Medya.>Kızlar
Off bekle bekle nereye kadar yani.Nerede kaldı bu çocuk on kez ararsın açmaz.Ne var da açmıyorsa.
Sinirle elimde ki telefonu açtım.Arama kaydında ki ismini kenara kaydırdım.Kulağıma götürdüm.Bir kaç kez çaldı sonra da açtı.Ben de hemen atladım.
''Sen nerdesin Buğra acaba sinirimi bozmak için mi bekletiyorsun anlamıyorum.Hem telefonlarıma da cev....''sözümü kesen sözlerle nefesim kesildi.''Alo siz kimsiniz.'' dedi. Şaşkınlıkla telefonu kulağımdan çektim.Ee bu Buğra'ydı.Yanlış aramamıştım.Ama konuşan kızdı.Tekrar kulağıma götürüp cevap verdim.''Asıl sen kimsin?Buğra nerede''dedim sinirle.Kız da ''Ben Buğra'nın sevgilisiyim.Şuan duşta.O yüzden ben cevap verdim.Şimdi siz kimsiniz onu söyleyin''dedi kız direterek.Bu kız ciddimiydi.Yoksa ben şuan kabus mu görüyordum.
Sinirle ve şaşkınlıkla telefonu kızın suratına kapattım.Telefona dolmuş gözlerle bakıp yere fırlattım. Sinirlenmemeliydim.Sakin olmak için
derin nefesler almaya başladım.Ama hiçbirşey beni sakinleştiremiyordu. Aklıma gelen şeyle yüzümü buruşturdum.Kesin bu kızla yatmışlardı.Beni aldatmıştı.Bunu babam duysa kellesini uçururdu.Ama o bunu umursamıyor gibiydi.Babam mı?O bir iş adamı.Yani mafya da sayılır.Çokça bilinir ve ondan korkulurdu.Ama ben ondan ne korkuyor ne de kale alıyordum.Ama onun bir sürtükten peydahladığı ben..
Sürtük dediğim kadın annem de olsa onun beni terk edip başkalarıyla yatıp kalkması.Babam annemi aramış ama bir türlü bulamamıştı.Tabi ben 17 yaşına gelene kadar.Babam bana onu saçını çekiştirerek tanıtmıştı.Ben de tabi ona kin duyduğumdan sinirle tokat atmıştım.Beni terk edip başkalarının altına yatması gücüme gitmişti.Babamsa o ona aşıktı.Biliyordum.Çünkü babam eve ne bir kadın alıyordu.Ne de annem gibi onla yatıyordu.Annemse bana ağlayan gözlerle hep küçükken annemden de duyiyim dediğim o sözü söylemişti.'kızım'.O sinirle babamda beni göndermiş ve annemi bir odaya çekiştirmişti.Sonuçsa annem ölmüştü.Hemde babam tarafından. Annemin ölüsünü gördüğüm de ister istemez ağlamıştım.Kim dayanırdı ki paramparça kafası olan bir insana.
Sinirle düşüncelerimi yok etmek için kafama vurdum.Sonra da evde ki korumalarımı arayıp az önce konuştuğum telefonun konumunu çıkarmalarını istedim.Bir süre sonra telefonuma gelen adresle hızla arabama atlayıp gazı körükledim.
Adresin olduğu yere geldiğimde küçükte olsa bir köşktü.Arabayı durdurdum.Arkamda ki korumalarımın arabası da durunca hemen indim.Köşkün önünde duran Buğra'nın arabasıyla daha da sinirlerim gerildi.Pantolumun arkasında ki silaha elimi getirip orda olduğuna kanaat getirdim.Babam mafya olduğu için tabiki herşey öğretilmişti.Silah kullanmak,dövüşmek gibi gibi.Ama babamın işi zordu.Pek kolay olmasa da herşeyi öğrenmiştim.Ama babam için en kolaya kaçan şey ise zekamdı.Zeka seviyem yüksek olduğundan babam da bana genelde zekamı kullanacağım şeyler öğretmişti.Bu da iyiydi tabi birçok şeyi kolayca çözebiliyordum.
Hızla köşkün kapısını çalmaya başladım.Bir süre sonra hizmetli olduğunu düşündüğüm kadın kapıyı açmıştı.Tam birşey söyleyecekken aramdaki korumalara işaret verdim.Korumalar anında kızı tutup götürmüşlerdi.Kız çırpınsa da onu bayıltıp bir kenara gelişi güzel attılar.Ben de kapıyı kenara itip hızla eve daldım.Arkamdakilere dönüp ''Etrafta hizmetli falan görürseniz direk bayıltın sonra da alıp benim depoma götürün''dedim.Onlarda başıyla onaylayıp dağıldılar.Ben de yatak odasını aramaya çalıştım.Başka nerede olabilirlerdi ki!
Hızla merdivenlerden çıkıp ten rengi kapılara göz attım.Bir iki kapıyı açıp içine baktım.Ama yatak odasını bir türlü bulamamıştım.Sinirle koridorun sonundaki kapıya ilerledim.Kapıya yaklaştıkça sesler geliyordu.Midem bulanmaya başlamıştı.Yakınlaştıkça gelen sesler netleştiğinde gözüm seğirdi.Bir hışımla kapıyı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLAR
JugendliteraturHepsi birbirinden tehlikeli 4 kızın inanılmaz maceraları.Yine aynı 4 erkeğin tehlikeli durumları. İki grupta yalnız olmayı seçmişler.Şans eseri birbiriyle savaşcaklar.Ama bir sıkıntı var.Bunlar birbirlerini sevecekler. Yalnızlar....