The unexpected last letter for me
by: Khayla_Mae_Cimafranca
there was once a girl who named catthy and she was very inloved with the guy who named lian. they are inrelationship within two years.. but suddenly niloko lang pala nito.
nag-uusap ang dalawa sa isang coffee shop
catthy : may sasabihin ako sau importante
lian : ako din
catthy : kaw muna
lian : may iba na q ... 2 months na kitang niloloko
catthy : mahal mo ?
lian : oo ... guxto ko palayain mo na aq
catthy : *umiiyak* pinapalaya na kita
*tumakbo si cathy palayo kay lian bago pa tumulo ang luha niyang nag-uunahan nang bumagsak. at kinuha ang kanyang diary*
ang hirap pala palayIn ung taong mahal mo noh! pero mahal niya ei :'<
after 2 months
nag kita si lian at si catthy sa sm
lian : kamusta ka
catthy : ito okay lang
lian : gf ko nga pala si sarah
sarah : hellow ^_^
catthy : hi
sarah : punta ka sa kasal namin ha
catthy : o-okay ^__^ "pinilit pa rin niyang ngumiti kahit alam niyang may malaking tumusok sa dibdib niya nung narinig niya iyon"
*umalis si catthy ng d nililingon si lian bago pa pumatak ang mga luha niya*
kinuha nya ang diary nya
ang hirap hirap makita ang taong mahal na mahal mo na may kasamang iba :'<
*araw na ng kasal*
sa sobrang excited ni lian nag mamadaling nag mamaneho
......
d nya namalayan may nasagasaan sya si catthy pala
....
....
....
...
.....
.....
......
.......
....
....
....
*pagkatapos masagasaan ni catthy dinala sya sa hospital*
....
doctor : kaw ba ung ka kilala ng pasyente
lian : *kinakabahan* opo anu na po lagay nya
doctor : pasensya na ginawa na namin lahat pero
.
.
.
.
.
.
.
. namatay sila ng anak nya
lian : *nagulat bigalang umiyak*
*kinuha ni lian ang bag ni cathy*
...
binasa ang huling sinulat ni catthy
hellow baby lianny,(simulang basahin pa lang ni lian yung sulat ni catthy ay nagulat na siya)
3 months kana ngayung araw .... masaya ako na ikakasal ang daddy mo sa babaeng pinakamamahal nya .... ngayun na ung last na araw na makikita ko ung daddy mo.... baby kahit wala na si daddy mo andito nmn ako.... mahal na mahal kita ......
.....
.....
......
.......
-the sad end-
