İSTANBULDAN HÜZÜNLÜ AYRILIŞ
ELA :
İçimden hıçkıra hıçkıra ağlamak geliyordu.Herzaman istenmeyen biri olmak benim kaderim olsa gerek.Ve neden hep bavullarını toplayıp evden kovulan ben oluyorum? Bununla beraber kafamın içinde beni hiç bir zaman rahat bırakmayan bir kaç milyon sorum vardı ancak bunların en önemlisi annem neden beni terk etti? Ve babam neden Emel i sevmediğim halde onunla evlendi? Bu düşünceler zincirinden sıyrılmam sadece Emel 'in o muzip bakışlarını görmemle sona erdi. Bakışlarında aynen şu ifade vardı her zaman ben kazandım Ela hemde şimdikiyle beraber toplam 2 kere hem sen istemediğin halde babanla evlendim ve şimdide istemediğin halde seni yeni hapishanen olarak Almanyadaki o kızlar yurduna yolluyorum. Evet bunları sadece gözlerinden anlamıştım ama o bunu yeterli görmemiş olacak ki o buz gibi sesiyle konuşmaya başladı.
EMEL: Bundan böyle bana ve babana daha saygılı olmayı öğrenirsin ve bana karşı olan o agrasif hareketlerini bir kenara bırakıp yeni bir başlangıç yaparsın.
ELA: ...
EMEL: Utanmaza bak benimle konuşmaya bile tenezzül etmiyorsun en azından ben seni
ELA: KONUŞMANIN DEVAMINI GETİRME NE DİYECEĞİNİ BİLİYORUM ANCAK YANILIYORSUN ANNEM BENİ TERK ETMEDİ.
EMEL: O zaman şimdi küçük hanım? Sana soruyorum nerede annen söyle bana
ELA: ...
EMEL: gördün mü bir daha cevabı olmayan şeyler için benimle kavga etme zaten gidiyorsun bari giderken kavga çokarma da babanı daha fazla üzme zaten bu aralar çok yorgun
Bu cümle bardağı taşıran son damla olmuştu birden kendimi tutamayarak bağırmaya başladım ne dediğimi bilmiyordum o anki tek amacım çaresizce çırpınmaktı o sonsuz boşlukta karanlığa yenilerek yere çakılmak istemiyordum. Ancak babamın odaya gelmesiyle her şey durmuştu sanki, babam bana öyle bir bakış fırlattı ki ömrüm boyunca kalbime bir hançer gibi saplanı vericek bir hatıra olarak kaldı. Şimdi ağır adımlarla arbaya doğru biniyorum istikame havaalanı ondan sonra Almanya kader insana ne oyunlar oynuyor. Beni hayatta tutan tek şey sadece rüyalarımda görebildiğim omelek yüzlü annemi bulabilmek kim bilir belki de babamı Emel ' in kıskacından da kurtarabilirim düşünmesi bile bir rüyayı andırıyor. Ancak içimi kemiren tek bir şey var bu rüya günün birinde gerçek olabilecek mi ?
