Medya ~ Ali
Gözlerimi açamıyordum, ağlamaktan nerdeyse kör olmuştum. Duvardaki saate gözüm takıldı 12.30 epey olmuştu kalkın kendime gelmem gerekiyordu.
Banyoya girip elimi yüzümü yıkıyacaktım ki mahvolmuş yüzümü görünce şok oldum, ne olmuştu bana böyle iyic3 kendime geldikten sonra çıktım. Günlük elbiselerimi giyip aşağıya inmek için odanın kapısını açtım, dünden beridir elimi sürmediğim telefonum aklıma geldi, onu komidinin üzerinden alıp aşagıya indim. Annem sofrada kahvaltı ediyordu beni görünce ayaklandı
"Kalkmana gerek yok!" Dediğim gibi oturdu.
"Hemen bana olanları anlatıyorsun!!" Diyerek çıkıştı.
"Anlatmak istediğim zaman anlatırım!" Diye direttim. Benim huyumu bildiği için üstelemedi.
"Ali ile kavgamı ettiniz? Ikinizdede bir haller vardı dün zaten "
"Evet anne istediğin oldumu ayrıldık. Beni terk etti!!" Dediğim anda gözlerim yeniden anında doldu, yaşlar teker teker dökülmeye başladı.
"Sakin ol! Ali seni seviyor bu iş böyle bitmez boşuna ağlıyorsun." Doğru mu söylüyordu bitmezmiydi, Ali beni seviyormuydu? Cevap hayır. Ağlamam dahada şiddetlendi kendime hakim olamıyordum. O sırada kapı çaldı, annem açmak için kalkıp gitti bende odama çıkıyordum ki gelen Seda'dı.
"Yeşim!" Diyerek koşup sarıldı tepki veremedim ne yapacağımı bilemedim öylece durdum.
"Olanları duydum anlatmış sana. Yeşim ben çok üzgünüm ağabeyim bunları nasıl yaptı, sana nasıl kıydı hiç bilmiyorum ama gerçekten çok üzgünüm."
Öylece durdum sonra gözlerine baktım. Yalan söylemiyordu gerçekten çok üzgündü bende ona sarılıp ağlamaya başladım.
"Şş! Güzelim sakin ol yanında olacağım." Diyerek beni sakinleştirmeye çalıştı.
"Sema teyze biz yukarıya çıkıyoruz birazdan Betül ve Esra gelirler zahmet olmassa yukarıya gönderebilirmisiniz?"
"Tabiki" diyerek onayladı annem yukarıya çıktık.
Seda tekli koltuklardan birine oturdu bnde yatağa uzandım.
"Yeşim ne olur böyle yapma seni bırakıp gittiği için ona çok kızğınım asla affetmiyeğim onu asla!" Diye öfkeyle konuştu.
"Öyle deme Seda o senin Ağabeyin."
"Ne olursa olsun bunu sana yaşatmaya hakkı yok Yeşin, 1 ay sonra nişanlanacağı sevğilisini bırakıp, Ingiltereye gitmekte neyin nesi!!?" Bir dakika bir dakiya Ingiltere? Hızla yatakta doğruldum.
"Duyduklarım doğrumu? Ingilteremi? " diye büyük bir şaşkınlıkla sordum.
"Nasıl yani sana bunu söylemedi!!? Ah Ali ah!!" Anlıyamıyorum nasıl gider ne için bunu bana söylemedi.
"Hayır, şuan senden duyuyorum. Ne için Seda, ne için gidiyor?" Nasıl bir şeyin içine düştük biz?
"Bilmiyorum, sordum ama 'bu seni ilgilendirmez' diye geçiştirdi beni. Galiba yarın 16.45' te kalkıyor uçagı."
Darbe üstüne darbe alıyordum. Bu nasıl olabilir, ne için gidiyor oraya. Kafamı yastığa gömüp içim çıkana kadar ağladım birden kapı âçılıp içeriye Betül ve Esra girdi. Halimi gördüklerinde şok oldular.
"Seda! Ne oluyor burda Yeşim neden bu halde biri bize bişey söylesin!!" Diye konuştu Betül,
"Betül! Görmüyomusun kızın halini bırakalım uyusun ben sana herşeyi anlatacağım."
"Seda doğru söylüyor Betül bırakalım uyusun sonra konuşuruz, Yeşimim biz dışardayız biraz uyu yanına gelecegiz." Diyerek başımı okşadı.
"Tamam çıkalım hadi" diyerek odadan çıktılar. Iç çekmelerim giderek büyüyordu. Çekmeceden yine bir uyku hapı aldım. Yarın oraya gidip herşeyi bitirecektim. Böyle olmassa ben ömür boyu ağlayabilirdim. Kesinlikle o saatte orda olacaktım...
~•~•~•~•~
Sabah gözlerimi açtığımda biraz düşündüm, nasıl bu hale gelmiştik biz, neden üzülen hep bendim. 3 gündür bir lokma geçmemişti ağzımdan bonyoya girdim 30 dk lik banyonun ardında aynanın karşısına geçtim gerçekten mahvolmuştum. Ustüme kırmızı bir gömlek, altıma siyah dar bi kot giydikten sonra aynanın karşısına geçtim göz altlarımı kapatmak için biraz uğraştıktan sonra hafif bir göz makyajıyla tamamladım aşagıya indiğimde annem yoktu galiba bürodaydı, bnm için hazırladığı kahvaltıdan biraz atıştırdım gelen kusma isteğitle lavaboya doğru koştum.. tüm midem boşalmıştı günlerdir birşey yemiyince tabi böyle olur.
