Pagbalik ko, liligawan kita

Chapter 4

Kinagabihan, I tried to go back don sa lugar kung saan ko na meet si Tj or I shall say Mr.Photographer

Kunware palakad lakad ako sabay tingin nang tingin sa paligid sa pagbabakasakaling makita ko ulit siya. I waited an hour pero wala parin akong Tj na nakikita. Paunti nang paunti na rin ang tao dito sa beach. And it's 9:00 pm na pala. I lost my hope na muling makita si Tj. So I go back to our room.

"Tiffany? San ka ba nanggaling?" Tanong ng cousins ko

"Ahh. Dyan lang sa labas" sagot ko

While I was in bed.
"Hays. Bakit hindi ko na sya nakita ulit? Gusto kong mas makilala pa sya. Tapos uuwi na sila bukas. Ang saklap naman." Isip ko

Before I go to sleep ay nagdasal muna ako.
"Lord I met a guy today and he seemed too chill. He's cute. Ang bait pa. Pero I think it was my last moment with him. Sana mameet ko sya ulit. Amen"

Nagising ako nang maaga at agad agad na lumabas. And booom!

"OMG!" As in gulat na gulat talaga si ako haha

When I opened the door ay nadatnan ko si Tj sa labas na akmang magna-knock ng door sa room namin.

At pareho kaming gulat na gulat. Obvious na obvious sa reactions namin.

"Haaa-hai Tiff." Sabay wave sa kamay niya

"Ohh ikaw pala Tj. Umm, anong sadya mo? May pupuntahan lang sana ako sa labas eh hehe." Pagkukunware ko.

"Tiff I'm here to give it to you." Sabay bigay sa akin ng beads bracelets.

"Huh? Para saan to Tj?" Tanong ko.

"Just wear it." Siya pa nagsuot ng bracelets sa akin.

"Always wear this one. For that you'll remember me. Bye Tiff we gotta go." He hugged so tight and then left.

Natulala na lang ako sa pangyayari and when I'm about to enter our room he came back. He grabbed my right arm and said

"Pagbalik ko, liligawan kita" sabay smile niya sa akin

"Wag mo yang kakalimutan Tiff." Sabay alis na nang tuluyan ang he's obviously in hurry baka siguro maiiwan na sya.

Hindi ko man lang nahingi number niya, or Facebook or instagram o kung ano pa.

Hays.

"Wait baka hindi pa sila nakakaalis."

Hinabol ko sya at binilisan ko ang pagtakbo pero sa hindi kalayuan ay nakita ko si Tj na sumakay ng white van nila at tuluyan na ngang umalis.

"Bye Tj. I'll miss you"

Wala na akong nagawa kundi ang tumigil na lang sa pagtakbo bumalik sa room namin

"Seriously yun na yun? Urgh."

"Uy sino kinakausap mo dyan?" Tanong ng pinsan ko na kanina pa pala sa likod ko.

"Ah wala couz." Sagot ko.

"Sweetie are you okay? Is there any problem? You look upset." Mom

"Mom, I met Tj. Who took some of my photos yesterday. He was a great guy and I don't even know his real name or even his backgrounds I didn't knew him well sa short time with him. And I think we're not gonna be seeing each other again." Sabi ko sa mom ko.

"Ohh hon. I feel so bad for you. Don't worry for sure you're gonna see him again soon. Don't be sad." Kissed my forehead

"I hope so Mom."

"Let's go and have our breakfast. Call your cousins now"

"Okay."