Stiekem. (Flikken Maastricht)

1

'Ga je mee Saar?' Ongeduldig stond ik in de deuropening, wachtend tot mijn dochter mijn hand zou pakken. 'Kom Saar, papa moet weer verder werken..' Glimlachend tilde Thijs haar op. Ik nam haar over en gaf hem snel een kus. 'Maak je het niet te laat vanavond?' 'Ik haal der wel op uit school, goed?' Ik knikte. 'Dankje.' Snel liep ik zijn kamer uit. Ik begroette ik wat van zijn collega's. Collega's die ooit nog mijn collega's waren.

Na Saar op school gebracht te hebben fietste ik naar huis. Booschappen doen, de hond uit laten, Saar ophalen, lunchen, Saar wegbrengen. Mijn leven was het tegenovergestelde geworden van hou ik het me had voorgesteld. Ik wilden werken, moorden oplossen, mensen arresteren, mensen beschermen. En in plaats van een leven vol actie was ik nu de standaard huisvrouw. Ik mis de afwisseling, ik mis mijn ongebonden leven, ik mis de actie. Maar daar mag ik niet over klagen. Ik ben gezond, ik heb een mooi gezin, ik heb iemand die van me houdt, ik ben tevreden.

'Slaapt ze?' Thijs knikte en zakte naast me op de bank. 'Wil je nog?' Ik hielt mijn glas op en keek toe hoe hij het vulde met rode wijn. Iets waar ik als huisvrouw mee begonnen was en niet meer zonder kon. 'We hebben eindelijk een rechercheur aangenomen?' Ik kroop tegen hem aan. 'Joris heet hij.' Ik luisterde nieuwsgierig. 'Hij komt uit Amsterdam, misschien heb je wel is met hem gewerkt.' Ik herinnerde me maar een iemand uit Amsterdam maar dat was geen Joris. Ik schudde mijn hoofd. 'Joris Wolfs.' Ik schoot overeind. 'Floris?' Vroeg ik ter bevestiging. 'Ja kan ook, je weet hoe ik ben met namen... Ken je hem?' Langzaam liet ik me weer achterover zakken. 'Vaag.' Loog ik.

Thijs is hoofdofficier van de politie, ik leerde hem kennen op de academie waarna ik begon als agent en hij als rechercheur. We kregen een relatie en niet lang daarna kregen we Saar. Ik stopte met werken, hij promoveerde.

'Ga je mee naar boven?' Vroeg ik hem hoopvol. 'Ik kom zo, nog even wat afmaken.' Ik glimlachte flauwtjes en liep naar boven. Ons seksleven al net zo actie loos als de rest van mijn leven. Hoe kan het dat ik de enige ben die wat mist, Thijs moet toch ook zo zijn behoeftes hebben.

'Ik kom niet elke dag je dossiers afgeven.' Hij lachte. 'Ik meen het.' Niet dat ik wat beters te doen had. 'Ik vind het gewoon fijn om je te zien.' Grijnsde hij. 'Is dat zo?' Vroeg ik terwijl ik de deur subtiel achter me sloot. Thijs liep mijn kant op en legde zijn handen op mijn heupen. 'Dat is zo ja.' Ik sloeg mijn armen om zijn nek en kuste hem. Het was lang geleden dat hij mijn kus zo gepassioneerd beantwoordde. Ik knoopte langzaam de bovenste knoopjes van zijn blouse los. Daar stopte hij me. 'Eef daar heb ik geen tijd voor.' Plagerig probeerde ik het opnieuw, waarna hij een stap achteruit zette en snel zijn blouse recht trok. 'Vanavond oke?' Ik knikte ontevreden, wetend dat het er vanavond niet van zou komen. 'Werkze.' Sprak ik kort waarna ik snel zijn kamer uitliep. Op mijn weg naar buiten zag ik hem, hij zag mij. Beiden keken we elkaar aan, zonder emotie, zonder iets te laten merken. 'Wolfs.' Begroette ik hem. 'Eva.' Reageerde hij. Spanning om te snijden, dit kon nog wel eens gevaarlijk worden.