" Tinaasan ko siya ng kilay. Baliw ba siya? Kapag di ko tinanggap yang mission na yan, sayang naman ang matatanggap ko. Dagdag ipon din yun. At kapag marami na ang naipon ko magagawa ko na ang matagal ko ng plano... ang makapaghiganti sa mga taong nanira sa buhay namin.

"Hindi ito katulad ng mission mo before, na easy lang.. kasi.." she stopped and bow her head.P arang may gusto siyang sabihin pero di niya masabisabi. Saka may galit ba siya sa envelope? Bago ko pa ata makita ang laman e mukha na iting nagahasa sa subra niyang pagkakahawak

"Tsk. Akin na nga yan! Tsaka kasi ano..?" kinuha ko ang black envelope sa mahigpit niyang hawak. Wth? Envelope pa ba to? Tsss

"Kasi malaking tao itong babanggain mo. So please ate don't accept " nag-aalalang sabi nito. *smirk* So, kung big time itong magiging misyon ko, Edi masaya. Hinawakan ko ang baba niya at inangat para makita ang mukha niya.

"Masaya nga yun eh. Malaking tao, malaking pera." malademonyong sabi ko dito habang di parin maalis ang ngisi ko sa labi.

Tinapik ko siya sa braso bago tumalikod sa kanya. Dahil marami pa ako aasekasuhin, at napagod ako magdrive papunta dito e.

"Ate! please listen to me. Wag mong tatanggapin yan!Adjfjwbeu" sigaw nito sa akin habang papalayo ako di ko narinig yung huling sinabi niya dahil humina yung boses niya. But my decession is final. Walang makakapigil saakin kahit ano pa to.

©CrossXheart