Odama çıktığımda, duvarda asılı fotoğrafa gözüm takıldı. Ali ve Ben güzel günlerimizden kalan tek şey bu fotoğraflardı. Kokusunu çok özlemiştim hemen dolabımın kapağını açım Ali'nin t-shortünü aldım gerçekten onu çok özlemiştim. Canım çok yanıyordu nefesini kaybeden bir insanın canı yanmazmıydı?
Biraz vakit geçirdikten sonra saate baktım 15.25 kızları arayıp Havalimanına benimle gelmelerini söyledim. Son hazırlıklarımı yapıp evden çıktım. Bir taksiye binip, nereye gidecegimi söyledim. Yaklaşık 1 saat sonra orda durdu, ücreti ödeyip indim. Kızlar beni havalimanının önünde bekliyordu. Yanlarına gidip hepsine sarıldım içeriye geçip beklemeye başladık çok geçmeden elinde valiziyle Ali geldi bizi görmüyordu yanında bir kız vardı. Bunun içinmi beni bırakıp gidiyorsun Alim. Bir dakika ben bu kızı bir yerden hatırlıyorum beni yolda iteleyen kız evet evet hatırlamıştım oydu bana 'DIKKATLI ol ' demişti. Hızla ayaklanıp oraya doğru ilerledim, inalızmak şekilde öfkeliydim Ali beni görünce affalladı. Yanına gidip yüzüne sertçe bir tokat attım.
"Bunu bana nasıl yaparsın adi pislik!! Hepde şu kız içinmi oylemi ?" Öfkeyle bağırdım.
"Bildiğin gibi değil Yeşim lütf-" sözlerini hızla kestim.
"Sus Ali sus, herşey bildiğim gibi. Senden nefret ediyorum." Yalan, seni çok seviyorum.
" Defol git burdan! Birdaha asla geri dönme" hayır Alim gitme bırakma beni . Ağlıyordum evet, Ali son kez yüzüme baktı öylece durdu, bir anda o yerden bitme cüce Aliyi kolundan çekti şırfıntı bırak lan.
"Hadi Ali gitmemiz gerekiyor" diye ciyakladı keşke o gün seni orda gebertseydim diye geçirdim içimden. Aliye baktığımda bana bakıyordu gözlerimin bir birine değince kafasını çevirdi tarif edemediğim şey vardı gözlerinde. Son gördügüm gözler onun gözleriydi o kadar ağlamıştımki bir anda olduğum yere yığılıp kaldım.
~•~•~•~•~•~•~•
Gözlerimi açtığımda etrafı biraz inceledikten sonra hastane odası olduğunu anladım. Kızlar dışarda olmalıydılar belkide beni buraya Ali getirmiştir.
"Hemşiree!!" Diye bağırdım bi anda kızlar odaya girdi,
"Yeşim!! Noldu birtanem" diye konuştu Esra.
"Ali o-o burdamı, beni buraya o getirdi değilmi ?"
Hiçbiri konuşmadı, bana cevap vermediler.
"Konuşsanıza!! O-o burdamı? " öfkeyle bağırdım.
"Hayır, yok o lanet olacısa orda seni öyle bırakıp gitti!! "
Diyerek öfkeyle bağırdı Betül. Duyduklarım çok ağır geliyordu ağlamaya başladım. Bunu gören Esra
"Görmüyormusun onun halini birde bağırıyorsun!!" Böylece bağırırken odaya doktor hanım geldi.
"Kızlar! Lütfen böyle davranmayın Bebeği kötü etkiliyorsunuz!" Neyi ? Bebek benmiydim doğru duydum dimi. Kızlar hep bir ağızdan
"Bebekmii??" Diye sordular.
"Evet, Annemiz 3 haftalık hamile henüz çok erken olduğundan belirtileri az olur böyle bayılmalar gerçekleşe bilir." Şok üstüne şok yaşıyorduk, inanmıyordum yaşadıklarım birer rüyaydı olamazdı. Zaman durmuştu sanki, ben ne yapacaktım karnımda Ali'nin bana son emaneti vardı tabiki ona gözüm gibi bakıcaktım. Ama bunu annem ve babama nasıl anlatacaktım. Ali'nin beni karnımda bebekle bırak gittiğini nasıl izah edicektim. Eğer annem veya babam onu kabullenmesse nasıl koruyacaktım bebeğimi. O büyüdüğünde babam nerde diye sorduğunda ne söyliyecektim 'baban yerden bitme bir kızla yurtdışına gitti' diyemezdim ya. Ah Ali bana bunu nasıl yaptın şimdi nasıl yaşıyacağım ben hiçmi sevmedin beni?? Gözlerimden yaşlar usul usul dökülmeye başladı, elimle tek seferde sildim. Bebeğim için güçlü olmam gerekiyordu ona en iyi şekilde bakcaktım eğer annem onu kabul etmezse kendi başıma bakarım zaten üniversite puanım yüksekti iyi bir okul gelecegi kesindi, okulmumu bitirip en iyi koşullarda büyütecektim onu. Ali'den sonra o benin herşeyim olacaktı...
Vee bitti Arkakadaşlar umarım beğenirsiniz. Bu bölümler geçmiş oldugu için biraz kıssa gelecek bölümler daha uzun olucak
Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.😙
