CRIMINAL [Under Major Editing]

CHAPTER 24

Naalimpungatan ako na'ng may marinig na mga boses animo'y impit na nag-sisigawan kaya naman dinilat ko ng kaunti ang mga mata ko para makita kung sino ang mga yun.

"This is useless! Ano ba talaga'ng balak mo?!" Bulalas ng boses ng babae.

"Wait, Yumiko wala ka ba'ng tiwala kay Devin?"

"Oh, Fuck you I'm not talking to you!"

What the? They're voice sounds familiar..

"Shut the fuckshit up!"

That voice.. It's Devin I know. Unti-unti ako'ng tumayo mula sa pag-kakahiga, pag-tingin ko lahat sila ay nakatingin sakin. There I saw the girl who attacked me at the parking lot, with the guy she's with when they're on my shop.

"Where am I?" Kunot noo'ng tanong ko, nakatingin lang sila sakin na animo'y nakakita ng di inaasahang bisita habang ang babae'ng si Yumiko ay nakahalukipkip at salubong ang mga kilay na nakatingin sakin.

Marahang humakbang palapit sakin si Devin, "You are at my paradise." He uttered coldly.

Doon ko lang nalibot ang paningin ko at napaamang sa nakita, this place was out of reality. Napaka ganda at ang laki, If I'm not mistaken, sala lang 'to'ng pinag-lalagyan namin dahil kita'ng kita ko ang dalawa'ng mahaba at magarbong puting hagdanan. Itim ang sahig, puti ang mga hagdan, ang mga pinto mula rito ay kulay kayumanggi. Napatingin ako sa inuupuan ko, Halos mapanganga pa ako na'ng makita'ng sofa pala Ito, Although I thought it was a single dirty white bed.

"Amazed?"

Rinig ko'ng salita ni Yumiko na bahagya'ng nakataas ang isang kilay sakin. Bitch.

"Let's eat first." Anyaya ni Devin, naiilang pa ako'ng tumango bago tumayo. Sinundan ko na lamang ito sa papunta'ng kusina pero di pa man ako nakaka-tatlo'ng hakbang ay hinawakan ni Yumiko ang braso ko dahilan para mainis ako.

"One wrong move, I'm warning you." Mahina ngunit madiin'g asik nito sakin.

"Then don't warn me. Like I fucking care?" Pasiring ko at marahas na binawi ang braso Tska binilisan ang lakad. Kainis! Nag-kita na naman kami, but, how come na magka-kilala pala sila'ng tatlo nila Devin? Oo niligtas ako ni Devin noon kay Yumiko pero hindi ko naisip na mag-kakilala pala talaga sila.

Nang marating ang napaka laki'ng kusina ay tumambad sakin ang isang long table na may mga nakahaing masasarap na putahe, Argh! Kumalam ang tyan ko!

"Eat." Utos ni Devin na nakaupo na pala sa mismo'ng dulo ng table. Tumabi ako malapit sa kanya.

"Hindi ko alam na ganito kalaki ang bahay mo, Devin." Ani ko habang nakatingin sa kanya, sa itsura niya habang nag-hihiwa ng steak, mukha siya'ng hindi makaka-usap ng maayos.

"Malaki na 'to sa'yo?" Tanong niya habang nasa pagkain ang paningin. Agad ako'ng tumango, "Mukha'ng hindi na nga ito bahay, it looks like a mansion!" Natutuwa'ng sambit ko.

"This is my paradise."

Nawala ang ngiti ko at napatitig nalang sa kanya'ng mukha. Wala'ng kaemo-emosyon at napaka lamig ng tingin niya.

"Anyway, hindi ba sila sasabay?" Pag-iiba ko ng usapan, masyado ako'ng nalulunod sa kanya'ng tingin. Pansin ko rin kasi hindi sumunod sila Yumiko para kumain.

"Don't mind them, just be quiet and eat." Utos niya kaya naman sinunod ko nalang.

Ang dami'ng masarap na pagkain'g pede'ng pag-pilian, hindi sakin pamilyar ang iba since ngayon ko lang nakita at natikman. Pero ang iba'ng pamilyar lang sakin ay manok at lechon. Sesh, ganito ba talaga sila mag-hain? Pang-buo'ng barangay eh.