The Playgirl | Cassandra Ylliana (Revising)

Chapter 4

Chapter 4

NAPAIYAK nalang ako nang maramdaman ko nanaman ang kirot sa hita ko.

Damn you, Hunt!

Pinagpapawisan na ako nang malamig at pakiramdam ko'y mawawalan na ako nang ulirat.

Humikbi ako at tiningnan ang hita kong punong puno nang dugo. Namamaga narin ito but I can't do anything about it.

Kailangan kong maabot ang pouch ko kung saan nakalagay ang mga gamot ko. May mga first aid rin doon na ginamit ko rin nang patago sa paggamot ng daplis sa bewang ko.

Kahit masakit, pinilit kong tiisin ito. I crawled whiled bearing the stinging pain until I reached the cabinet.

I don't know kung paano ko makukuha ang pouch. I had an idea but it is too risky, but I need to do it.

Hinawakan ko ang magkabilang parte nang kabinet. Maliit lang ang magkabilang gilid nito pero mas mataas pa ito sa'kin.

I pulled it with all my strength until it was out of balance. Huli na nang mapagtanto ko na babagsak sa'kin ang kabinet kaya nabagsakan ako niyo.

Napaigik naman ako nang mas kumirot pa ang sugat ko. Nanghihinang tiningnan ko ang paa ko. Napapikit nalang ako.

Half of my body is covered by the kabinet. Kahig anong pilit kong alis ay hindi ko magawa dahil sobra na akong nanghihina.

I can feel more blood gushing down my legs because of bullet stuck into it.

I shouted for help while crying. I don't want to die like this but I don't know if I'll survive this.

As darkness succumb into me. I closed my eyes. I'm sorry RD...

HUNTER

FUCKING FUCK!

I cursed in my mind at the same time the tenth sparring robot was ruined by me.

I don't care though if how many more robots I'll destroy as long as I let this all out.

"Ah!" I shouted as the sparring robot was destroyed with my punch.

Pinunasan ko ang pawis ko at umupo sa isang stall sa loob nang sparring room ko. Doon naman may pumasok na isang maid.

Tss. I told everyone of them to knock before entering. I think this one wants to die.

"Master, I'm sorry if I just barge in. We heard a commotion from your room. I think something happened to miss Cassandra."

Nawala naman bigla ang pagkainis ko at tumakbo kaagad paabas nang kwarto para puntahan si Sandra sa aming sariling kwarto.

I want to curse my self! Damn me! I can't control my temper that I shot her with my gun!

Kinuha ko ang susi sa bulsa ko at pinaalis ang mga nagkukumpulang mga maid sa tapat nang aming kwarto.

Mabilis ko itong binuksan. Bumungad sa'kin ang walang malay na si Cassandra. The kabinet has covered half of her body. Marami naring dugo ang kumakalat sa carpet.

Nagmamadali ko siyang nilapitan. Inalis ko muna ang kabinet bago siya binuhat. My eyes darted on her hands when I saw the pouch in it.

She's really willing to die to get it? Damn it! Ano bang meron doon at parang importante sa kaniya ang laman. I only saw pills for brain, I think.

I swear, Cassandra. If you're still hiding something from me you'll regret it. Alam ko na na may anak tayo. Wala ka nang maitatagong sekreto sa'kin.

CASSANDRA

"AW..."

Napasapo ako sa aking ulo nang magising ako. Kumikirot iyon. I thin all parts of my body are aching!

"You always have bruises and wounds kapag nagkikita tayo. Masyado ka na bang pinapahirapan ni H?"

Napalingon ako sa pinanggalingan nang boses.

It's no other than Dr. Grayson Psyche Illagan.

Hindi ko siya sinagot. Napakunot ang noo ko nang hindi ko maramdaman ang isa kong hita na may tama ng bala. Don't tell me...

"Oh. Don't jump into conclussions, Sandra. May ininject lang akong gamot sa hita mo para hindi mo maramdaman ang kirot na galing sa sugat na tinamo mo. That syrum that I injected to you will paralyze your legs for a while kaya hindi ka makakalakad. Kailangan mo ang syrum na ininject ko dahil baka hindi makayanan nang katawan mo ang sakit. The bullet penetrated some of your bones and muscles."

Kaya pala...

"Thank you again, Gray. Kapag nakaalis ako kay Hunt. I'll pay you."

Ngumisi lang siya at kinindatan ako.

"You can pay me by blind dating my beloved Vanessa to me."

Napasinghap ako. "You're still into her?"

He gave me a shy smile na ngayon ko lang nakita. I saw a glint of sadness too in his eyes. "Still inlove..."

I smiled. "You never change, Gray. You're still obsessed with my bestfriend."

"Only to her..."

Sabay kaming napalingon nang bumukas ang pintuan. Bumungad roon si Hunt na naka-straight face lang habang nakapamulsang tumingin sa akin.

"Hey dude! She's okay now. You just need to take care of her 'more'."

Damn Grayson! Diniinan pa talaga ang more!

Hindi ako makatingin nang deretso kay Hunt. I'm afraid of what he'll do to me again.

"You can go now..." His cold voice made me trembled. Who wouldn't be?  He's like the greek god of the underworld. Hades.

"Na hurt mo naman ang feelings ko dude! Wala manlang pasalamat? O kaya kiss?"

You really have a big mouth, Gray.

Binalingan siya nang malamig na tingin ni Hunt. Nakita kong ngumisi lang si Gray pero kaagad ring iniwas ang tingin. Damn! Pati si Gray naiintimidate din sa kaniya.

"O-kay. I'll go now. Enjoy your honeymoon!" Pang iinis niya pa bago lumabas nang kwarto.

Nakita kong napailing iling nalang si Hunt sa kakulitan ni Grayson. Oh. I know kung sino ang isang taong makakapagtiklop sa kakulitan niya at mapapaseryoso siya.

"You deserve to be punished. You deserve this."

Napayuko nalang ako. I'm grasping the soft satin comforter. Pero napa angat ako nang tingin sa kaniya sa sunod niyang sabi.

"I'm sorry. I've been to hard to you. I only want my revenge but what I did is too much." He sincerely said that made me gasp.

Did he just... apologized?

"I... I... I don't know what to say, Hunt."

Nagkatinginan kami pero una siyang umiwas. Namula bigla ang tenga niya na ikinangiti ko. Nahihiya siya pag namumula ang tenga niya.

"Just... Dang it! Take it!" Aniya at namumulang umalis nang kwarto.

Nakahinga naman ako nang maluwag.

I thank god for showing me the 'small' old self of Hunter. The old Hunter that I loved dearly until now.

Kahit palagi niya akong sinasaktan. Physically and mentally. I still love him with all of my heart.

STONEMIKAELSON