Kızıl Vampir -Gece Keşfi 1

Aria

 Kardeşimi görmek bana yaşamak ve savaşmak için tekrardan bir nedenim olduğunu göstermişti.Onu bir daha asla bırakmayacaktım.Nasıl olsa ondan başka kimsem kalmamıştı.Şehre tekrar vardığımda evime gidip üstümü değiştirdim.Bu akşam ki yemek için güzel bir makyaj yapmak için aynanın karşısına geçtim.Yüzüm kaç gündür soluktu şimdiyse kardeşimi bulmamın hevesiyle biraz olsun iyi görünüyordum.Makyajımı tamamladıktan sonra havanın karamış olduğunu gördüm.

Vakit gelmişti.Babamın arkadaşının yolladığı korumalar beni karşıladı.Michal'ın yeni güvenli evine vardığımızda arabadan indim hala iki koruma bana eşlik ediyordu.Kendimi güvende hissetmek için buna gerek yoktu aslında,botlarımın içindeki hançerde beni güvende tutuyordu zaten.

İçeri girdiğim anda büyük bir kalabalıkla karşılaştım.Bütün gözler bana döndü.Yaşlıca bir adam bana doğru geldi.

"Yaşıyorsun."

Zoraki bir gülümsemeyle karşılık verdim,"Evet,yaşıyorum."

Adamı atlatıp ana salona geçtim ve o sırada fısıltıları duydum.

"Babasının ölümü çok ağır gelmiştir."

"Zavallı kız,önce annesi ve kardeşi şimdi babası."

Buna daha fazla dayanamadım ve temiz hava almak için dışarı çıktım.O sırada siyah bir jeep tam önümde durdu.

Michal.

Michal'a doğru yürürken botlarımın altındaki çakıllarla kaplı zemin gıcırdıyordu.

"Yaşıyorsun."

Güldüm.

"Bugünlerde nedense herkesten bunu duyuyorum."

Michal bana gergince gülümsedi.

"Peki, malikaneden nasıl çıkmayı başardın?"

Ona gerçekleri söylemek gibi bir delilik yapamazdım.Ona hala güvenmiyorum.Bu işi kendim halledebilirim babamın arkadaşlarıyla beraber.

"Bir önemi yok bence, sonuçta buradayım."

Michal bir şeyden şüphelenmiş gibi beni süzdü.

"Haklısın."

Michal bana hala şüpheli bir şekilde bakıyordu.O sırada içeriden bir adamı gelip onu çağırdı.

"Hadi, içeri girelim."

Derin bir nefes aldım ve içeri girdik.

Ana salona geçtiğimizde hepimiz masanın çevresinde yerlerimizi aldık ve toplantı başladı.İlk söze Michal-yani başkan-başladı.

"Olanlardan sonra umarım ipucu bulmuşsunuzdur."

Yanımda duran kadın cevap verdi."Yangında güvenlik kameralarının çoğu yanmıştı ama dışarıda ki bazı kameralar çalışıyordu."Kadın elindeki tableti Michal'a uzatmam için bana verince çaktırmadan ekrana baktım.Bu Victor'dı.

"Bu adamı tanıyan var mı?"

Kimseden ses çıkmadı.

"Benim bir fikrim var."

Herkesin bakışları bana sabitlenmişti.Şimdiden fısıltılar odayı doldurmuştu.Michal tepki vermeden sözümü tamamlamamı bekledi.

"İnsanların başında ki adam bu olabilir."

"O ya da değil.Bu adamı bana bulun."

Toplantı bittikten sonra evime gittim.Sıcak bir duş iyi gelirdi.Sıcak suyun altında düşüncelerimi toparlamaya çalıştım.Michal bir şeyler biliyordu.Victor'la beni görmüş olmalı.Büyük ihtimalle neden doğruyu söylemediğimi düşünüyordur.Neyse ki Michal'a meşgul olacağı düşünceler verdim.O bunları düşünürken benimde planlarımı uygulamam gerekiyor.Sıcak suyu kapatıp duştan çıktım.Havluya sarılıp saçlarımı taradım.O sırada alt kattan sesler geldi.Banyonun kapısını açtım önce odamda yatağımın üstünde duran hançerimi elime aldım.Yavaşça merdivenlerden aşağı indim o sırada saçlarımdan düşen su damlaları zeminde tok bir ses bırakıyordu.