Blue Morn ☁ myg

🌏 4.5 final

Eveet,bir sona daha birlikte geldik.Ne desem bilemiyorum,ne desem az kalacak onu biliyorum.Blue Morn bana çok şey kattıi en başta da sizi. Klişe duygusallıklar yapmak istemiyorum ama, umarım sizin de kalbinize dokunabilmişimdir. Vedalaşmak için yorumlarınızı bekliyorum. Ben yine bir şeyler yazacağım umarım siz de okursunuz^^ şimdilik hoşçakalın.

Medya; Sleeping at last- saturn

Gülmemek için kendimi zor tuttuğum merdivenin yukarısından çıplak ayaklarımın şap şap sesiyle inip sırıttığımda hepsi hortlak görmüş gibi bana bakmaya devam ediyor.Her ne kadar ıslak saçlarla ve Yoongi'nin kocaman uzun kollu tişörtüyle yanlarına gelmek iyi bir fikir olmasa da asıl oyun nasıl oynanır onlara göstermek için bunu yapmamız gerekiyor.Bir bana bir Yoongi'ye ardından tekrar bana baktıktan sonra hala şaşkınlıktan ağızları bir karış açık hepsi öylece dururken soruyu ben cevaplıyorum.

"Endişelenme Hoseok! Benim yanımdaydı.Kim pizza ister?"

Şaşkınlıkları beş kat artarken avcumdaki kağıt parayı tam zamanında dış kapıdan giren pizzacı çocuğa uzatıyorum ve gerçekten otuz saniyedir çıt çıkmayan bu geniş odada Yoongi'nin "demek bize oyun oynarsınız ha" cümlesi dışında tek bir ses çıkmıyor.Ardından ortadaki sehpaya yerleştirdiğim pizza kutularına rağmen hala bana hayaletmişim gibi bakıyorlar ve Jungkook'un sessizliği bozan cümlesiyle herkes kahkaha atmaya başlıyor.

"Ben jambonlu olandan bir dilim alabilirim..."

..

"Arven sana odada kalmanı söylediğimi hatırlıyorum—"

Burnundan huysuz huysuz konuşan Yoongi'ye aldırmadan hevesle yanıma koşan Jungkook'un yardımıyla çoktan pizza kutusunun birini açmıştım bile.İçinden hevesle aldığım pizzamdan bir parça ısırdıktan sonra ağzımın dolu olmasına aldırmadan Yoongi'ye bayık bayık bakarak konuştum.

"Afedersin büyükbaba, ben de çok acıktığımı söylediğimi hatırlıyorum—"

Benim ağzım doluyken zengin evin küçük torunu gibi konuşmam herkesi tekrar güldürmüştü,Yoongi'de gülmekten kendini alamayınca sinirden gülüyormuş gibi ağzından kesik bir nefes verdi.Bana doğru uyuşuk adımlarla ne kadar olabilirse o kadar hızlı gelip önce elimdeki pizza çantasını aldı.Benimle birlikte mızmızlanan Jungkook'a kötü kötü bakıp ardından bileğime parmaklarını dolayıp asansöre doğru ilerlediğinde Taehyung yine kast etmediği bir anlamın çıkacağı cümlesini kurmuş bulunmuştu.

"Yoongi hyung haklı! Karşımızda böyle durursa bizim de canımız ister, haksızlık değil mi---"

Yoongi tam asansöre binerken duyduğu şeyle kafasını tak diye Taehyung'a çevirdiğinde gülmemek için dudaklarımı ısırıyordum ki Hoseok ve Jin aynı anda Tae'nin vücuduna vurmaya başlayınca Yoongi'nin bileğimdeki elinin parmaklarının arasına kendi parmaklarımı birer birer yerleştirip sıkıca tuttum.Taehyung kendini savunmaya çalışırken abilerinin elinden kaçınmaya çalışıyordu ve onların gürültüsüne koltukta uyuyakalmış olan Hope uyanmıştı.Bu curcunayı seviyordum,bu curcunanın içinde ellerini tuttuğum adamı seviyordum,Yoongi'yi bu kalabalığın neşesinin içinden çıkarıp huzurlu uykunun kollarına götüren kişi olmayı seviyordum.Taehyung'un "pizzayı kast etmiştim" çığlıkları kapanan asansör kapısının arkasında kaldığında elimdeki pizza diliminden bir ısırık daha alacaktım ki vazgeçip önce Yoon'un doğrudan karşıya bakan suratının önüne uzattım.Yoon başını geriye doğru çekip reddetti.