SABAH UYANDIĞIMDA

ÖLÜM VE BEN

       Ben yüce tanrının yanındaydım.Neden öldüğümü tam olarak bilmesemde o kadının beni öldürdüğünü düşünmüştüm.Ama öyle değildi. Ben efsanelere girmiştim.

adamın biri, cumartesi gecesi evine dönüyormuş. birden 15-16 yaşlarında sevimli bi kızın yolun kenarında otostop yaptığını görmüş.O kız ise bendim adamın da aynı yaşlarda iki kızı varmış. hemen arabayı kızın yanına yanaştırmış, “gece yarısı böyle ıssız bir yerde napıyorsun allah aşkına? bu saatte otostop mu yapılır?” dedi bana adan. Ben, “uzun hikaye. rica etsem beni evime götürür müsünüz?diye söyledim.

buraya çok yakın. bu iyiliğinizi ömür boyu unutmam” diyerek arka koltuğa oturdum. Benim üzerinde cicili bicili, hoş bi elbise vardı. evimin adresini verdim. gerçekten de yakındı ev. adam eve vardığında önünde durmuş, “işte geldik küçük hanım” diyerek arka koltuğa dönmüş ama arkada hiç kimse yoktu. gözlerine inanamamış tabii. hemen arabasından inip evin kapısını çalmış. beyaz saçlı, çok yorgun görünen yaşlı bi kadın açmış kapıyı.O kadın benim ANNEMDİ. adam heyecanla, “bana inanmayacaksınız ama yoldan küçük bi kız aldım. bana buranın adresini verdi ama tam geldiğimizde…” yaşlı kadın adamı susturmuş, “biliyorum, biliyorum” demiş, “sonra da ortadan kayboldu dimi? bu başımıza ilk defa gelmiyor. her cumartesi akşamı aynı şey olur…” meğer ben bir cumartesi gecesi diskodan dönerken trafik kazası geçirmişim ve oracıkta ölmüşüm. şimdi her cumartesi gecesi kazada öldüğü yerden otostop yapıp evine gelmek istiyordum ama bunu bugüne kadar başaramamıştım. kadın bunları anlatırken adamın gözü piyanonun üzerindeki kızın fotoğrafına ilişmiş. evet, kız aynı kızmış ve üzerinde de aynı elbise varmış.O KIZ BENDİM.