Bölüm 1 Umut'un Hikayesi.

46 4 2
                                    

Ben Umut, isim çok güçlü duruyor öyleydim zaten, hep güçlüydum hiç vaz geçmezdim istediğim şeylerden onları alana kadar, çocukluğumdan beri öyleyim. Hele ki o güne kadar, okulda tenefüste en iyi arkadaşımla her zamanki gibi istanbul hayallerimi anlatırken mutluydum, telefonum çalana kadar.

Duyduğum sözlere inanmak çok zordu. Bunun bir gün olacağını biliyordum o gün geldi işte. Koşa koşa hastaneye gittim arkamda en iyi arkadaşım. Hastaneye girdiğimde babamın kuzenini gördüm bana iki kelime söyledi canım okadar yandı ki. "Başınız sağolsun" dedi o sözleri duyduktan sonra gözümün önü karardı bayıldım. Uyandiğimda yengem duruyordu önümde "Başınız sağolsun" dedi. O günden sonra kendime gelemedim ben sanki hala uyuyormuş gibi hissediyordum kendimi.

İki Sene geçti. Abimin çocuğu olmuş, yengem doğurmuş onlara tebrik etmeye gittim. Hastanenin önünde durdum, o günü hatırladım canım çok yandı. Acı ne kadar büyük olsa da ağlayıp abimi de üzmek istemedim. Odaya çıktım yengemin ellinde küçücük tatlı bir bebek, onu ellime aldım sarıldım, öptüm sevdim ne kadar yapabiliyorsam.

Eve girdiğimde gözlerim doldu, her zaman olduğu gibi, ben artık bu Şehirde kalamazdım, yapamazdım, nereye baksam annemi ve babamı hatırlardım. Abim yeni ev aldı kendine ailesiyle yaşıyor ben o evde, annemin ve babamın hatıralarla. Acaba nereye gitsem diye düşünürken, kapı çaldı, açtım en iyi arkadaşım gelmiş, her zaman yanımda olan en iyi arkadaşım Nazlı.

Nazlıyla 15 yaşımızdan beri tanıyoruz birbirimize. Şimdi 22 yaşındayız .İçere girdi, "Sana çok önemli bir şey söylicem" dedi ve konuşmaya başladı. "Sen artık burda kalamazsın dedi hergün durumun dahada kötüleşiyor" dedi, bir şey demedim ne diyebilirdim ki kız haklı bende farkındayım, çok değiştım başka biri oldum sanki, içmeye de başladım  buna artık bir son vermem gerekiyordu.

Sonra Nazlı "Bizim Lale ev almış, İstanbulda" dedi. Lale Nazlının türkiyede ki mahallesinden.

Ben derdim ya hep İstanbul hayallerim, ben hep oraya gitmek isterdim. İstanbulu ve genelle Türkiyeyi çok severdim ben. Türkçeyi bile öğrendim. Nazlı İstanbul diyince ben daldım, uzun zamandır artık istanbula nasıl kavuşacağim diye hayaller kurup ona anlatmadım. 

İkinci ŞansHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin