IV: Babysitter

45 5 18
                                    

Wonho's Pov

It's been a long day and I'm preparing to sleep.

Kamusta kaya si Nicky, dapat hindi ko na pinapauwi yung babaeng yun eh.

Para ko lang siyang binabalik sa mga taong pilit siyang sinisira.

Sa susunod na papasok yun sa mental na yung diretso niya.

I never show her my warm side kaya minsan kahit na boss niya ko ang lakas pa din ng loob niya makipag away kasi lagi akong cold sakanya.

Nagsasalpukan yung ugali naming dalawa kasi she's sarcastic and straight forward.

*dingdong... dingdong... dingdong... dingdong..!!!

Masasapak ko kung sino yun!

Balak niya bang sirain yung doorbell?!

Anong oras na ah?!

Pumunta ko sa pintuan ng bahay ko.

*dingdong... dingdong... dingdong...

AYAN NA!

"Balak mo bang sirain yung doorbell ko?! Gabing gabi na ah!" I said as I open the door pero pinagsisihan ko agad.

I saw a lady standing in front of my door with her head down with two carriers beside her.

"Can I stay here for a few days?" Nicky said smiling, I can see tears in her eyes.

"Pumasok ka muna. Let's talk inside." I said and help her carry her luggages.

She told me that she finally left her dad's house. Yun lang pero I know there is something deeper.

"Can I stay? Aalis din ako agad pag nakahanap na ko ng place na pwede kong tirahan."

"You can stay here kahit na ilang buwan pa. Make yourself comfortable."

Kahit wag ka ng umalis okay lang.

"T-thank you." She said.

This is the first time na nakita ko siyang mahina. She always makes sure that people will see her in a strong manner.

Halatang nag pipigil din siya ng luha.

I can see it clearly.

"Sige na umiyak kana, hindi ko ipag kakalat na marunong ka ding umiyak."

I sat beside her and pat her head, as soon as I did that she cried on my chest like a child.

"Ilang taon mong kinimkim lahat yan?" I jokingly said as I stroked her head.

"Too many to count." She said while crying.

A strong girl will always have a weak side.

This makes me fell in love with her more.

---

Reinelle's Pov

Shit ang sakit ng ulo ko.

Gumalaw ako ng konti at may mabigat na nakapatong sa bewang ko.

I saw Wonho next to me and awkwardness strikes in me.

Dahan dahan ako umalis sa tabi niya.

Akalain mong mag kakasya kami sa sofa niya.

Tutal nandito naman na ko papakielaman ko na yung ref niya, pag luluto ko siya ng breakfast. Makikitira na nga lang ako kaya pag sisilbihan ko na muna siya.

Kailangan ko na agad mag hanap ng lugar na pwede kong tuluyan, I can't stay here forever.

Susubukan ko na rin mag hanap pa ng extrang trabaho, even though maganda naman mag pasweldo si Wonho pero syempre malay nyo magamit ko na yung pinag aralan ko sawakas.

You Can't Resist Me (BTS FanFic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon