This is not an ordinary revenge story you always saw in T.V series/Movies/Books or EBooks. Everything's twisted, everything's a mind blown. Why not see our main protagonist? The killer, and the justice they deserve, or they're seeking at the wrong p...
Halloween Party. The Night of Chaos. Pandemonium of the Eskar. October 26, 2016.
Michelle's PoV
Nagising ako ng marinig ko ang boses ni Jessa na humihingi ng tulong. Napansin niyang nagising ako kaya lumapit siya.
"Michelle. Ayos ka lang?" tanong niya.
"Hindi." sagot ko. Mukha ba akong ayos? Matapos kaming patulugin ng killer tapos nandito sa nakakatakot na kwarto. Lagi nalang ba kami mapupunta sa mga ganito?! Napaka cliché naman. Kung sana sa concert naman ng idol ko, kami mapunta. Para naman may death wish ako. It's just I'm already accepting my fate.
"You've met a terrible fate haven't you?" narinig kong tanong sa isip ko. Not just me. Everyone. Even the killers. They have a solid reason why they're doing this bullshit. And I don't blame them.
There are some secrets that are good not knowing. But once a secret revealed it will start an effect, a spark, a consequence.
"Hoy Michelle. Ayos ka lang ba?" tanong niya. Inabot niya ang kamay niya. Kinuha ko naman ito agad at di na muna nagpakabitch. Masyado na akong nahawaan ni Aila.
"Any idea where are we?" inis kong tanong.
"Not a clue. Panigurado ang killer na naman nagdala sa atin dito." sagot niya.
Lumang-luma ang mga gamit dito sa loob. Halatang nasa abandonadong lugar na naman kami.
"I already hate this filthy room." sabi ko.
"Same."
Napatingin ako sa syringe na nasa gilid at nakasabit sa kisame. Lumapit ako dito at may lamang likido. "What the hell?!"
"Meron din dito." sabi ni Jessa at napatingin sa pwesto niya.
"Ano gagawin natin di--" tanong ko pero naputol ng may magsalita sa mic. Fucking shit. Not this again.
Natapos ng nagsalita ang killer at napatingin ako kay Jessa.
"I guess we have no choice. We'll both die if we don't do this." sabi ko.
"I can't." sagot niya at nakatingin sa mga palad
"What do you mean?" tanong ko.
"I can't do this. Ayoko uli may mangyaring masama. Napatay ko si Lyka. Ayaw ko ng makapatay." sabi niya. Tinignan ko lang siya at napabuntong hininga.
"Then I'll do it." Hinatak ko ang syringe at lumapit sa kaniya. "Jessa. It's your choice. But did you know Lyka deserved it. To what is happening right now, we have to be ready. Like what you did to Lyka." kunsinte ko.
Habang lumalapit ako ay pinipigilan niya ang kamao niya. Gusto niya ba talaga lumaban o hindi? Binuka niya ang palad niya at dumugo ito. Nabigla ako sa ginawa niya. Ganoon ba siya kagigil?! Kaya niyang paduguin ang kamay niya?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
