Sabahın ilk saatlerinde haftasonu olmasına rağmen erken kalktım. Hemen kek yapmak için mutfağa girdim. Annem beni izliyordu. Annem: Zeynep kızım ne yapıyorsun sen? Zeynep: Kerem'e kek. Annem: Kızım daha çok erken. Zeynep: Ama anne sabredemiyorum ne yapayım? Annem: Tamam tamam. Keki yapmıştım. Kerem'in odasına girerken: Ben: Kereem! Birde ne göreyim?! Kerem'le Melis öpüşüyordu. Elimdeki tabak olduğu gibi yere düşüp kırıldı. Kerem: Zeynep, sandığın gibi değil! Zeynep: Konuşma Kerem! Kerem: Ama Melis beni zorla öptü.... Zeynep: Kerem yeter! Bana masal anlatma! Hemen bir taksi çevirip bindim. Paramda yoktu. Taksici: Nereye gidiyoruz abla? Cevap vermiyordum. Sadece ağlıyordum. Zeynep: Nereye olursa.... Telefonum çalıyor, Kerem arıyordu. Taksiciyi durdurdu. Taksici beni korumak isteyince taksiciyi dövdü. Zeynep: Ne yapmaya çalışıyorsun sen! Kerem: Ne yapıyor gibi görünüyorum. Zeynep: Kolum.. Kerem: Sus Zeynep! Islanmıştık. Zeynep: Kerem, kolum! Kerem kolumu bırakınca arkamı döndüm ve evin yolunu tuttum. Kerem arkamdan bağırıyordu. Kerem: Zeynep farkında değildim özür dilerim. Bense sadece ağlıyordum. Hayal kırıklığına uğramıştım. Eve gidince hemen günlüğü yazdım;
Sevgili Günlük,
Bugün sabah erkenden kalkıp, Kerem'e kek yapmak için hazırlanmıştım. Annem bana ne yapıyorsun? dedi. Bende Kerem'e kek yapıyorum dedim. Neyse bu faslı geçelim. Çok büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Kerem'i görmek için evine gitiğimde bir de ne göreyim? Kerem'le Melis öpüşüyordu.
