I am lost without you... (1D Fanfic)

H4

~Kate's huis~

Zayn p.o.v.

Wow, het is al best laat!

'Eurmm, Kate?' vraag ik.

'Hmm?' antwoord ze.

'Kijk eens naar de klok...' zeg ik.

'WOW!' roept Kate verschrikt als ze op de klok kijkt.

De klok wijst half twaalf aan ('s avonds)

'Ik denk dat ik ga!' zeg ik.

'Nee! Blijf anders maar hier, je kan hier gewoon blijven slapen hoor. Ik maak de bank wel voor je op!' zegt Kate snel.

Kate p.o.v.

Nee!  Zayn mag niet weg! Niet nu! Wacht... denk ik dat nou echt? Wát? Nee dit kan niet kloppen. Ik wil dat hij écht blijft. Ben ik nou toch verliefd?

'Ja, oké. Ik blijf wel hier.' onderbreekt Zayn mijn gedachtes.

Gelukkig. Dan kan ik uitvogelen wat ik nou echt voor hem voel.

Snel ren ik naar boven, pak een paar dekens en een kussen en ren weer naar beneden.

Ik leg de gekleurde kussens van de bank verspreid over de bank en leg het kussen aan één kant van de bank. Dan leg ik de dekens in het midden.

'Et Voilá. Uw bank is klaar meneer Malik.' zeg ik.

Hij trekt een gezicht.

Ik moet lachen, hij kan me ook altijd aan het lachen maken!

Zayn p.o.v.

Ze is echt sweet!

Heel die bank opgemaakt voor mij.

Als ik een gezicht trek, begint ze te lachen.

De lach waarvan ik hou!

Okee.. ik weet het nog niet helemaal zeker, maar ik denk dat ik van haar hou!

We kijken samen nog een film, met veel popcorn en drinken.

Telkens gooi ik een popcorn tegen haar hoofd. Dan kijkt ze me pissig aan.

Met moeite kan ik mijn lach inhouden.

~Rond 2 uur  's nachts~

Kate p.o.v.

Met moeite onderdruk ik een gaap.

Ik begin echt moe te worden!

Er ontsnapt een gaap uit mijn mond.

Zayn ziet het en begint te grinniken.

Op dat moment moet hij ook gapen.

Ik begin ook te grinniken.

'Nee.' zegt Zayn met een hoog stemmetje.

'Wat nee? ' probeer ik hem na te doen met het hoge stemmetje.

'Lach me niet uit! ' piept hij en hij kruipt onder de dekens.

Hahaha. Niet zo slim.

Ik sluip achter de bank, en gluur van bovenaf.

Ik zie Zayn rondkijken.

'Kate?  Waar ben je? ' vraagt hij.

'BOE! ' roep ik en hij draait zich met een ruk om.

'Hahahaha. ' ik begin hard te lachen.

'Dat moet je niet doen. ' zegt Zayn dreigend en hij klimt over de bank heen.

Langzaam loopt hij op me af.

Ik begin weer te lachen.

Ik zie dat Zayn zijn lach ook niet in kan houden.

Als hij voor me staat begint hij ook te lachen.

Samen rollen we lachend over de grond.

Als Zayn zijn hoofd niet had gestoten tegen de bank, was ik allang gestopt met lachen.

Zayn p.o.v.

Damn, ik heb mijn hoofd gestoten!

Ik zie Kate niet meer bijkomen van het lachen.

Zelf begin ik ook weer te lachen.

Als we weer bij zijn gekomen gaan we onszelf klaarmaken en nestel ik me op de grote bank.

Ik hoor Kate nog'Welterusten' zeggen en ik mompel iets terug wat iets van  'jij ook.' is.

Dan val ik in een diepe slaap.