belki size göre abartılmayacak bir konuydu. ama ben kimseyle konuşmuyor sanıyordum. biriyle alakası yok sanıyordum. herneyse daha sonra Yılmaz'a mesajlar atıp saymıştım. o kızın snap attığından bile haberi yokmuş. ee tabi uyuyor benimki nerden bilecek... saf sevgilim benim ya. sinirden tartışma uzarken konu 'sen bana güvenmiyorsun, hayır güveniyorum'lara geldi. o tartışma da zaten ayrıldığımız için son olmuştu. iç organlarım ağrıyana kadar ağlayıp bir hafta okula gitmediğimi hatırlıyorum. annem beni yataktan kazıyarak kaldırıyordu çünkü. yorgun, bitkindim. içimden yürümek bile gelmiyor yatağımdan çıkmıyordum. sonra unutuldu tabii. o başkasıyla görüşmeye başlamıştı. benimde konuştuğum biri vardı. herneyse buraları geçiyorum. bi ara tekrar konuşmaya başladık onunla. ve anlatsam anlamıycağınız kadar anlamsız bi hareket yapmıştım ona karşı. telefonumu tamire vericem diyip onu her yerden engellemiştim. Allah'ım neden böyle saçma bişey yapmıştım ben ya. yemin ederim hatırlamıyorum sebebini. daha sonra zaten ben kopartmışım bağlarımızı. baksanıza yaptığım şeye. bi zahmet kopsun... bu eşşekliğimin üstüne baya pişman olma dönemleri geçirdim. aradan bir yıl geçmişti. belki daha fazla. birden sebepsiz yere onu anımsadım.
