MELEZ KIZ (Tamamlandı)

9.BÖLÜM : SENİ KURTARICAM

Onu yatağa ittikten sonra hemen odanan çıktım. Kızları hemen eve çağırdım. Eylem
"Ne oldu niye çağırdın?"
"Yukarı çıkın bakın anlarsınız."
"Tamam."
Eylemler yukarı çıkarken peşlerinden çıktım. Melis'i gördüklerinde çok sevindiler ama Melis beni görür görmez yanıma geldi ve boynuna sarıldı. Herkes çok şaşırmıştı. Herkese olanları anlattığımda ne olduğunu çözmüştük. Duygu çoğaltma iksirini bir iğneyle vermiş. Eve bir büyücü arkadaşımı çağırdım. Çok güçlü. Koltukta otururken kapı çaldı. Hemen kalkıp kapıyı açtım. İçeri girip malzemeleri hazırladı. 1-2 saat sonra yerini bulmuştuk. Kalkıp üstümü değiştirdim. Çok heyecanlıyım çünkü az kalsın merdivenlerden düşüyordum. Ceren arkamdan gelip omzuna dokundu.
"Sakin ol onu kurtarıcaz." kafamı evet anlamında salladım. Arabaya binmiştik. Sanırım 3-4 saat yol sürüyordu. Gözlerimi kapatıp düşünmeye başladım.

Sevdiğin yanında olmayınca kalbin çok acıyor. Evet ben MELİSİ ÇOK SEVİYORUM. Canımdan çok. Ona bir şey olursa ben ne yaparım. Ben onsuz yaşıyamam. O herif onu öptüğünde kalbim öyle çok acıdı ki. Sanki barçalayıp ateşe verip kül yapmışlardı. Hayatımda ilk kez bu kadar çok korkuyorum. Bir kız için ilk defa korkuyorum. Sevdiğim kız için. Onu bulduğumda sımsıkı sarılıcam ve bir daha bırakmayacağım.

Beni düşüncelerimden bölen şey Gözdenin
"Hadi kalk Melis'i kurtarmak istemiyor musun?" hemen gözlerimi açıp arabadan inip çocukların yanına gittim. Yürümeye başladık. Önde ben gidiyordum. Rahata eve yaklaşık 15 dakika kala birinin çığlığı ormanı delip geçti. Bu...bu MELİSTİ!
Koşarak gitmeye başladık. İçeri girdiğimizde Melis'i iki kolundan ve bacağından yukarı ve aşağıya bağlamış. Onu bağladığı zincir güç emici büyüculer için geçerli. Yan masada da mine, kurt boğan ve hassas kulakları için bir ot. Bu ot bir şekilde vücuda değerse aklınız size çok yüksek seste konuşmalar yolluyo. Hemen Melis'in yanına gittim. Kafası önüne düşmüştü. Kafasını kaldırdığımda yüzünün kurumuş olduğunu gördüm. Onu o zincirlerden kurtarıp kucağıma alıp arabaya koşmaya başladım. Çocuklarda binince direkmen yaratıklar hastanesine gittik. Melisi bir sedyeye yatırdılar ve direk amilyata aldılar. Amilyatın önünde koltuklardan birine yavaşca oturdum. Ellerimi dizime koyup kafamı ellerimin arasına aldım. Eylem, Gözde, Ceren üçüde ağlıyordu. Daha Melisin ailesine haber vermedik. Eylem'e
"Melis'in ailesine haber vermedik onlara haber ver." dedim. Kafasını salladı ve dışarıya çıktı. Amilyathaneden bir hemşire koşarak çıktı. Onu durdurup " o nasıl ?" diye sordum. Kadın "Çok fazla ot almış bütün kanına yayılıyo durdurmazsak ölücek." dedi ve aynı hızla geri gitti. Tekrar koltuğa oturdum ama gözyaşlarım akmaya başladı. Sessizce mırıldandım.
"Yapma be güzelim. Daha seni vmsevdiğimi söyleyemedim. Beni sana sarılmaktan, kokunu almaktan, seni öpmekten mahrum mu bırakacaksın. Seni seviyorum Melis. Seni çok seviyorum. Kaçırıldığında ilk kez bir kız için o kadar çok korktum ki. Lütfen güzelim. Dayan." dedim ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Nefes almak için dışarıya çıktığımda Barış denen iti gördüm. Yanına gidip çok sert bir yumruk attım. Boylu boyunca yere serildi. Hiç kimseye göstermediğim yüzümü ortaya çıkardım.
CEHENNEM MELEĞİ yüzümü. Bu sadece bende var o yüzden hiç kimse bilmiyo. Bilenler nadiren söylentilerden duyuyo. Benim bu yüzümü gören kimse yaşamadı. Siyah kanatlarını çıkartıp yüzüne baktım ve
"ACI ÇEKEREK GEBER!" dedim ve hastaneye geri girdim. Doktorun yanına gittim.
"Melis nasıl ?"
"Yaşayamaz."
"Neden?"
"Çok değerli bir kan lazım. Ama bulmamız imkansız."
"Ne kanı ?"
"CEHENNEM MELEĞİ kanı ama en son cehennem meleği 1000 yıl önce öldü."
"Ölmedi. Ben cehennem meleğiyim benden al." bana şaşkınlıkla baktı ve
"Lütfen kendinizi kandırmayın." cehennem meleği yüzümü çıkarıp üstüne tıslayınca geri çekildi. Ve kafasını sallayıp çıktı. Bende kan alma yerine gittim. Kanımı aldıklarında çok halsizdim. Ama beni. Melisim iyileşecek. Bu benin için çok önemli. Gerekirse bütün kanımı alsınlar ama o yaşasın.

Evet arkadaşlar yorumlarınızı bekliyorum. Umarım benmişsinizdir.