The Story Of Us

Author's Note: This is just my first story. Sorry for the wrong grammars.

The Story Of Us

Naaalala mo ba nung una tayong nagkita sa cafeteria? Nung mag'isa ka lang at wala ka ng choice kundi ang umupo sa tabi ko? Nakipagkilala ako.

"Hi, ako nga pala si Jane Guttierez, ikaw, anong pangalan mo?" Na'curious ako noon, ang daming maraming maga'gandang babae pero sa tabi ko ang napili mo.

"Klein Son Bautista." Ang ikli mo ngang sumagot eh! Napag'alaman kong cold ka at walang kinakausap kundi ang mga kaibigan mo. At yung nakakahiya, pinagbu'bulungan nila tayo.

Maraming buwan ang lumipas at lagi nalang tayong pinagtatagpo ng tadhana, lagi kitang nakikita dun sa may table kung saan tayo nagkakilala. Napangiti ako ng walang dahilan. "H-Hi Klein, anong ginagawa mo dito?" Lagi kong tinatanong ang sarili ko, 'Ano ba ang nangyayari sa 'kin?'

"Dito ko kasi nakita yung love at first sight ko." Kumirot yung puso ko. Gan'to pala pagnai'in-love ka na. "Jane, will you be my girlfriend for the rest of my life?" Hindi ka pa umaamin at nanliligaw, nagta'tanong ka na. Ang lakas-lakas din ng boses mo nun. Tas kumanta ka dun sa table habang naggi'gitara, asar na asar ako sa 'yo. Matapos yung kanta nagbigay ka ng roses at nagsalita. "Jane, matagal na kong may gusto sa'yo kaya sagutin mo ko." Ang galing mo ngang mag-confess eh, baligtad.

"Kyaaaaa! Ang swerte nung dalawa! Kakakilig!"

"Oo nga eh!"

I used to think one day we'd tell the story of us,

How we met and the sparks flew instantly,

People would say, "They're the lucky ones."

I used to know my place was a spot next to you,

Now I'm searching the room for an empty seat,

'Cause lately I don't even know what page you're on.

Oh, a simple complication,

Miscommunications lead to fall-out.

So many things that I wish you knew,

So many walls that I can't break through,

Sinagot kita kasi baka mapahiya ka, pinakilala mo ko sa mga kaibigan mo at masaya ako nung nagustuhan nila ako at isama mo na rin yung mga parents natin. Ang aga-agang nanghihingi ng apo, haha! Ang dami nating good memories, picnic, dates and everything! Everything that I want! I'm so happy! Pero...

Nung dadating na yung monthsary natin, hindi ka nagpapakita, nadadatnan kitang may ka'yakap na ibang babae. Gusto kong magwala at umi'yak pero anong magagawa ng isang weak and fragile girl like me? Nung dumating yung unang monthsary natin, may na'gather akong lakas ng loob para tanungin ka.

"Sino ba yung kayakap mong babae doon sa campus?" Huminto ka sa pagkain dahil nasa isang restaurant tayo para mag'date at sumama yung mukha mo. Ako? Mangiyak-ngiyak na sa takot.

"None of your bussiness." Ouch.

"Pero girlfriend mo ko, Kle-"

"Wala nga sinabi eh! Ba't ba ang kulit-kulit mo?! Ha?!" Pinagtitinginan tayo ng mga tao pero wala kang pakielam. "This date is cancel." Simula noon, hindi mo na ko pinansin. Bawat punta ko doon sa may table natin, isang patak ng luha ang lumalabas sa mata ko.

Now I'm standing alone in a crowded room and we're not speaking,

And I'm dying to know is it killing you like it's killing me, yeah?