Έτρεξα έξω να βρω ένα ταξί για να πάω στο νοσοκομείο.Μόλις έφτασα έτρεχα να βρω το δωμάτιο στο οποίο βρισκόταν ο διευθυντής..
Μπήκα στο δωμάτιο και εκεί ήταν ο γραμματέας του διευθυντή.Ο διευθυντής ήταν ξαπλωμένος με τα μάτια κλειστά....
"Τι συνέβη?" ρώτησα τον γραμματέα πανικόβλητη..."Κύριε Αθανασίου....." είπα κοιτώντας τον ξαπλωμένο.
"Πώς ήρθε εδώ?" ρώτησε ο διευθυντής τον γραμματέα του για μένα χωρίς να ανοίξει τα μάτια του....φαινόταν να πονούσε...
"Εγώ την κάλεσα.." είπε ο γραμματέας "την κάλεσα γιατί η κατάστασή σας οφείλεται στο φαγητό της"
"Απο το φαγητό μου?!" τον ρώτησα με γουρλωμένα τα μάτια..."Όχι απο της Τζέννυ?" ρώτησα...και χάρηκα και λίγο κιόλας...αλλά δεν ήταν η κατάλληλη ώρα για αυτό....
"Ο κύριος Αθανασίου έφαγε 4 σάντουιτς απο αυτά που ετοιμάσατε δεσποινίς Λυδία,και εκεί ήταν που άρχισε να πονάει έντονα το στομάχι του...έτσι τον έφερα στο νοσοκομείο" είπε ο γραμματέας του ο οποίος αφού κοίταξε τον διευθυντή βγήκε απο το δωμάτιο λέγοντας πως πρέπει να μιλήσει με τον γιατρό...
Είχα μείνει παγωμένη κοιτώντας το πάτωμα...
"Αν δεν έχεις σκοπό να φύγεις.....γιατί δεν κάθεσαι?" μου είπε ο διευθυντής που με κοιτούσε...
Τράβηξα μία καρέκλα και έκατσα δίπλα του....αυτός ήταν με κλειστά μάτια ξαπλωμένος.... "Αλήθεια...έφαγες το φαγητό μου....?" τον ρώτησα δειλά δειλά..
αυτός απλά έκανε ένα μορφασμό σαν να νευρίασε...
"Γιατί τα έφαγες...θα μπορούσες απλά να τα πετάξεις..." του είπα κοιτάζοντάς τον...
"Είμαι σίγουρος πως αυτό δεν θα σου άρεσε..." είπε και μισάνοιξε τα μάτια του
"Μάλλον δεν έχεις κανονίσει κάτι με το αγόρι σου σήμερα...."είπε καθώς γυρνούσε το κεφάλι του στην αντίθετη κατεύθυνση....
"Δεν είναι το αγόρι μου...είναι απλά ένας φίλος" τον διέκοψα "Ο πιο κοντινός μου φίλος...και δεν μένουμε μαζί!απλά το μαγαζί κοντά στο σπίτι μου είναι δικό του....απλά το παρεξήγησες...." του είπα
Αυτός αμέσως γύρισε το κεφάλι του και άνοιξε τα μάτια του "Τότε γιατί συμπεριφέρθηκε έτσι?" με ρώτησε αμέσως
"Μάλλον ήθελε να πάρει το μέρος μου σαν φίλος....αφού μου φώναζες μέσα στη μέση του δρόμου...."
VOUS LISEZ
Το αφεντικό
Roman d'amour"Σε ξαναρωτάω,είσαι σίγουρη οτι δεν σου θυμίζω κάτι?" "Ο..οχι" είπα διστακτικά,και ξαφνικά με έπιασε πάλι αυτός ο καταραμμένος λόξυγκας καθώς αυτος πλησίαζε κοντά μου........γιατί???Γιατί πρέπει το αφεντικό μου να είναι αυτός που κοιμήθηκα μαζί το...
