Το ημερολόγιο της καταστροφής

κεφάλαιο 6ο

"Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Λοιπόν γύρισα! Τι λέγαμε; ααα Ναι! Τώρα που εμαθες για τον πατέρα μου (πριν μάθεις τα χειρότερα) μπορείς να δεις τη στεναχώρια μου... μίλησα με τους γονείς μου! Δεν πρόκειται να τους ξαναμιλήσω! Για Τι μου το έκρυψαν; λένε για το καλό μου... Έχω όμως δικαίωμα να ξέρω τους πραγματικούς μου γονείς! Είναι άδικο! Πως θα αντικρίζω τώρα Τον πατριό μου; Μήπως να τον λέω Αλέξανδρο; Δεν ξέρω... πφφφ μπέρδεμα...

ΠΆΜΕ ΣΤΑ ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ
Η μαμά μου, Βάλια, δεν έχει πάρει διαζύγιο με τον μπαμπά μου, όνομα άγνωστο, γιατί εκείνος δεν ήθελε να τη χωρησει! Αρα λογικά ξέρεις τι σημαίνει αυτό έτσι; ότι η μαμά μου με τον πατριό μου δεν έχουν καν παντρευτεί! Αυτό με ξεπερνάει... Δεν αντέχω! Θέλω να φύγω... Θέλω να τα πω σε κάποιον και δεν έχω κανέναν! Η Μπέτυ θα με κοροϊδεύει αμα της τα πω... Τέλος πάντων θα δω τι θα κάνω...
Καληνύχτα!"

Δεν έχω τι να πω μετα απο αυτές τις σελίδες! Οι συμπτώσεις συνεχίζονται.. οι γονείς μας είναι συνονόματοι το ίδιο και η γιαγιά! Περίεργο...  Σήμερα το μεσημέρι, λίγο άσχετο, άκουσα τη μαμα να φωνάζει σοκαρισμένη "ΕΞΑΦΑΝΗΣΤΗΚΕ" καθώς εγώ έμπαινα μέσα στο δωμάτιο μου. Όταν με είδε ταραχτηκε λίγο, είπε πως συγηριζε και έφυγε από το δωματιο. Είναι λίγο περίεργη τελευταία χθες είδα τη μαμά και τον μπαμπά που διάβαζαν εφημερίδες! Πράγμα που δεν κάνουν συχνά... Πολύ περίεργο. Φαίνεται σαν κάτι να κρύβουν. Χθες είδα τη μαμά να κλαίει... εκείνη μου είπε πως ήταν από συγκίνηση... Αλλά δεν την πιστεψα! Δεν μπορώ να τους βλέπω έτσι... Δεν μου λένε τι έχει γίνει...
Πρέπει να πάω για ύπνο ίσως μάθω τίποτα παραπάνω τις επόμενες μέρες...