AŞK'IN ASİ HALİ

9.TEORİ: CARETTA MESELESİ

===9.TEORİ===

Hikaye notu; *caretta caretta: Yaklaşık 106 milyon yıldır yeryüzünde olduklarını düşünülen bir deniz kaplumbağası türü. İnsanoğlunun yerleşme ve çoğalma kapasitesi yüzünden bugün sayıları giderek azalmaktadır. Nesli tükenme tehlikesi altında olduğu için koruma altındadır.

*******
YAVUZ
*******

İçeri giren kimdi ya? diye merak ediyor tabi insan haliyle, cevapsa hiç ummadığınız biri. Ben size hatırlatayım o halde, Yavuz ve ben bir yanlış anlaşılma ile karşılaşmıştık; o beni işitme engelli birine yol tarif ederken uzaktan görüp böyle bir sorunum olduğu fikrine kapılmıştı. Beni görünce de konuşmama fırsat vermeden işaret diline başlamıştı ya hani. Eee ta en başına niye gittik, ne alaka mı diyorsunuz?

Şöyle açıklayayım o halde, Yavuz işaret dilini nerden biliyordu? Çaktınız mı şimdi, yandı mı ampul? Evet, bana bu tokadı basan onun 8 yaşındaki kardeşi benim de müstakbel kaynım Selim Eraslan ‘dı. Odaya girdiğinde onun suçuymuş, her şeyi anlattılar, diyerek içeri girmişti. Tabi bunu öfkeli elleriyle işaret dilini kullanarak yaptı.
O küçücük çocuğun gözlerindeki öfke beni öylesine korkutmuştu ki, beni kolumdan çekip kendi boyunun hizasına yaklaştırdığında attığı o zayıf tokat küçük bir sinek ısırığı etkisi yapsa da yüreğimde fırtınalar koparmıştı.

Konuşamıyordu, öfkesini bağırarak atamıyordu ve bu da onu daha çok çileden çıkarıyordu. O gün Yavuz gibi bencil ve sadece para düşkünü olan bir adamın bile bu kadar değer verilebileceğini anlamıştım. Hem de herkesin gözü önünde günah keçisi ilan edilmişken.

Unuttuğumu sanmayın sakın üstelik ben bu küçük çocuğun da abisi gibi işaret dili taklidiyle beni kandırdığını sanarak onu üzmüştüm. Bir de alzhamer hastası anneannesinin kalbini kırmıştım bir anlık dalgınlıkla. Olamaz, bana ne olmuştu böyle? Bu aileye sadece acı mı getiriyordum yoksa, şimdiden ailelerinin üç ferdine zarar vermiştim. Sarı bir peruk takıp, her yerinden vücudumun bir uzvunun fırladığı kırmızı açık saçık bir elbise giyip sağ elimde viski sol elimde sigara da olsa, yıllardır sinemamızın çizdiği o kötü kadın portresi için biçilmez kaftan olurdum galiba.

Hey gidi Derin hey, sen ki okyanuslar altında nesli tükenmekte olan Caretta Caretta kaplumbağaları ölmesin diye kamuoyunun dikkatini çekmek için kendini sahildeki korkuluklara zincirlemiş, hükümetin benzine zam kararı üzerine eyleme katılıp biber gazı içip bir fırt kızılcık şerbeti çektim demiş (ki sanırım bu kan kusup kızılcık şerbeti içtim olmalı ama Derin atasözleri ve deyimler konusunda pek iyi değildir malum) , sokak hayvanları yararına bağış yapmak için annesinin sosyeteye hava atmak niyetiyle düzenlediği yardım gecelerinde taktığı  mücevher koleksiyonunu aşırıp hayvanlara bağışlamış bir iyilik meleği olduğunu sanırken bu ailede bir felakete yol açtın.
Gerçi mücevherleri çalmak suçundan öz annem tarafından polise ihbar edilip, tüm parayı hayvanları koruma derneğine yatırdığımı itiraf edince hapishane köşelerinde sürünmekten aman bir rezillik çıkmasın diyen yurtdışındaki iş seyahatinden dönen babamın müdahalesiyle kurtulmuştum ki bu da benim cezamı ödediğimi gösterir.

Ah kimi kandırıyorum ki, adalet algımdaki tek taraflılık yüzünden sanırım çok fazla hata yaptım, sonuçta annesinin bile ihbar ettiği bir suçluydum. Şimdi de İnterpol’ün arananlar listesinde 1 numara olmayı hak edecek kadar çok kabahat işlediğimi fark ediyordum. Bu düşüncelerle dişimde bir süpürge çöpü, kafamda kovboy şapkası ile çekilmiş bir resmin üzerindeki ‘wanted’ yazısı zihnimde canlanınca başımı sallayıp uzaydan dünyaya ve kahretsin ki acı gerçeklere ışınlandım.
Herkes şok olmuş gibi bana bakıyordu. Müstakbel kayınpederim, ki muhtemelen ex-kayınpeder* olur bu durumda, küçük kaynımı tutup kendine çekip azarlamaya koyulduğunda Yavuz’la göz göze geldik. Çok utanıyordum ve koşarak çıktım odadan. Koridordaki bir sandalyeye oturduğumda ağlamaya başlamıştım. Ağlarsam her şey geçerdi değil mi?