Ako si Ysabella.
Mayumit maganda,
sa aking pagdaan siguradong mabibighani ka.
Sa aking itim at mahabang buhok, sa aking mapupulang labi, sa aking mga matang nangungusap siguradong mapahinto kang talaga.
Ako si Ysabella.
Anak ng isang successful business man at ng isang pokpok sa Recto.
Hindi ko alam kung pano, basta ang buhay ko ay sadyang kay gulo.
Oh ano? Handa naba kayo makisali sa buhay kong mapag laro?
kung oo...
Tara sabay sabay tayo sa pagkalikot sa buhay ko.
Chapter 1
March 25, 2010
Huwebes.
Tanghali noon, kauuwi ko lang galing sa school. Noong tanghaling iyon, hindi ko mapigilang mapaisip kung bakit wala pa ang inay, dahil sa twing akoy uuwi ay lagi siyang andito at naghahanda na ng aming kakaining pananghalian.
At dahil wala pa ang inay at wala pa akong makakain, naisipan ko munang magbihis at biglang may tumawag sa aking pangalan.
" Isay! Isay! Andyan kna ba?"
(Ang inay lang pala.)
"Inay, kayo po pala. San ka po galing at ang tagal po ninyo? May kakainin na po ba tayo?"
(Ang agad ko namang tanong.)
"Eh, ayun na nga ang problema anak eh. Nagkahulihan sa bar kanina, mabuti nalng at kararating ko lang noong paalis na ang mga pulis. Hindi ko alam kung may makakain pa ba tayo."
(Nag aalangan na sagot ni inay)
" Mabuti naman inay at nagkahulihan na dyan sa bar ninyo, ngayon makakapag simula na kayo, tayo. Maghanap ka na lang po ng bagong trabaho."
(Payo at pag sangayon ko.)
"Hayaan mo anak, maghahanap ako ng mas magandang trabaho para umunlad na tayo, hindi yung palaging ganito nalang, ung puta ka ng mga kano... hay naku! Ang sakit na ng kimchi ko kakakayod magkapera lang"
(Pakunswelong pagpapaliwanag ni Inay)
" Ekasi naman po inay eh, kundi ba naman tayo iniwan ng magaling kong ama, edi sana nagpapakasasa tayo sa yaman niya!"
(Panunumbat kong sagot sa kanya.)
"Anak, diba't napag usapan na natin yan? Kalimutan mo na ung ama mo... gaya nang paglimot nya sa atin."
(Pag papaliwanag naman ni inay.)
"Hay nako nay! Sige po, matutulog po muna ako. Palipasin na po muna natin ang tanghalian, tutal naman diet din po ako."
(Paiwas kong sagot sabay akyat sa kwarto.)
Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko noong tanghaling iyon. Masaya dahil magkakaroon na ng bagong trabaho ang inay, at galit dahil naalala ko na naman ang ginawa sakin ng ama ko. At dahil sa sobrang pag iisip di ko na namalayan na nakatulog na pala ako, at umaga nang nagising.
"Anak! Gising na! Ala singko na ng umaga! Maligo ka na at kumain! Na sa lamesa na ung pandesal at kape! Maghahanap na ako ng trabaho! Magkita na lng tayo mamay! Mag ingat ka sa pag pasok ha!? Bye!"
(Sigaw ni inay mula sa baba.)
Hayy, it's friday morning
kelangan ko na naman gumisimg ng maaga...
