AJAN

Ajan-Bölüm 1

Herşey çok değişmişti.
İnsanlar.... Artık çok can yakıyorlardı.
Aslında zamanla alışabiliyordun.
Ucube olmaya . Bir ucube gibi davranırmaya alışmıştım. Sorun şu ki
Bunu isteyerek yapmadığımdı. Benim
Gibi olanlar var mıydı ? Bunu bilmiyordum. Ama kimse bu duruma
Düşmek istemezdi. Babam bana soğuk
Davranıyordu. Sırf bu yüzden. Yaptıklarım kendimi kontrol edemediğim içindi. Geçen gün......
Bir çocuk bana "Bakın ucube geldi"
Demişti. Ağlamıştım sonra kendimi
Kontrol edemediğim için çocuğu az
Kalsın öldürüyordum. Sinirden gözüm dönmüştü. Ama hepsi istemeden olmuştu. Beni tek annem
Anlıyordu. Babam bile beni onlar gibi
Görüyordu. Bir kere istemeden de olsa onları dinlemiştim. Babam "Onu
Artık burda tutamayız , gitmesi lazım"
Demişti . Aslında böyle olacağını anlamıştım. Annem babamı zorla
İkna edip evde kalmamı sağlamıştı.
Acınılacak haldeydim. Ve tuhaf olaylar...

Şu sıralar birçok çocuk kaçırılıyordu.
Nereye götürüldükleri yada onlara
Noldukları tam bir gizemdi. Ürkütücüydü. Herşey çok değişmişti.
Benim ise hayatım acıdan ibaretti . Bir ucubeydim ben. Kendimde kontrol
Edemediğim bir lanet yada doğa üstü
Bir şey vardı. Çocuklar benden korkuyorlardı.

"Çok güzel oldun bebeğim" dedi annem. Annemin konuşmasıyla düşüncelerimi bir kenara bıraktım. Beni çok seviyordu annem. Bende onu seviyordum . Ama bunu çok fazla dışa vurmuyordum.

Bu gün kasabamızda bir şenlik düzenleniyordu . Bir tür gelenek gibi.
Her yıl düzenlenen ve insanların sarhoş olana kadar dans etmesiydi. Bu çok güzeldi aslında , çünkü ülkemiz çok değişmişti . Artık her şey devletin elindeydi . Ama bu devlet bir örgüt Gibiydi .Dışarı çıkmaya korkar
Olmuştuk . Bu çok kötüydü. İnsanlar
Eskisi gibi değildi. Eski günlerde ,
Herkez istediği gibi dışarı çıkabiliyor,
Çocuklar oyun oynayabiliyor herkez
Mutlu olabiliyordu. Şimdi ise herşey
Bu örgütün elinde ve istedikleri zaman bir insanı sırf dışarı çıkıp yaşlı
Birine yardım ettiği için bile öldürebiliyorlardı. Bu çok caniceydi.
En kötüsü ise bende buna şahit olmuştum. Yaşlı bir amcayı sırf dükkana girip evine yiyecek aldığı için öldürmüşlerdi. Birde bir çocuğu
Dışarı çıkıp oyun oynamak istediği
İçin katletmiş ve orda ailesinin haberi
Bile olmadan bir köşeye bırakıp gitmişlerdi.

Annem bu gün şenlik olduğu için
Üzerime​ beyaz bir elbise giydirmişti.
Ama ben giymek felan istemiyordum.
Ama onun kalbini kırmamak için
"Evet, güzel oldum . Teşekkür ederim
Anne" dedim. Annemde kafa sallayıp
Odadan çıktı . Umarım bu gün hiç kimseye zarar gelmezdi. Örgüt şenliği Umarım basmazdı.

Odamdan çıktım ve salona doğru ilerledim Riley beşiğinde sallanıyordu ve uyuyordu . Riley benim kız kardeşimdi. Daha yeni doğmuş ve hiç
Birşeyden haberi yoktu. Keşke bende
Şu anda Riley gibi bir melek olsam da
Bu kötülükleri hiç görmesem.
Riley'i alnından öptüm ve dışarı çıktım. Hazırlıklar tamamdı. Bazıları
Çoktan masalarına geçmişti bile. Annem ise tatlı ve yemekleri servis ediyordu. Anneme el salladım ve yanına gittim.

"Anne , hazırlıklar tamamlanmış. Ben
Napabilirim?" Dedim oda tebessüm etti ve "Bir şey kalmadı yapılacak Selena , sen istersen şöyle otur , bende yiyecekleri servis ettikten sonra gelirim tamam?" Diye sordu.
Bende "Olur. Tamam" dedim . Boş boş
Oturmaktan nefret ederdim o yüzden
Hazır örgüt ortada yok iken biraz gezebilirdim.

Sokakları dolaşıyordum. Sanırım biraz fazla uzaklaşmıştım nereden mi
Anladım?
Örgüt burada dolaşıyordu.
Hemen bir duvarın. Arkasına saklandım . Buradan gitmem gerekiyordu .Hemde hemen! Yoksa ,
Hayatım tehlikeye girerdi.

Tam gizlice gidecekken bir çocuğu
Gördüm . Örgüt askerleri çocuğa
Eziyet ediyor ve dövüyorlardı.
İnanmıyorum ve asla inanmayacağım
Da bir insan bu kadar vicdansız olamaz! Olmamalı.