a stone that change

Chapter 1

"Bunny, clean the attic NOW!" Red shouted from outside of the house.

Napabalikwas ng higa si Bunny at muntikan pang mahulog sa kama niya sa lakas ng sigaw ng kapatid.

"Makasigaw kuya! Parang nasa kabilang mundo ako ah." balik na sigaw ni Bunny.

Nang hindi sumagot ang kapatid ay napilitan siyang bumangon. Lumabas siya ng silid at sinilip kung nasaan ang kapatid.

"Bunny I'm warning you." puno ng awtoridad na banta ni Red mula sa kusina.

Hindi siya tumuloy at nakatago lang sa bukana ng kusina. Hindi niya alam kung ano ang eksaktong ginagawa ng kapatid pero base sa amoy na namamayani sa silid na iyon ay masasabi niyang nagluluto ang kapatid.

"You sure you know what you're doing, kuya?" Bunny giggled.

Kunot noong napabaling sa kanya ang kapatid bago muling tumingin sa kawaling nakasalang sa kalan. Tila pati ito'y nagtatanong kung tama nga ba ang ginagawa. Tuluyang napa hagalpak ng tawa si Bunny ng mabilis na bumaling ang kapatid sa cook book na nasa harapan lang nito.

Inis na napabaling tuloy muli sa kanya ang kapatid. "Bunny!!!" Sigaw ng kapatid.

"Okey. Relax, Kuya. Hindi mo kaylangang sumigaw." Bunny chuckled at mabilis na humakbang pa alis ng kusina.

Sa kaliwang bahagi ng second floor ng bahay matatagpuan ang pintuan papunta sa attic. The door is antique and was made of narra. May naka-ukit doong bunny na tila sa Alice in Wonderland ngunit sa halip na relo ay bato ang hawak niyon.

Hindi niya alam kung sinasadya o talagang doon inihambing ang kanyang pangalan. Namulatan na lang ni Bunny ang pintong iyon. Doon rin sila madalas maglaro ng kapatid niya noon.

Nang pumasok ng High School si Red at makalipas pa ng dalawang taon ay siya naman, hindi na sila roon nagagawi pa.

Taon lang ang lumipas noon matapos makapasok ni Bunny sa High School sabay na namatay ang kanilang mga magulang ng masunog ang bahay bakasyunan nila sa isa sa mga isla sa Palawan. Napilitan silang magkapatid na pumunta ng Amerika. Kinupkop sila ng kanilang mayamang grand parents sa father side nila.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya akalain na naitago ng ama sa kanilang magkapatid ang totoong estado nito sa ibang bansa.

Chiiiiiiing!!!

"Hu? Ano yun?" marahan niyang bulalas ng akmang bubuksan na ang pinto.

"BUNNY!! HURRY UP!!" muling sigaw ni Red.

She rolled her eyes and continue to enter.

Inabot niya ang pindutan ng ilaw sa gilid. Inubo pa siya dahil sa kapal ng duming na roon.

Bahagya umingit ang hagdan ng magsimula siyang umakyat. Pakiramdam tuloy nasa isang suspense horror movie siya. Dahan dahan siyang naglalakad paakyat ng hagdan. Pigil ang hiningang pinakikiramdaman ang paligid. Matamang nakatingin sa madilim na hangganan ng hagdan habang banayad na dumadampi sa kanyang balat ang malamig na hangin.

Isang hakbang na lang at naroon na siya sa mismong attic ng biglang...

BLAG!!!

"AY P#$^# GALA!!!" Naibulalas niya ng muntikan na siyang mahulog sa hagdan.

Mabuti na lang at nakakapit siya sa hawakang naroon.

"What the heck are you doing?" a voice asked her.

Napatingin siya sa sa pinto. Nakatayo roon si Red at mukhang inis na inis.

"Jesus Christ, Kuya!! Are you trying to kill me?!" she shouted nervously.

Tila pagal na napasalpak siya ng upo sa puno ng hagdan. Napakunot ng noo si Red, pagkuwan ay nakapamewang na hinarap si Bunny.

"Bunny stop playing around will you. You'll be soon in college so please grown up a little. Simpleng paglilinis hindi mo pa magawa ng maayos..."

"Okey, okey kuya. I got it. Minsan ka na lang nga magtagalog sermon pa ang lumalabas sa bibig mo." she said ngunit bulong lang iyong huling parte.

"I heard that Bunny." puno ng babalang ani ni Red.

"Like in plan."

"Bunny..."

"Okey. I said I get it. Maglilinis na nga ako oh. Eto nah."

Nang maka-alis na ang kapatid ay humugot muna siya ng malalim na hininga bago humarap sa attic.

Isa lang ang bintana na roon ngunit sapat na iyon upang bigyan ng liwanag ang boung silid. Lahat ng gamit roon ay natatakpan ng tela, na kahit hindi pa niya lapitan ay alam na niyang napakarumi.

Sa parteng malapit sa bintana nakalatag ang makapal na carpet. May ilang laruan pa roon nakakalat na marahil ay hindi na niya naibalik ng huli niyang laro doon.

Kinuha niya ang mga iyon at inilagay sa basket na puno rin ng mga laruan. Balak niyang ipamigay iyon sa bahay ampunan kasabay ng mga lumang damit nilang magkapatid.

Sa muling pag-angat niya ng ulo mula sa pagkakayuko ay nakuha ng atensyon niya ang malaking kahon o mas tamang tawaging lumang baul sa tabi mismo ng bintana. May roong malambot na sapin at ilang mga throw pillow ang nakapatong roon.

The box were too old pero hindi pa sira ang mga ukit na disenyo sa paligid niyon. It was made of wood ngunit hindi iyon mukhang marupok.

Lumapit pa siya roon upang makitang mabuti ang naka-ukit roon. An old rusty key hole is in the middle.

"Bakit ngayon ko lang ito napansin?" anya niya sa sarili.

She gently trace the curved of the key hole ng maisip na baka alam ng kapatid kung asan ang susi niyon.

Ngunit lilingon pa lang siya ay nakarinig siya ng tila bakal na nagkiskisan at isang mahinang click. Ng tignan niya muli ang baul ay bahagya na iyong nakabukas.

Dahil curious siya, binuksan niya iyon.

Ngunit tila hinihigop niyon ang kanyang kamalayan. Ang kanyang paningin ay naka titig lang sa loob ng baul. Hindi alintana ang mahiwagang liwanag at malumanay na tinig na pumapalibot sa boung silid.

Red was walking back to kitchen ng muling mapatingin siya sa pangalawang palapag ng bahay. Partikular sa kung nasaan ang kanyang kapatid.

Bahagya pang napakunot ang kanyang noo habang winawari kung ano ang nararamdaman ng biglang tumahip ng malakas ang kanyang dibdib.

"Shit!!!" bulalas nito.

Mabilis na hinagilap ang kanyang kamay ang telepono at nag-dial.

A second later someone answer his call.

"Seriously Red, wrong timing ang tawag mo!" a man's irritated voice echo from the other line.

"She's awake!" inis na pigil na sigaw niya.

"WHAT?!!"