Kleisha's POV
Gabi
Pagkatapos ko kumain inayos ko na yung kama ko dahil wala namang assignment .puro activity naman
Pinagmamasdan ko yung bintana
Tumingin ako sa taas
Ang ganda titigan ng mga bituin sa langit
Nagulat ako nung biglang tumunog ang cellphone ko
Merish calling..
"Bakit?" Pormal kong tanong
"Wala man lang 'hello' eh no?" Sarkastiko niyang sabi
"Bakit ba?"
"Ah wala naman wala akong makausap . Ansaya kanina bes andali lang ng step kanina mag practice ako kasama si Ford"
"Hmmm buti naman"
"Anong nangyari sa iyo?! Bakit parang ang tamlay mo?"
"I don't know . Maybe napagod lang ako earlier practice wit Mr. Valein? You know?"
"Ahh okeyy ! Well nangangamunsta lang sige be kita nalang tayo sa monday bye!"
"Bye"
Inend ko yung tawag niya
Kinabukasan
Nagising ako dahil sa liwanag sa bintana. nakalimutan ko yun isara
Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako
Nag facebook muna ako
7:30 am
Hays aga ko nagising kahit linggo ngayon
Pero mamaya mag sisimba kami pag kauwi ni dad galing sa trabaho
At naalala ko
Dapak
May assignment nga pala sa AP kailangan ko humanap ng balita
Binuksan ko yung laptop sa table ko
Nag search ako sa puwede kong ibalita para sa ap bukas ang lesson kasi kontemporaryong isyu mga nangyayari ngayon.
Grade 10 . Maraming assignments ,mahihirap na formula sa math sumayaw , projects
Pero i know this will be worth it
I will make my parents proud even i'm not that genius like the other people around me
Yep aga ko gawin ng Assignment ko madalas kasi nakakalimutan ko yun gawin pag tuwing nasa baba ako nagpipindot update lagi sa instagram and facebook at syempre twitter. Twitter ako laging nagwawala pag broken hearted pag inlove dun ako laging nag po post ayoko kasi sa facebook daming kupal eh kala mo talaga kilala ako maka pag judge eh
WAG AKO
Ok nagwawala namaman ako sa isipan ko
Tinuon ko ulit ng pansin yung assignment ko pagkatapos nun pinrint ko na
Pagkatapos ay tumingin nanaman ako sa kabuuan ng kwarto ko
BINABASA MO ANG
I Lied
Fiksi RemajaIlang pagtanggi paba sa sarili ko? Kahit alam ko naman ang totoo kong nararamdaman