"Aslı, bu sene çıkacak mısın o kabinden?"
"Çıkıyorum!"
Sinirle oflayıp telefonumdan candy crush oyununu açtım ve Aslıyla bir daha asla alışverişe çıkmamam gerektiğini beynimin bir köşesine not aldım.
"Nasıl olmuşum?"
Kafamı oyundan kaldırıp, kabinden nihayet çıkmış olan bir adet Aslı'ya çevirdim. Üstünde siyah, çapraz yaka ve dizerinin iki karış üstünde biten dar bir elbise vardı. Aslı'nın beyaz tenli ince fiziğinde oldukça zarif ve hoş durmuştu.
"Bunu alıyoruz."
Dedim kararlı bir sesle.
Aslı da çok beğenmiş olmalı ki küçük bir çocuk misali ellerini iki kez çırpıp kabine koştu.
Onun bu haline istemsizce gülümsedim.
5 dakika sonra Aslı kabinden elinde elbisesiyle çıktı ve beraber kasaya gittik.
Kasadaki kadın elbiseyi poşetlerken aslının kulağına eğilip fısıldadım.
"Emre baloda seni bu elbiseyle görünce çok beğenecek."
Bunu dememle Aslı'nın yanakları anında kırmızıya döndü.
Aslı 2 yıldır Emre'ye aşıktı fakat bir türlü açılamıyordu.
Kasaya parayı ödedikten sonra Mağzadan çıktık.
Aslının evi AVM'nin birkaç sokak ilerisindeydi onunla vedalaştıktan sonra otobüs durağına gittim.
5 dakika sonra gelen Beyoğlu otobüsüne binip en arka cam kenarına geçip kafamı geriye attım.
Gerçekten çok yorulmuştum...
***
