Carpe Diem - 2 -

65 12 13
                                    

-AE Mİ-

     Güneşli ve bu güzel bahar günü yaşama sevincimi daha da arttırmıştı. Yalnız olsam da yaşamayı seven biriyim. Çok arkadaşım yok. Pozitif taraf için yaratılmışım resmen. Kendi başıma sahile gidip bütün gün bisiklet sürüp etrafı gezmiştim. Eve gelmek üzereyken bisikletten inip bisikletimle birlikte yürümeye başladım. Boş bir sokakta günün verdiği tatlı yorgunluk sayesinde yüzümde bir gülümsemeyle yere bakarak yürürken karşı taraftan acı dolu bir çığlık duydum. Sesli değildi belki ama bir insanın yüreğine dokunabilecek derecedeydi bu çığlık.

     Başımı kaldırıp sesin kaynağına baktım. Az önce yanımdan geçen bir grup genç tarafından dövülmüş olmalıydı. Hayattan bıkmış gibi, kendini içkiye vurmuş ve dayak yemekten zevk almış gibi yüzünde bir tebessüm vardı.

     Onu izlemeye dalmışken sol tarafımdan gelen bir ışık gözlerimi kamaştırdı. Endişeyle o tarafa baktığımda bir araba, freni bozulmuşçasına bir hızla bu tarafa doğru geliyordu. Anın verdiği refleksle müthiş bir hızla bisikleti fırlatıp karşıya, onun yanına, koştum. Koşarken ağzımdan çaresizlik dolu bir çığlık çıktı. Ölmemize ramak kala onu caddeden ittim ve ikimiz birlikte yere düştük. Şu an benim üstümdeydi ve gözlerim sonuna kadar açılmış, sonsuz bir endişeyle onun yüzüne bakıyordum. Bulunduğumuz konum aklıma gelince birden kalktım ve onu üstümden ittim.

'' Delirdin mi sen?! Yaşamak bu kadar zorken, ölmek bu kadar kolay mı sandın?! '' diye bağırdım ona kaşlarımı çatarak.

     İkimiz de nefes nefese kalmış olayın şokunu atlatmaya çalışıyorduk.

'' Yaşamamın bir anlamı kalmadı artık. Kimsenin haberi olmadan ölmem en iyisi olacak. '' dedi.

     Gücünün son kırıntılarını kullanıyordu bunları söylerken.

     Derin bir nefes aldım ve söyleyeceklerime devam ettim.

'' Çıldırmışsın sen. Hayatından vaz mı geçtin yani? ''

''Evet vazgeçtim ben yaşamaktan. Bir anlamı yok artık benim için yaşamanın. ''

'' Hımm. Peki.. Anladım...'' dedikten sonra şöyle devam ettim '' Diyeceğimi mi sandın seni şaşı kanalizasyon kurbağası! ''

     Ne demiştim ben az önce? Bu dediğim şeyle birlikte yerinden doğruldu ve gülmeye başladı. O kadar komik miydi ya? Tamam kabul etmeliyim ki buna ben bile gülerim.

'' Ne kadar yaratıcı fikirlerin varmış ya senin öyle. Hayal gücüne hayran kaldım doğrusu. '' dedi. Ve bunu hala gülerek söylüyordu. Hiç ciddiyet kalmadı he.

'' Her neyse. Konuyu dağıtmasana. Söylesene ölmek isteyecek kadar ne yaşadın? Ölüm bir çare değil, hiçbir zaman da olmayacak. Seni seven kişileri ne yapacaksın peki? Onları bırakma ve sonsuza kadar süren bir ömrün olmasa bile hayatının her anını onlarla geçirmeye bak. Carpe Diem diyorum hani, anı yaşa. ''

     Gözlerini yere dikmiş, büyük bir ciddiyetle beni dinliyordu. Buna şaşırmıştım doğrusu. Beni dikkatle dinlemesine yani. Ayrıca şu an yan yana kaldırımda uzanmış bir vaziyetteydik ve tüm bu konuşmalar biz bu durumdayken gerçekleşti. Yoldan geçen insanlar da muhtemelen şu an bize deliymişiz gibi bakıyordu. Şu an umurumda olan bu değil. Önünde koca bir hayatı olan ama inadına ölmek isteyen birinin hayata tutunmasını sağlamaktı umurumda olan.

-Yazarın ağzından-

     Taehyung gelecek olan acıyı beklerken o ise aksine kaçmıştı Taehyung'dan. Yavaşça gözlerini araladı ve kendine endişeyle bakan gözler gördü. O da şu anlık olayın verdiği şaşkınlıkla altındaki bedenin sahibine bakıyordu. Kız birden kalktı ve Taehyung'u üstünden itti.

'' Neden benim işime karıştı ki? '' diye geçirdi içinden. Kız ona ölümün bir çare olmadığıyla, anı yaşaması gerektiğiyle ilgili sözler söylüyordu. Kızın az önce dediği şey her ne kadar ona komik gelse, ki buna gülmüş olsa da şimdi ciddiyetle onu dinliyordu. Ve kızın söylediklerinden etkilenmediği söylenemezdi.

     Tuttuğu dilek geldi aklına birden Taehyung'un. '' Bu kadar çabuk mu çıktın karşıma? '' dedi kendi kendine. Gökyüzüne baktı. Ay ve yıldızlar daha parlak göründü gözlerine. Kız sayesinde parlıyorlardı sanki. Nefesini verirken gülümsedi genç adam. Dileğinin bu kadar hızlı gerçekleşeceğini düşünmemişti, şu ana kadar.

     Ona hayatına tutunmasını sağlayacak kişiyi verdiği için Tanrı'ya şükretti. Carpe Diem dedi kız ona. Bununla birlikte tekrar yaşamak istedi Taehyung. '' Ölme. '' dedi, '' hayatta kal ve son 3 ayının her saniyesini dolu dolu geçir. ''

'' Eğer, '' dedi '' eğer hayatımın senaryosunu paylaşacak biri olursa şu son 3 ayımda, işte onun için yaşam savaşıma başlarım.''



Tekrardan hayy!!!! Kitabın adını aldığı kısım burası işte. Şimdii ne demeliyim kii? Bir sonraki bölümde görüşürüüz.





CARPE DIEM // Kim TaehyungHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin