The BESTIES (The Extraordinary Malditas)

P R O L O G U E

The Besties ( The Extraordinary Malditas)

Ang alam ko lang maganda ako, na dyosa ako. Pero hindi ko alam kung bakit napunta ako sa ganitong eskwelahan. Nakakarindi. And daming cheap, my gosh. Ang daming jejemon. Sosyal ba talaga tong eskwelahan na'to? Bakit parang Pang-mahirap?

Ayon sa alalay ko sikat daw 'to pero bakit hindi ko alam eh maganda naman ako?

Naiinis ako. First day na first day ng school year na'to naha-haggard agad ang beauty ko. Grr.

Kaya naman inilabas ko ang mamahalin kong macsara na galing pa ng New York na galing pa sa Paris na galing pa sa Thailand. Alam ko, mayaman ako. 😝

"Excuse me?"

Natigilan ako sa pagma-mascara ng maganda kong mga pilik mata dahil sa bwesit na dadaan.

Inayos ko muna ng kaunti ang mascara ko at nilabas ko ang red na red kong lipstick na galing sa UK.

Pagkatapo---

"Miss? Are you deaf? I said, excuse me."

Naiiritang sambit nito. Akala mo naman kung kinaganda niya yang pag-iinarte niya. Sige dahil medyo nabo-bored ako ngayon ikaw ang pag-iinteresan ko.

"Ewan ko kung bulag ka or duling miss, pero ang luwag mo este ng daan oh? Tsaka nag-aayos ako diba? Tapos gaganyanin mo ko? Bastos."

Oh. Wag ka. Naka-fierce pa ako nyan para may mas dating. Hindi ko na itinuloy ang paglilipstick ko kaya naman tinago ko na lamang ito sa mamahalin kong bag.

"Wala akong paki-alam kung nag-aayos ka. Ang mahalaga dadaan ako. Tsaka hindi mo ba ako kilala?" she said with a smirk on her ugly face. Pwe. Hindi mo alam kung nanghahamon o nananakot tong babaemg to.

Ay. oh? Dapat ko pa ba siyang kilalanin?

"Pwede  wag kang magmaganda ha? Wala akong interes sayo. Wala akong paki-alam sa kung sino ka man. Eh ikaw? Kilala mo ba ako?"

Sabi ko tsaka taas noong lumapit sa kanya. Hindi naman ganun kalapit dahil baka kapag sinampolan ko pa to eh kagatin pa ako. Hindi ko naman gustong magalusan ng asong ulol ang pinakaiingat-ingatan kong kutis.

"Sige na nga magpapakilala na ako. Alam ko namang nahihiya ka lang sa'kin eh. Okay, makinig kang mabuti huh? Ayoko ng tanga at binging kausap. I am Brianna Abegail Green. Daughter of Camia Selene Green and Felix Stanley Green. They are the most Powerful and most influence personality in the industry of arts and painting as well as with the chandeliers. AND! WE are in the top 15 most successful family in asia."

Napataas naman ang MAGANDA kong kilay sa mga pinagsasabi niya.

Proud na proud pa siya sa pagkwekwento niya ha? So she is the heiress of Green's. No wonder kung bakit siya ganyan ka-proud. I know their clan. Tsk.

Ibubuka ko na sana ang M A G A N D A kong bunganga,oooppsss lips rather, para kasing ang baryong pakinggan ang 'bunganga'. So anyway, ayun nga magsasalita na sana ako ng bigla niyang itaas ang kanang kamay niya na sa wari ko'y pinapatahimik niya ako marahil siguro alam na niyang magsasalita ako.

Bastos.

Walang modo.

"Oppsss hindi pa ako tapos miss, hindi mo pa ako lubusang kilala. Top student din ako, kasama kaya ako sa highest 10 ng campus. There oh!"

Maarteng sabi niya. Nauubusan na ako ng pasensiya at mas lalo lang akong nabobored. At aba! Sa ganda kong to?! INUUTUSAN AKO?! WOW!

"Tsaka ahem. Ahem. I am the Campus President, the Campus Executive Director of Students, The Program Coordinator ---"