Ella’s POV
ang bilis talaga ng oras! intrams na agad! ang saya! hahahaha. wala na naman kaseng klase eh. andito kami ngayon sa quadrangle. may laro kase ung volleyball boys namin. kailangan ng suporta kaya go na go kameng mga girls sa pagcheer! hahahaha. :D
“Go bhez!” sigaw ko. si Patrick na kase ung magseserve nung bola. ang galing kaya niya magvolleyball. dameng alam na laro eh. talented talaga. hahaha.
“nice one Ella. full support sa bestfriend ah?” sabi naman nung classmate ko, si Thia.
“oo naman. hahahaha.” sagot ko. nagnice one siya tsaka pumasok ung bola sa kabilang court pero hindi sinalo ng kalaban. woooo! ang swerte ata ng cheer ko kay bhez! hahahaha.
ilang minutes na nagdaan medyo ayos lang naman laban. nakakalamang na kame. talo kase kames a first set eh. ngayon mga nag-iinit na sila kaya mainit labanan. hahahaha. ang gagaling nila grabe. makikita mo sa mga mukha nila ung determination na gusto talaga nilang manalo. mga pagod na pero diretso pa rin. go lang ng go!
maya maya pa…
“Patrick!!” sabay sabay naming sigaw magkakaklase. nagulat kame sa nangyari eh. napahiga siya sa court kase namali siya ng bagsak. ayun. nakita kong nasasaktan talaga siya. grabe. naaawa ako sa bestfriend ko. lalapitan ko nasanakaya lang pinigilan ako nung classmate ko, si Rose.
“Ella, wag na. wag mo ng lapitan.” sabi niya sa akin. nakita niya kaseng lumapit agad ung barkada ni Thia kay Patrick. friends ko rin naman un kaya lang ayoko na talaga sila masyadong makasama.
“pero kelangan ako ng bestfriend ko.” sabi ko kay Rose.
“dadalhin naman na siya sa clinic oh. hayaan mo nalang ung barkada nila Thia dun. alam mo naman un mga echosera.” sagot sa akin ni Rose. oo, masyado kase silang super lapit sa mga teachers. alam niyo naman na siguro ung gusto kong sabihin diba?
“nag-aalala lang naman ako kay Patrick eh.” sabi ko. di ko namalayan na may luha na palang pumapatak sa mata ko.
“sssshhh. wag kang umiyak. baka may makakita sa’yo. mahalatang mahal mo talaga si Patrick.” bulong niya sa akin.
“hah? paano mo nalaman?!” tanong ko sakanya sabay punas sa luha ko. wala naman akong sinasabihan nun ah!
“obvious naman eh.” sagot niya sa akin.
“tss. whatever. manuod nalang nga tayo.” sabi ko sakanya. tumawa lang siya. haayy.
hindi ko na pinuntahan si Patrick sa clinic kase nakabantay sa akin. oh diba ang dami kong sinasamahan na classmates? ganun ako kafriendly. chos. hahahaha. :D maya maya pa, lumabas na rin sila sa clinic. nakita ko siya na kasama ung mga echosera. bodyguards niya ata ung mga un. whatever. magsama sama sila.
“nagseselos ka nuh?” bulong sa akin.
”ano ba naman yan Rose! bigla bigla ka nalang lumilitaw!” sabi ko sakanya. nagulat kaya ako. akala ko kung sino.
“Hahahaha! nakakatawa ung mukha mo kanina! epic!” sabi niya sa akin. tawa pa rin siya ng tawa. nakakainis talaga ‘to.
“ewan ko sa’yo. baliw ka.” sabi ko nalang sakanya.
“aminin mo nalang kaseng nagseselos ka. hindi ka nga makalapit kay Patrick eh.” sabi niya.
“gaga ka ba?! ayaw mo nga kong palapitin diba?! ayokong tumabi sa mga echosera. hahahaha.” sagot ko nalang sakanya.
“oo nalang Ella. hahahaha.” sabi ni Rose. mukha talagang ewan ‘to.
“uuwi na ko ah?” sabi ko kay Rose.
“huh? ang aga pa ah?” sabi naman niya.
“pagod na ko eh. mauna na ko ah. ingat nalang kayo. bye.” sabi ko sa kanya sabay lakad palayo sa kanya. kukunin ko pa kase ung bag ko.
“huy!” sabi nung nasa likod.
“ay pusa nahulog!” sabi ko naman.
“HAHAHAHA!” sabi nung lalaking nasa likuran ko.
“bwiset ka bhez! bakit ka ba andito? paano ka nakarating dito?!” tanong ko sa kanya. medyo malayo kaya sa court ‘to tapos isang paa lang gamit niya ngayon.
“syempre ako pa! malakas ata ‘to!” sabi niya. aba proud pa siyang nabalian siya kanina ah?
“naaksidente ka na nga mayabang ka pa rin. tss.” sabi ko sa kanya.
“bakit ba ang sungit mo? tsaka saan ka pupunta?” tanong niya sa akin.
“ako? masungit? di ah. uuwi na ko. obvious ba? kaya nga kinuha ko na ung bag ko diba?” sarcastic kong sagot sa kanya.
“yan pala hindi masungit ah? tss.” sagot naman niya.
“eh bakit ba kase andito ka?” tanong ko sa kanya.
“nakita kita kaseng papunta dito kaya tumakbo ako papunta dito.” sagot niya.
“ayos ka ah. pilay ka na nga tumatakbo kapa.” sabi ko sa kanya tsaka tumawa. xD
“eh nakita nga kase diba? nang-asar ka pa. hindi mo na nga ako sinamahan sa clinic eh. tss.” sabi niya.
“hindi mo naman na ko kailangan dun.” sagot ko sa kanya.
“ewan ko sa’yo.” sabi niya.
“tsaka ayoko talaga kase ayokong makita kitang ganun. manghihina lang ako.” sabi ko.
“tarana nga.” sabi niya. hah? anongtarana?
“anong sabi mo?” tanong ko sa kanya.
“ihahatid na kita sa gate.” sagot niya.
“wag na. kaya ko naman sarili ko oh. magpahinga ka nalang dyan.” sabi ko naman sa kanya.
“kaya ko naman eh.” sabi niya. ang kulit talaga.
“wag ng makulet bhez please? dito ka nalang. sige na alis na ko. bye. mag-iingat na susunod please? wag mo na kong pag-aalalahanin ng ganyan hah?” sabi ko sa kanya tsaka ako ngumiti.
“oo na po. sige na umuwi ka na. ingat kayo nila tita.” sabi niya.
“sige. salamat. bye bhez!” sabi ko.
naglakad na ko palayo sa kanya. gusto kong ihatid niya ko pero sa sitwasyon niya ngayon ayoko namang mahirapan siya dahil lang sa akin nuh. ang tanga tanga naman kase ng bestfriend ko eh. hahaha. joke lang po. :))))
pero swear, tanga siya.
kase hindi maramdaman kung gaano ko siya kamahal. </3
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: next update? di ko pa alam kung kelan. basta support this story nalang guys. sorry kung medyo lame ung mga updates. sa susunod mangyayari na ung mga unexpected events. hahahaha.
BINABASA MO ANG
My Sacrifice = His Happiness (KathNiel)
Fanfictionkaya mo bang isacrifice ang sarili mong kaligayahan para lang sumaya ung taong mahal mo?
