မူပိုင်(Muu Paing)ZG+Uni

💙အပုိင္​း၈💙

___________________muu paing__________________

"မူ ပုိင္​ ......က​ေခ်ာ့ သိပ္​ ခံ ခ်င္​ တာ​ေလ!"

တုိး လ် စြာ ​ေျပာ လာ သည္​့
မူပုိင္​ စကား ​ေၾကာင္​့
ဦးစ​ီး လုိ က္​ ​ေလ်ာ ​ေပးခ်င္​ ​ေသာ္​ လည္​း
မသင္​့ ​ေတာ္​ သည္​ ​ေၾကာင္​့

"​ေတာ္​ ​ေတာ့....မူပုိင္​.......!"

သူ......မ​ေအာ္​ ခ်င္​ ​ေသာ္​ လည္​း....
ထုိ ဂ်စ္​ က် ​ေန သည္​့ က ​ေလးကုိ ျင္​ိမ္​ ​ေစ ရန္​
ထုိ နည္​း လမ္​းတခု ပဲ ႐ွိ သည္​ မုိ႔

သုိ႔​ေပမယ္​့.......မူပုိင္​က...သူ​ေအာ္​ လုိက္​ သည္​ ကုိ
စိတ္​ ​ေကာက္​ သြား သည္​ ထင္​ ရဲ႕
ဖမ္​း ဆြဲ ​ထား ​ေသာ သူ႔ လက္​ ကုိ ျဖဳတ္​ ခ် ၿပီး.....

"အဟင္​့.....မူ ပုိင္​ ကုိ ​ေအာ္​ျပန္​ၿပီ.....ဦးစီး
မ​ေကာင္​း ဘူး......!"

ငုိသံ စြတ္​ ကာ........
အသံ ​ေသး ​ေသး ​ေလး ကုိမွ
အား ယူ ကာ ျပန္​ ​ေျပာ ​ေန သည္​့
မူပုိင္​ ​ေၾကာင္​့ ဦးစီး စိတ္​ မ​ေကာင္​း ျဖစ္​ မိ သည္​က အမွန္​

ပါး ျပင္​ ​ေပၚ စီးက် လာ သည္​့ထုိ
က​ေလး မ်က္​ ရည္​ တုိ႔ ကုိျမင္​ ​ေသာ္​ လည္​း
သူ႔ ယု ယ စြာပင္​ မသုတ္​ ​ေပး မိ.....

မူ ပုိင္​ ......သူ႔ ကုိ ​ေက်ာ ​ေပး ရင္​း
တဖက္​ သုိ္​ ့လွည္​့ အိပ္​ သြား သည္​့ တုိင္​ ​ေအာင္​
ဦးစီး ထုိ ​ေန ရာ မွာ ရပ္​ ​ေန ဆဲ.......

​
တသိမ္​့ သိမ္​့ တုန္​ ​ေန​ေသာ
မူ ပုိင္​ ​ေက်ာ ျပင္​ ကုိ ၾကည္​့ရင္​း....
​ေဝ ခြဲ မရ သည္​့ အ​ေတြး က မ်ိဳး စုံ.......

​​ေနာက္​ ဆုံး ​ေတာ့ လည္​း......
မူ ပုိင္​ ရဲ႕.....မ်က္​ ရည္​ ​ေတြ ​ေၾကာင္​့ ပဲ.....
သူ႔ သိကၡာ ကုိ​ေမ့ ​ေလ်ာ့ ပစ္​ ရင္​း.....
လူ တ​ေယာက္​ စာ ပင္​ မက်န္​ ​ေတာ့ သည္​့
ကုတင္​ ​​​​ေလး ​ေပၚ ......ကပ္​သပ္​ အိပ္​ ရသည္​့အျဖစ္​

မူ ပုိင္​.......​ေက်ာ ျပင္​ ကုိ လာ ထိ ကပ္​ သည္​့
တစုံ တရာ ​ေၾကာင္​့....
တဖက္​ ​ေစာင္​း ငဲ့ ကာလွည္​့ ၾကည္​့ မိ​ေတာ့....

သူ ့ေဘး တြင္လက္​ ပုိက္​ၿပီး မ်က္​ လုံး ႀကီး ဇြတ္​ မွိတ္​ ကာ
အိပ္​ ခ်င္​ ဟန္​ ​ေဆာင္​ ​ေန သည္​့ ဦးစီး