"မ" သည္သာကၽြန္မရဲ႕ ထာဝရ "အခ်စ္

Part:8

"သမီးသြယ္ ခဏ လာပါဦး"

အျပင္က ျပန္ေရာက္ေရာက္ျခင္း ဦးေအာင္ေက်ာ္ သူ၏ သမီးအားေခၚလိုက္သည္။

"ျပန္ေရာက္ျပီလား ေဖေဖ"

"အင္း သမီးရဲ႕"

ကၽြန္မတို႔မိသားစုသည္ ပြင့္လင္းသည္။ေပ်ာ္စရာေကာင္းသည္။
ေဖေဖက ကၽြန္မအားdaughter ဟုေခၚလ်ွင္ ကၽြန္မက ဒယ္ဒီဟု ျပန္ေခၚတတ္သည္။
မိသားစုစံုလ်ွင္ စ ေနာက္ေနတတ္သည္။
ေဖေဖေရာေမေမေရာ ကၽြန္မကိုခ်စ္ေပမယ့္ စည္းကမ္းတင္းၾကပ္တာမ်ိဳးေတာ့မရွိ။လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနေစသည္ဆိုသည္ကလည္း ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ကိုက ဘာမွ မဟုတ္တာလုပ္တတ္သူမဟုတ္၍ပင္ျဖစ္သည္။

ဦးေအာင္ေက်ာ္ သြယ္ယူလာေပးေသာ ေရကိုေသာက္ရင္း......

"ဝမ္းသာစရာသတင္းေျပာမလို႔ပဲ သမီးေရ
သမီး ေမေမ ဒီအပတ္ထဲ ရန္ကုန္ျပန္ေျပာင္းရမယ္ အေျပာင္းအေရႊ႕က်ျပီ"

"အိုး ေပ်ာ္လိုက္တာ.......
ေမေမနဲ႔ မေတြ႕ရတာ နွစ္လေလာက္ရွိျပီ ေဖေဖအလုပ္မအားတာနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ မသြားျဖစ္တာၾကာေပါ့"

"ေအးကြာ သမီးေမေမေရာေဖေဖေရာ အလုပ္မအားတာနဲ႔ မိသားစုမဆံုျဖစ္ၾကတာ။"

ဦးေအာင္ေက်ာ္ လက္ထဲက ဖန္ခြက္ကိုခ်ရင္း

"ေၾသာ္ ျပီးေတာ့ သမီးကို ၾကိဳေျပာခ်င္တာက
ေမာင္ျပည့္စံုလ်ွံနဲ႔ သမီးကို ေစ့စပ္ေပးခ်င္တယ္။
ဆရာတို႔ဘက္ကလဲ ေဖေဖ့ကို ေျပာေနတာၾကာျပီ ေဖေဖကသမီးေမေမ မရွိေသးတာနဲ႔ အခ်ိန္ဆြဲထားတာ"

ဆရာဆိုတာ ကိုျပည့္စံုလ်ွံ အေဖကိုဆိုလိုျခင္းပင္။ဒါလည္း ကိုျပည့္စံုလ်ွံ စနက္ေတြပါကို ပါရမည္။

"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေဖေဖ"

ကၽြန္မအေနနွင့္ မိဘက သင့္ေတာ္လို႔စီစဥ္လိုက္ေသာ အိမ္ေထာင္ေရး တစ္ခုအတြက္ ဘာမ်ားျငင္းပိုင္ခြင့္ရွိမည္နည္း။
>>>>>>>

:Hey သြယ္

ရတီေမာ္ဦးဆိုသည့္ acc ေလး active မျဖစ္တာပင္ၾကာျပီ။

:ရွင္ေလး ဘယ္ေတြမ်ား ေပ်ာက္ေနတာလဲ?

ရတီသည္ ကၽြန္မ၏ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း တစ္ဦးတည္းေသာသူငယ္ခ်င္းပင္။
China မွာ ေက်ာင္းသြားတက္သည္မွာၾကာေလျပီ။ရတီက ကံေကာင္းသည္။
သူဝါသနာပါရာ design ပညာကို သင္ယူခြင့္ရသည္။ကၽြန္မကေတာ့ မိဘေတြ ဆႏၵအတိုင္း ဥပေဒ ပညာကိုသင္ယူခဲ့ရသည္။
ဝါသနာ မပါေသာ္လည္း ကၽြန္မ အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားမည္။
ဘယ္အလုပ္ကိုမဆို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ကိုလုပ္တတ္သည္က က်ြန္မဝါသနာပါရာထဲက တစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။